Պ Ա Ն
՜;
22
292,
Լ Ձ
§ . Սւ–§6տշհ. 928,
ա \ Խ
Տ\^–
38, 575,
Հիւնք.։
ԳԻՌ
Ալշ. Ախց. Գոր. Երև. Կր. Մկ. Մշ.
Մրղ. Ջղ. Սլմ. Վն. Տփ.
պ ա նիր ,
Ղրբ.
պա ՛–
նը է ր , ,
Շմ.
պ անէ ր ,
Ագլ.
պ ա ՚ ն դ ի ր ,
Ասլ. Խրբ.
Ռ. Սեր.
բ ա ն ի ր
(
սեռ. Խրբ.
բ ա յ ր ի ) ,
Տիգ.
բ ւ ո ն ի ր ,
Պլ.
փ ա ն ի ր
(
սեռ. Տիգ.
բ ա ն դ ր ի ) ,
Սվեդ.
բ է ո ն է ր ,
ննխ.
բ է ն ի ր
(
գիւղերը՝
բ ՛ա­
ն ի ր ) ,
Զթ.
ր ա ն ը ՚ յ , բ ա ն ը ՚ Ր ,
Հճ.
բ ա ն ի յ ,
Հմշ.
բ օ ն ի ր .—
սրանց մէջ
է
ձայնաւորը և նախա֊
ձայն
բ ՛
կամ
ւի
յառաջացած են խաչաձև–
մամբ Թրք.
Բ
&
ՈՄ
ձևի. հմմտ.
^ \ 1 Տ Լ
10, 324,
Բազմ. 1897, էջ 260 և Քննութ. ն. նախիջևա֊
նի բարբառի, § 15, § 217.
—
ըստ
Գաբիկեան,
Ամէն, տարեցոյցը
1922, 325
Սեր. Բրգնիկ
գիլզ
պ օ ն ի ր ,
Մրշ.
պ ա ն ա ր
(
իմա՛
բ օ ն ի ր , բ ա ­
ն ա ր ) »
նորբառեր են
պ ա նր ա գ ող, պ ա նր ա դ –
րի, ս յ ա ն ր ա մ ա ն , պ անր ա տ է ր , պ ա ն ր խ ո տ ։
ՓՈԽ. — Աժտարխանի
հայոց մէջ հոմանիշ՛
ների տարբերս։ ցմ ամ բ ռուս,
սիր
նշանակում
է «եւրոպական
պանիր», իսկ
պ ա նի ր
«
Կով–
կասեան սպիտակ պանիր»։ Այսպէս են նաև
տեղական
ռուսներն ութաթարները,
որոնք
հայերէնից փոխ առնելով
գործածում են
ՈՁՏԼւբ,
յ յ
^ յ
բՅՈՄ
ձևերը՝
«
Կովկասեան
կամ հայկական պանիր»
նշանակութեամբ։
Պ Ա Ն Ծ
«
պարծենալը,
յանձն ա պա ս տ ան ո լ֊
թիւն, հպարտանալը».
արմատ
առանձին
անգործածական,
որից
պ ա ն ծ ա լ
(
պ ա նձա լ ,
պ ա ն ծ ա ն ա լ
կամ
պ ա նձ ա ն ա լ )
ՍԳր. Ոսկ. մ.
ա. 3 և Բ. տիմ. բ.
պ ա ն ծ ո ւ թ ի ւ ն
Ոսկ. փիլիպ.
պ ա ն ծ ա լ ի
Խոր. Պիտ.
պ ա ն ծ ա գ ո յ ն
Ոսկ. յհ.
ա. 12.
մ ե ծ ա պ ա ն ծ
Սարդ. Պրոկղ. լմբ.
հ ե ­
ր ա պ ա ն ծ
նար.
գ ե ր ա պ ա ն ծ
Յհ. իմ. պաւլ.
Խոր.
ի ն ք ն ա պ ա ն ծ
Լմբ. առկ. և սղ.
ե ր կ ա ­
պ ա ն ծ
Պիտ.
գ ր ա պ ա ն ծ
Պիտ.
խ ր ո խ տ ա պ ա ն ծ
Պիտ.
գ ե ղ ա պ ա ն ծ
(
տե՛ս
գ ե ղ
բառի
տակ)։
Հիւնք.
պ ե րհ, հպ ար տ , պ ա ր ծ ի լ
ևն
բառերի հետ՝
բ ա ր ճ ր
բառից է հանում։
ՏշՒաւէ61օաէ2 6 8 29, 31
սանս.
ե ն Յ ո ճ
«
փայլիլ,
գովաբանուիլ»։
Թիրեաքեան,
Կարն ամա կ, ծան. 35
պ ա ր ծ
արմատին
է կցում։
նոյնպէս նաև Ղափանցեան,
ւ
Տեղեկ. ինստ. 2, 94։
•
Պ Ա Ն Կ Ր Ա Տ
կամ
Պ Ա Ն Կ Ր Ա Տ ԻՈ Ն ,
ի - ա
հլ.
ՊԱՇ
«
հասևառիկ, մի տեսակ ոլիմպիական
խաղ»
Եւս, քր, Պղատ.օրին. 233։
-
Յն.
1
էՕդ*թՕԼ110՝ւ»
«
կռփամարտութեամբ
ըմբշամարտութիւն»,
կազմուած է ՛ՀՕ.՝* «ամ­
բողջ» և
*
թ
&
էՕ<;
«
ուժ» բառերից։
Որից նաև
լտ.
բՁՈՇւ՜Ձէաա,
ֆրանս. բաՕՀԶՇՇ
ևն։–
Հիւբշ. 370։
Ուղիղ մեկնեց նախ նՀԲ։
Պ ԱՆՊ ,
անստոյգ բառ. մէկ անգամ
ունի
Ոլռհ. «Սրօք և բրօք կանխեալ՝ րնկեցին զնա
ի պանպէն ի մէջ բազմամբոխ
խուխայինն։
նՀԲ մեկնում է իբր
բ ե մ բ
կամ գուցե ըն֊
թեռնլի
ի պ ա ր ս պ է ն ։
ՊԱՆՏ.
անստոյգ բառ. մէկ անգամ
ունի
Եփր. թգ. «Ժողովուրդն
իբրև ետես, խոս­
տովան եղև առ ժամ մի պատ ի պատէ (այլ
ձ.
պ ա ն տ ի պ ա ն տ է ) ,
եթէ Տէր՝
Աստուած»։
ՆՀԲ ուղիղ ձևը համարում է
պ ա տ ի պ ա տ է
«
մանուածոյ», որ սակայն
յարմար չէ. ՋԲ
դնում է
պ ա ն տ ի պ ա ն տ է
«
ծառայաբար
կամ
առ հարկի»՛*
Պ Ա Շ Ա Ն
«
զօրական», գիտէ
միայն Բռ.
երեմ, էջ 264,
/ ՜
Պ Ա Շ Ա Տ Ի Տ
«
սպեղանի,
Շ8էՅթ13ՏտԱՏ1>.
գիտէ
միայն
ներսէսովիչ,
Բառ.
լտ֊հյ. էջ
69
ա։
֊
Հյ.
պ ա ղ ա տ ի տ
«
չոր թուզ» բառն է, որ
ձևով ու նշանակութեամբ
շփոթուել է։ Սխալ­
ման մեկնակետ
են հանդիսանում
՛
Ւ. թգ. ի.
7
և Ես. լր. 21 հատուածները. «Առցեն պա­
ղատիտս
թզոյ, և առաւ, և դիցեն ի վերայ
վիրիդ՛ և ողջասցի. Առ՛ դու պաղատիտս
թզոյ, մանրեա և դիր ի վերայ վիրիդ և ոզ–
ջասցիս»։
Սրանց մէջ շատ դիւրին էր
պա­
ղ ա տ ի տ
ընդունել «սպեղանի» իմաստով։
Իսկ
ւյք>ւշ
սխա լա գրութեան համար հմմտ.
սարա–
ղ ո ւ հ > ա ս ր ս ւ շ ո ւ հ
(
տե՛ս այս բառը)։ — Աճ.յ
•
Պ Ա Շ Ա Ր ,
ի -ա, ո
հլ. «պահեստի կամ ճա­
նապարհի պարէն, ուտելեղէն»
ՍԳր. Ոսկ. մ.
ա. 4. որից
պ ա շ ա ր ա դ իր
Եփր, պհ. 173,
պա­
շ ա ր ա բ ա րձ
Վրդն. ծն.
պ ա շ ա ր ա մ ա ն
«
պաշա­
րի մեծ աման» Վրդ. առկ. 48.
պ ա շ ա ր ա պ ին դ
Սարդ. Վրք. հց. դրուած է
պ ա րշ ա ր
նար. յո֊
վէգ՛
= Պհլ.
*
բ 2 Տ Ձ ք
հոմանիշ
ձևից փոխառեալ,
որ աւանդուած
չէ, բայց որը հաստատում է
Fonds A.R.A.M