վիրաֆնամակ, Շահնամակ, Գահնամակ
ևն
ձևերը։ — Աճ.
•
ՊԱՅՈՒՍԱԿ, ի-ա
հլ. «պարկ, քսակ, մա–
խաղ» Միք. զ. 11. Յհ. կթ. Երզն. մտթ. որի
հետ
նոյն են
ապաւասիկ
կամ
պայուսակ
Ոսկ. մտթ.
պայուասիկ
«
դրամական
մի կշիռ
կամ չափ, 50 լիտր» (ճիշտ հաշւով
16
եւ1.
320
Հէք. ըստ Մ ան ան դե ան, Կշիռները,
Էշ 41)
Շիր. Սեր. 147 (սխալմամբ
գրուած Է
պ այ–
ոասիկ
տպ. Պօլիս, Էջ 231). Բռ. երեմ. 264
դրում Է
պայսուկ
և Էջ 270
պաւակս.
արդի
գրականում կայմիայն
պայուսակ
«
չանթա»։
(«
Քսակ» և «դրամական
չափ»
նշանակու­
թեանց
նոյնութեան
համար
հմմտ.
թրք՛
ձ.^յյՏ՜
1
<1Տ6
«
քսակ. 2. հինգ հարիւր
ղրուշի
դում ար»
)։
––
Պհլ.
*
Բ3^0
ՏՁ
1
<
ձևից, որչէ աւանդուած,
սրա հետ հմմտ. պրս.
0
յյ.^յ
բՅ^ Ա 2 3 , օ ^ ^ յ
թ31\քՅՃՅ
«
շապիկ և նման
նմին
լայն հան­
դերձք»։ Երանեանից փոխառեալ է նաև ա֊
սոր.
>ՀՕ0
0
յ –
բ Յ յ ՚ Ա Տ Յ շ
կամ
թ Յ ^ Յ Տ Յ §
«
վզնոց,
ցանց»
(8
րՕՇեշ1ո1. Լ ^. Տ^1՜.
27\
ա),–Հիլբշ.
220,
Ուղիղ մեկնութիւնը տուաւ նախ.
Լ Յ § .
Օտ.
ձնհձ.
74
և Խա.
Տէսճ. § 1805,
որ կասկածում է պրս.
բ Յ ^ Ա 2 3
ձևի
վրայ, սխալ է գտնում կապել
իրանեան
բառը
ուս
ձևի հետ, ա\\ՀՀ
տ ա
ւօ,
356
իբր բնիկ
հա՞յ սանս.
աՅՏէւ–,
լտ.
\՚6
Տ1ՇՅ
«
քսակ» բառերի
հետ։
\
Լձէօ\ւձշՏ
տես
փ այ ծ աղն։
Պատահական
նմանու­
թիւն ունին լա տ.ն՚1ՏձՇՇ՚1Ա–Ո, ն յն. խտձ***.,
ի տա լ.
եւՏ30Շ13,
լեհ.
ե ւ Տ Յ § 1 ,
ուկր. Խ–
Տձհյ,
բուլդ.
ե ւ Տ Յ § 1
«
վերարկուի
գըր–
պան», ֆրանս.
ե շ Տ ՅՇ Շ
«
երկաչեայ պա­
յուսակ»,
որոնք ծագում են լտ,
ԵւՏ
«
կրկին» և
ՏՅՕՇԱՏ
«
պարկ, քսակ» բա­
ռերից
(861՚
Ո61<6ք 57)։
ՓՈԽ. — Վրաց.
Յ ^ Յ * ՛ * * ^
0
պավասակի
«
քը–
ոակ, պարկ»։
ՊԱՅՌԻ
(
գործածուած
է մէկ անգամ
յգ,
դրծ.
պ այո եօք
ձևով)
«
նետին
վարի
ծայրի
ճեղքը՝ որ աղեղին լարին կր կռթնի»
(
տե՛ս
նաև
ղղդիկ)
Նիւս, երգ.։
ՊԱՅՏ, ի
հլ. «ձիերի կամ այլ կենդանինե­
րի ոտքի տակ
գամուած
երկաթը,
լուսին,
նալ», ունին միայն ԼԼԲ և ՋԲ՝ իբր գւռ. բառ.
սովորական է արդի
գրականում։
Արդեօք յաջորդից ենթադրուած գրա­
կան
ձև" է. գաւառականն երի մէջ այս­
պիսի բառ ծանօթ չէ,
*
ՊԱՅՏԱՐ,
որ և՛
պ ա յթ ա ր , ր ա յ ա ա ո , փ ա յ –
տար
«
կենդանիների
ոտքին պայտ
զարնող
արհեստաւոր կամ ձիու բժիշկ» Վրդ. առ. 57.
Ոսկիփ.,
= Արաբ. յ Լ ^ յ
ե Յ ^ է Յ Ր
նոյն նշ. որ ըստ
Կամուս, թրք. թրգմ. Ա. 769 գալիս է
յ^
3
֊–*
Ն&նլ «պատառել, ճեղքել» արմատից, այսպէս
կոչուած՝ պայտարի
սմբակը
ճեղքելու պատ­
ճառաւ։ Սրանից եննաև թրք. քրդ՛
ե Յ ^ է Յ ք ,
վրաց. հձօօռճՀ/ոօ
ր ա յ թ ա լ ի ՝
նոյն նշանակու­
թեամբ։
ԼԼԲ և սրան հետևելով ՓԲ՝ մեկնում
են
պ ա յ տ ա ռ ն ո ղ
և այս վախճանի հա­
մար էլ գրում են
պ ա յ տ ա ո ։
Այսպէս նաև
արդի գրողներից
ոմանք։
Ուղիղ
մեկնեց
նախ
ՆԼԲ, նոյնը
յետոյ
Հիւնք.։
*
ՊԱՅՔԱՐ, ի-ա
հլ. «կռիւ, վէճ» Բուղ. Եզն.
Եղիշ. «իրար հետ ղատոլիլը»
Կանոն, էջ 64.
որից
պ ա յ ք ա ր ե լ
Մծբ. կամ
պ ա յ ք ա ր ի լ
Եղիշ.
Յհ. կթ. յետին
ձևեր են
փ ա յ ք ա Ր
Արձ. 901
թուից (Վիմ. տար.էջ 5), Օրրել, հրտր, էմի–
նի, էջ 131,
փ ա յ կ ա ր
Ոսկ. եփես. 876,
փ ա յ –
ք ա ր իլ
կամ
փ ա կ ա ր իլ
Եղիշ. ը. էջ 123.-
Բոլզ. էջ60 ցանկում գրուած է երկու անգամ
փ ա յ ք ա ր ,
որոնցից
մէկը էջ 98 վերնագրում
դարձել է
յ ա ն դ ի մ ա ն ո ւ թ ի ւ ն
և միւսը
պ ա յ ­
քար;
–
=Նպհլ.
"
բՅ
^ և ա –
ձևից. հմմտ. պրս.
^ Լ Տ ^ յ
բ Յ & Յ ք
կամ
բ31
§քա՛
«
կռիւ, մարտ, պատե­
րազմ», պաղ. պհլ. Ա,
թ3է1
<3ք
«
վէճ,
կռիւ, հակառակութիւն, պայքար», զնդ.
*
բ 3 1 –
էւեՅքՅ
(
ՒԽա § 360),
որ կազմուած է
բ31է1–
մասնիկով
ՃՅՐ
«
գործել» արմատից,
հմմտ.
զնդ. ՝Ը–~–
»
|
-
կ
յ
,
յ,ք> 0 Հ)
թ31է1. 3 ^ 9 –
ՈՅՕէ
«
հակառակը
գործեց,
հակառակուեց»
(831
՜
էՈ0101Ո36,
ճ1էՄ.
\\
^ՕՐէ.
447
բառիս ի–
մաստր անյայտ է թողնում)։—Հիւբշ.
220։
Ուղիղ մեկնեց նախ ԳԴ. յետոյ
ՆՀԲ,
8
ծ է է ս ± . 20/>1ւՕ 1850, 360, ճ ո Շ Յ 80,
343,
Տ բ 1 6 § 6 1 ,
Ասա.
Օւ՚Յա. 187,
Տէրվ.
Ճ1է3աւ. 70
ևն,
Fonds A.R.A.M