ՊԱՅ
18
Պ Ա Յ
1
Հ1ՁբքՕէհ,
ճտ.
թօ1^§1.
101
արաբ.
ձ֊Ճ^Հ
ԵՅ
18
Ձ
«
սպիտակ»
և գերմ.
\
^61
՚
ՏՏ
«
սպիտակ»
բառերի Հետ։
8
ս § § 6 , 861է1՜.
33
լեթթ.
Տթւհցս10էհ
«
փայլիլ»
բառին է
կցում։
ձիւնք, արաբ,
պ էյզա
«
սպիտա­
կութիւն»,
պ էյա դ
«
սպիտակ»։
Մառ
1
ՍՃՈ 1909, 1155
֊
ա ո
մասնիկով
(
հմմտ.
երկ-ար
և
արդ-ար) պ այծ
բա­
ռից՝
որ փոխառեալ
է վրացական մի
լեզուից. տե՛ս
պերն,
հմմտ. գւռ.
պէծ
«
կայծ»։
Նոյն
1920,
էջ 106
պ այծ
արմատը
նոյն է դնում
պարծիլ, կարծ
և
կ այծ
բառերի
հետ։
ԳԻՌ. — Տփ.
պա՛յծառ, պ օ ՚յ ծ ա ռ ,
Շմ.
պ ա յ­
ծառ,
Ննխ.
րայձառ,
Ատն. (թրքախօս
հայոց
մէջ)
բէյձառ,
Վն.
պոծաո,
Ալշ. Մ ջ.
պօձառ,
Մկ.
պուծառ,
Ակն.
րօձառ,
Չրս.
քօդաո
(
ըստ
Հայկունի՝
Մօքոս, էջ 23), Սվեդ.
լփձձոսս
ՊԱՅ ՛ԼԱ՛՛
«
աչքի
շլացում,
կուրութիւն»,
արմատ
առանձին
անգործածական,
որից
կազմուած
են
պայղակումն
«
նոյն
նշ.» Բրս.
թղթ.
պայղակենութիւն.
Յհ. իմ. պաւլ. (բուն
նշանակում է «աչքի
մթնելը, շլացում, կու­
րութիւն»,
բայց վատ
մտքով
յատկացուած
է Պ ալղիկեան
աղան դա լորն երին,
Պալղիկ–
եան
բառի հետ յարմար
նմանաձայնութիւն
կազմելու
պատճառաւ)։
ՆՀԲ
փայլակումն
բառից։
*
ՊԱՅՄԱՆ, ի-ա
հլ. «դաշն, դաշինք, ոճ,
ձև, կերպ» ՍԳր. Եւս. քր. Կիւրղ. ծն. Ոսկ. մ,
ա. 19 և յհ. ա. 27. որից
պայմանաւոր
Ա–
գաթ. Վեցօր.
պ այմանել
Խոր. Վրք. հց.
տա­
րա պ այման
Բուղ,
անպ այման
Ագաթ, յետ­
նաբար դրուած է ըստ մհյ.
պոման
Զքր՛ կթ՛
Ուխտ.Բ, 86. Մխ. դտ. Մեսր. եր. Մարթին.
Անսիզք 9, 13, 15, 47.
պոմանել
Կանոն,
բարդութեամբ՝
պ ոմնթուխթ
«
պայմանա­
թուղթ»
Անսիզք 75։ Նոր բառեր են
պ այմա ­
նադիր,
պայմանաժամ,
պայմանադրու­
թիւն, պայմանական, պայմանաւորոփլ, նա­
խ ա պ ա յմ ա ն ։—
նոր գրականում
(
արևելեան
բարբառ)
անպ այման
ստացել է «անպատ­
ճառ,
անշուշտ»
իմաստը
(
ազդեցոլթեամբ
ռուս.
663
^0.1108110
ձևի), մինչդեռ հիննշա­
նակութիւնն
է «չավւից դուրս,
չափազանց»
(՛
անպայման սքանշելի
Ագաթ.), իսկ արև–
մրտեան
գրականում
«
առանց
պայմանի»
(
օր.
անպ այման ոնադանւլութիւն) ։
= Պազ.
բ 3
1171
ՅՈ
«
չափ, սահման, խոս­
տում, դաշինք,
համաձայնութիւն,
դաշնա­
դրութիւն», պրս. 01^յ
բՁ1Մ1
՚
ՁՈ
«
պայման,
ուխտ, դաշինք», ձձ1^յ
բ Յ ^ ^ Ո Յ
«
մի չափ է.
2.
գինու մեծ կթղայ», պհլ.
՝
ր՝
յ
–(
յ
Ի°Հձ
Բ
Ձ
1՝
ա՚Տ՚Ո,
բ Ձ է ա Ձ Ո Յ ե
«
դաշինք,
համաձայնութիւն,
չափ, աստիճան»
ւքյ֊^ \֊°Չյ՛
ՅբՅէ 1 Ո 1 ա
«
անպայման = չափազանց,
ան­
չափ»։
Իրանեանից
են փոխառեալ
նաև ա–
րաբ.
01.
<^Տ
ք 3^171311
«
պա յման» (Կամ ուս,
թրք. թրգմ. Գ. 532), արևել. թրք.
Օ Լ ^ յ
բՅ^քՈՅՈ
կամ
«
Լ յ Լ ^ յ բ Յ ^ ա Յ Ո Յ Ո
«
մի տեսակ
չավւ»։
Իրանեան
ձևերը ծագում
են
բՅւէ1–
մ ասնիկով՝
Մ1է1
«
չափել»
արմ ատից. ըստ
այսմ պրս. Օ ձ յ ^ յ
բՅ^ասճՅՈ,
պհլ.
թՅէ–
Ո73>
7
6
Ո(1,
քրդ.
բ ա ճ Ո
«
չափել»
( ՚
Ւ Խ ա
§ 363),
որոնց հետ հմմտ. սանս.
1173113
«
չափ», յն. \ւ&ՀթՕ՝է (որից մհxո^) «չավւ», լտ.
էՈՇէւՕՐ
«
չափել», ռուս.
1/16
բՅ
«
չափ»
ևն։—
Հիւբշ. 220,
ԳԴ (յետոյ ՆՀԲ) դնում են պրս.
փ է յ –
ման
ձևից,
Տճէէւօհ.
20
Ի\0
1850, 360
սանս.
բ ք Յ է ւ ա Ձ Ո Յ ։
Նոյն, հոՇՅւ 80, 344
սրա հետ նաև պրս. ձևը։
Լ Յ
^ . Սւ
՝
^6Տ0հ.
735
պրս.–ից փոխառեալ
է դնում։
1\
^ս1–
1
ՇՐ
Տ ա ճ ա 38, 555
յիշոլմ է նաև
երր.
(
ՏէՁՈՕ
(
բՅէաՅՈ^)
ձևը, որ չունի
0 6 –
Տ6Ո1ԱՏ։
Մորթման 2ա\<ձ 26, 526 բևեռ.
բ ա ւ
«
պայման»
և 544
ՀԴ(11Մ13ՈՅ
«
պայ­
ման»։ նորայր, Կորիւն վրդ. էջ 275
ան­
պ այման
դնում է պրս.
փ էյմո ւ տ էն
«
չա­
փել»
բայից։
ՓՈԽ.
—
Վրաց.
3;
>ոՅտ6օ պա եմանի
«
պայ­
մանաժամ»,
ՅձցՅնոծօ պա եմնոռա
«
պայ­
մանաժամ
որոշել»,
«
ցՅտ՚յՅօօո ուպաեմանո
«
անորոշ»։
*
ՊԱՅՄԱՆՆԱ11ԱԿ
«
պայմանագիր,
դաշնա­
գիր» Աբր. կթ. (
=
Պ՝իրք
թզ– էջ 183)։
= Պազ.
*
բ Յհ Ո Յ Ո Ո ե ա Յ Կ = ^ ս. <սՍ Օ Ա ^ յ
բ Յ
^ ա Յ Ո Ո Յ
՜
ա Ձ –
1
9
^ ՝ " I Ւ"ք5 Ւ>«յ
*
բ Յ է –
աՅՈՈ31
՜
Ո31<
«
պայմանագիր»
բառից,
որ
կազմուած
է
բ Յ
^ ա Յ Ո + ՈՅքՈՅԱ
«
գրութիւն»
բառերից, հմմտ. իրան.
Կարնամակ, Արտա–
Fonds A.R.A.M