ղալ,
Սվեդ,
սուղի՜,
Զթ*
սուղօլ, սուղոլ,
Մրղ.
սօղղալ, դօղղալ։
Նոյն արմատից են նաև
սող լինել
Ղզ՛ «սահիլ»,
սող տալ
՚
Լզ* «սո­
ղալ»,
սողան
Վն. «սողացող
(
անասուն)»,
սողսողիկ
Վն. «մողէս», Գոր. ՚Լրբ*
փուրոաօղ
տալ
«
վարի վրայ սողալ»~=Շմ.
փ օ ր ա ս օ խ տ ,
որ ձևացած է գւռ.
փորասող
և
փ ո ր ա ս ո թ
բառերի
խաչաձևմ ամ բ. վերջապէս
թրքա­
կան ձևով Հճ.
սօղուլմիշ նօլ
«
սողալ»։
ՓՈԽ
.-
Սողուկ
բառը անցած է Ս, Գրքի
քրդ. թարգմանութեան
մէջ.
Հէմի չարփէ
հայվանէղ արտէ ու ճանավարան ու սողու֊
նան (Ամենայն
չորքոտանիք
երկրի և գա­
զանք և սողունք)
Գծ. ժ. 12, ժա. 6։
—
Պա­
տահական
նմանութիւն
ունի Կազանի
թթր՛
^Օ-յ-Հ–
ՏՕ^ՁւՁգ
«
սահուն»։
ՍՈԴ.ԱԿԱՆ
«
դիւթութիւն».
ունի
միայն
Բառ. երեմ, էջ 288։
*
Ս11՚ԼԷՆ
«
խողովակ»,
նորագիւտ բառ, որ
մէկ անգամ գտնում եմ գործածուած
Կնիք,
հաւ. 108. «Ոչ բղխմամբ
սերմամբ՝ րստ
օրինակի ամուսնութեան,
այլ հանգուցեալ
ի
Մարիամ
զօրութեանն... ո չ որպէս ընդ սո­
ղէն անցեալ, որպէս Վաղենտիանոսք և Ծայ–
դանացիք և Մարկիոն
հայհոյեն».
նշանա­
կութեան համար հմմտ. Ոսկ. մտթ. դ, էշ 48.
«
Որք ասենն եթէ իբրև ընդ ցնցուղ ինչ էանց
Քրիստոս»։
–3
ն.
Օա/֊ւր «խողովակ,
անցք»։ — Աճ.
նորագիւտ
բառիս
նշանակութիւնը
ճշտեց
Ա. Զ
ա
ք1՚ինեան
(
տե՛ս իմ Հայ.
նոր բառեր հին մատ. Ա. 101 )։ Յունա­
րէնի համեմատութիւնը
վերջնականա­
պէս հաստատում է այն։
ՍՈՂ.ԻԿ
«
զուիրակ»,
ունի միայն ՓԲ. չգի­
տէ ՀԲուս.։
-
Ս ՈԴ.Կ
Տե՛ս Սող,
-
Ս Ո Ղ . Մ
տե՛ս Սող,
Ս Ո ՚ Լ Ո Յ
«
ծառ ինչ», ունի միայն Ք աջունի,
հտ. Գ. էջ 220։
—
Ս Ո Ղ Ո Ս Կ
տե՛ ս Աոռ,
Ս Ո Ղ Ո Փ
«
չոր կամ սահո՞ւն».
նորագիւտ
բառ. մէկ անգամ
ունի Վստկ. էջ 222. նազն
ի չափն թանձր և սողոփ (լալ տեսակի շան
համար է ասում)։
Ս Ո Ճ Ի
«
վայրի պիստակենի,
բաԱՏ.»
Արիստ.
16-2045
աշխ. Մագ.թղ. 221. որ և
շոհ
Ագաթ,
շոնի
նոնն. էշ 81. Ածաբ. կարկտ.և կիպր. Պղատ.
օրին. 118. Պտմ. վր
շոնի
ձևի մէջ
շ
ծա­
գած է նախաւոր
֊
ւ֊ից՝ յաջորդ
ն֊/>
ազդեցու–
թեամբ. հմմտ.
աստուն > աշտուն, աստի–
հան> աշտիհան, *պատսահ>պատշահ,
և
մինչև անգամ գւռ.
սուջուխ>շուշուխ։
ԲւԺ6է / ,
233
ռուս. ՇՕՇՈՃ ձևի հետ
պրս.
ՏՕճէՁՈ
«
այրել»
բառի
մօտ։
Լ Ձ § .
Տ61է1՜. եեե–, Լ 6 Ճ .
21
ՇԱՇ
արմատից,
իբրև զնդ.
ՏՅՕճ^Ձ
«
այրելի»։
Վերջին
մեկնութիւնը
Հիւբշ. 238 յիշում է ու
մերժում։
ՐՅՄԱեՁՈւ–
ՀԱ 1908, 246
հնխ.
1
<՚6Ա0–
«
ոլռչիլ»
արմատից։ Պա­
տահական
նմանութիւն
ունի պրս.
^Լ~»
Տ՚Ձ՜յ
«
եբենոսի
նման
հնդկական
կարծր
մի փայտ»։
Բայց թոլի թէ մի կապ կայ
սոհի, փինի, նոհի
եռեակ
ծառանուննե–
րի
-
հի
վերշաւորութեան
մէջ։
ԳԻՌ.—Խտջ.
շօշի։
ՓՈԽ. — Վրաց. իմերել,
օսս.
սոհի՝
նոյն
նշանակութեամբ։
Ս Ո Մ
«
փորձ»,
ունի միայն Բառ. երեմ.
էջ 288,
*
Ս Ո Մ Ա Ր
«
մի տեսակ չափ է» ՚հրնղ. 36.
Մէկ սոմար ցորեանն, որէ չորս գրիւ,
նոյն,
էջ 159՝ Երեսուն սոմար, որ տեղացս
չորս
քիլան է,
––
Վրաց.
ե ոՅշ ծ օ սոմարի
«6
փութ առնող
չափ (ցորենի
ևն)»,–Աճ.
ԳԻՌ,-Երև.
սօմար։
Ս Ո Յ Զ
«
խորը
մտնել,
ծածկուիլ»
–՛
իր*
«
գետնի տակ ծակ.որջ» Փիլ. լին. որից
սու­
զանել
«
խորն
իջնել, ընկղմիլ» Առակ. իզ.
26.
Ագաթ,
սուզել
Խոր. նար. Արծր.
սուզա­
կան
Խոր. աշխ. Գնձ,
ճարտարասոյզ
Եփր.
թգ. 418.
ծ ո վ ա ս ոյզ
Փարպ. Վրդն. պտմ.
հշմա ր տ ա ս ոյզ
Եփր. թգ.
ջրասոյզ
Կղնկատ*
ձիւնասոյզ
Ագաթ,
որշասոյզ
Մագ.
իրաւա­
ս ո յզ
Մծբ.
խոր ա ս ոյզ
Եփր. ծն.
անսուզան
ճառընտ.
սուզակ, սուզանաւ
(
նոր
բառեր)
ևն,
Ջ.
Տատ, 7ո6
Տ01ՄՇ6Տ
օք էո6 ՏէատԿ.
էջ 68 էտրուսկ.
ՏԱ՚Ց՝1
«
շիրիմ»–=հյ*
ս ո յզ
= վելշ.
ԸԱՃՃ
«
ՕՕոճ֊Ո. կառուցել (շի­
րիմ
ևն)»։
Հիւնք.
ցուցանել
բայից։
Fonds A.R.A.M