ՍՈԻ
սանս.
1
<ՏՅՈ
ևն, իսկ
սունակ՝
իռլ.
ՏՕՈ,
Տ Օ Ո Ո ; Լ Յ ^ . 0-6Տ31Ո.
ճեհԺ.
67
ասոր,
պրս. ձևերի հետ, ինչպէս նաև
յն. Լ<–ֆհ՝/՝ղ.
բառը համարում
է բնիկ
դի լան ե ան է
Հիւնք. յն. 0<.աէ1
։
Սալել
տե՛ս
Սոյլ։
*
ՍՈԻԼՈԻ
«
հաճար»
Բժշ. Ռոշք. ունին մի–
այն ՀԲուս. § 1902 և նորայր ՀԱ 1925, Էջ
306,
= Թթր.
ՏԱ1Ա,
կոլմուկ.
ՏԱ11ս
«
հաճար»։
—
Աճ.
ԳԻՌ,-Սչ,
սալա,
որի համար
Էլ Ռոշքեան
դրում Է
«
մ ե ք
սուլոլ
կոչեմք»։
*
ՍՈԻԼՏԱՆ
«
մահմետական
թագաւոր»
Պամ. վրաց. Վրդն. պտմ, Կոստ. երդն. 130,
որ և
ս ալթան
Կոստ. երզն. 140. որից
սուլ­
տանանալ
«
թագաւոր
նստիլ,
իշխել»
Պտմ.
վր. Վրդ. պտմ. բառախաղով
շինուած Է
շուն–
թ ա ն
Յիշատ. ԺԷ դար. (Դիւան ժ, էջ 74, 75).
Սպանին զշունթան
Իբրահիմն
և եղին
ղսուլ–
թան
Մահմատն։
= Արաբ. 01հ.Լ~~
Տս1էՅՈ,
որից փոխառեալ
են նաև ֆըանս.
ՏԱ1էՅՈ,
իտալ.
Տ Ա Ա Յ Ո Օ ,
ՏՕ1–
ՃՁՈՕ,
սպան.
Տօ1ձՅՈ,
պորտ.
Տ01ճ30,
ֆրանո.
Տ Օ Ա ^ՅՈ
«
սուլթան»
ևն։
Ուղիղ մեկնեց
ՆՀԲ։
ՍՈԻԿ
«
փորացաւ»,
ունի միայն
Քաջունի,
հտ. Գ. էջ 211,
*
ՍՈԻԿԱՆ
«
վերնաշապիկ,
ե10ԱՏ6յ>.
ունի
միայն
նորայր, Բառ. ֆր. 154 բ, նաև
1161
ա՝
ՏՕԱգԱ6ա116
բառի տակ,
իբրև նորակերտ
բառ։
–––
Կազմուած է ստ,
յն.
Տ0Ա1<ՅաՅ></»յ/
ֆր.
Տ 0 Ա Շ Յ Ո 1 6
բառից. (ծագ
՚
ւմն
անծանօթ,
տե՛ս
Լւէէւ՜Շ–/»
բառարանը՝
Տ01պԱ6ՈԱ16
բառի
տակ)։
Այսպէս մեկնեց
Ստ. Մալխասեան
(1935
մայ. 31 )։
ՍՈԻՂ (ի
հլ. յետնաբար)
«
քիչ, համառօտ,
կարճ» Ոսկ. մ. բ. 15. Եփր. դա տա ստ. Խոր,
Փիլ. «թանկագին»
ճ առընտ. որից
ունինք
սուղ ինշ
կամ
սաղ մի
«
մի քիչ» Խոր. Պիտ.
Մ ագ,
սուղական
«
պարզական»
(
տ պա գիրն
ունի հակառակ
ձեռագրին
սուղական)
Եզն.
սուղասակաւ
Եւս. պտմ.
(
որ
Վարդանեան
ՀԱ 1914, 643 սրբագրում
է
սուղ սակաւ),
ՍՈԻ
ս աղմա սնե այ
(
նորագիւտ
թառ) Պտրգ. 248.
սղագոյն
Պիտ. Բրս. հց.
սղանալ
«
բարակիլ,
կարճանալ»
Երզն. քր.
սղա վ ասաո
«
թանկ
գնով ծախող» Ոսկիփ.
սղութիւն
Կիր. Յայսմ.
սղագիր, սղագրական,
սղագրութիւն
(
նոր
բառեր),
առանձին տե՛ս նաև
սղոցէ
նՀԲ «յորմէ
յն.
՝
Ե
՚16
Հ
,
լտ.
թստւ11ստ
«
սուղ»։
Հիւնք,
սողուն
բառից։
ԲՅէքԱ–
ե Յ Ո ^ Տ ճ
1, 196
յն. %6ճօ՚, «խորտա­
կուած»։
աւա
ա ւ
ււ, 399
կցում
Է
սանս.
^Յւ՜ւէՅ–,
^ Ո Յ է ւ
«
խորտակել»,
9
Մ-ՈՅ-
«
խորտակեալ»,
յն. %),ձս)
(
IX–
ճԱՕՕԱ)«խորտակել, ճիւղերը
կոտրս՚տեթ
%6
ճօՀ, ՜ձօճօֆօՀ «խորտակեա՛
,
կտրտած»,
յետնաբար «կարճ, փոքր, ցած»,
՚
ՀօճօԼփ
«
պակասեցնել,
ծառերը կտրատել,
ա֊
լելին յապաւելով
ճիշտ չափին
բերել»,
%
Հ>ճօ<ա «յապալել, կտրել,
կարճացնել»
բառերին։
(
Բայց ՝Գ1ձ\ձՇ 131 և 166 եր֊
կուսը իրարից բաժանելով՝
սանս, ձե­
ւէ րը դնում
է հնխ.
1
Հ՚61՚–
արմատից,
իսկ
յն. ձևերը հնխ. զօ\՜Տ– արմատեք,
երկուսն էլ անյարմար
հյ.
սաղ
բառին)։
Անդրիկեան, Բազմ. 1903, 367
ս է ր
բառի
հետ-֊-չտ.
ՇՁքԱՏ,
որ նշանակում
է «սէր»
և «թանկ»։
լՀձէՏէ, Յուշարձան
407
սու­
մեր.
տք՚ւՅ
«
կտրել»։
ԳԻՌ
Ջթ. եւրբ. Հճ. Պլ. Սեբ. Տիգ.
սուղ,
Ասլ.
սիւղ,
Սվեդ.
սէօղ,
բոլորն
Էլ «թանկ»
նշանակութեամբ,
որից
սուղնալ, սուղցնել,
սուղնոց, ս աղծ ախ։
Ս Ո
ԻՂ
.
Ր
ՈՆ
«
ազգ ինչ վաղահասուկ
գարւոյ.
6
Տ Շ 0 1 Մ § 6 0 Ո ։ » .
ունի նորայր, Բո. ֆր. 489 ա,
իբր նորակերտ բառ.
նոյնը գիտէ և Քաջունի,
հտ. Գ. էջ 221,
= Կազմուած
է բելգիական
հ31Ո311է
բար­
բառով
Տ Օ Ա Շ Ո Օ Ո
ձևից (տե՛ս
ն՝\էեՇ–ի
բա­
ռարանը,
6
Տ Շ 0 Ա 1 ՜ § 6 0 Ո
բառի
տակ)։
Այսպէս
մեկնեց
Ստ. Մալխասեան
(1935
մայ. 31 )։
+ ՍՈԻՆ
«
քիչ, սակաւ», գաւառական
ձևն
է
խան
բառի. հմմտ.
խ ա ր ի ս խ = ս ա ր ի ս խ .
տե՛ս
խուն. —
Աճ,
88 –(1875)
էշ 15
սուն,
սին
(
քիչ) կցում է սանս.
ց Ա ո յ ՚ Յ
«
դա–
250
Fonds A.R.A.M