ՍԻՐ
221
ՍԻԻ
իմաստով),
կիմր. Շքձ\ձձ,
կամիս.
1
<ՁւճւՏ
բոլորն էլ«սիրտ»
նշանակութեամբ,
որոնք
գալիս են հնխ.
1
<Դ6ն1, ե՚Քւ՚ձ, Ա՛՛՜Ժ–
ձևերից
(
Բօեօա^ 1,
423,
\
^ Յ 1 Ժ Շ
191, 7
ւ՜ՅԱէտՅՈՈ
302,
ՑօւՏՅՇզ 412, Ւ>ՈՕԱէ–^6ւ11շէ, 1Հ1ս§6
216)։
Հ՛այերէնի հետ յատկապէս
համաձայն
է յն.
^ 0
որ ծագում է հնխ.
ձ^ձ~>յն.
^^յ&Տ
ձևից։—
Այս Բ
ո
Լ
ո
րից
շեղւոլմ է նա­
խաձայնի
կողմից
արիական
խումբը, որ
ներկայացնում է հնխ. Հէ՚լՂՀճ
.
հմմտ. սանս.
հՀձ–,
հքԺՁ>՚3,
հ ճրճւ.
զնղ.
2 3 1 –
Յ 8 Յ ^ Յ – ,
291՜
Յ6Յ;/3–,
հիւս՛
արևմ. պհլ. 2՚ոձ, պհլ.
ձԱ, պաղ. պրս.
ձ\\, ՔՐԳ՛
2
Ձ1՚>
աֆղան.
շ յ Յ ,
օսս.
2 3
Ր Ճ Յ
,
բելուճ. 2,'ոձշ «սիրտ» (Բօ–
ա պ
1, 641,
Ւ Խ ա §
571),֊
Հիւբշ.
490,
Հներից Մտթ. ելագր. 75
սրտմտու­
թիւն
բառը ստուգաբանում է «ի սիրտն
մտութիւն,
սիրտը մտած»։
Տշհ1"5ւԽւ՚,
1
հ6ՏՅԼՄ. 58
հայերէնից է գնում ռուս.
Շ6ք>/1Ա6
«
սիրտ»։
Ուղիղ
համեմատոլ֊
թիւններ
ունի
րԱՅթքՕէհ, ձտւՅ թօ1. 1 0 1 ։
Ցւ֊օտտշէ յճտ. 1834, 3 6 9
ենսանս,
հ յ է ։
նՀԲ «որպէս
սիրոյ
տեղի... և
սերտ
մասն, յորմէ և յն.
քարտիւս՛,
լտ.
քօո,
քօոտիս,
որպէս և
ք ա ՚ոիդ ա ս ՝
է սէր,
քա՛ռուս՝
սիրելի, սանս.
6
ռիա,
ղաղմ.
ս է ՚ ռ տ ց է » ։
Ուղիղ
համ եմ ատութիւններ
ունին
Բօէտոո. 21, 22, 30, 37, ^աժւտշհ.
19,
Տօէէւշհ. 2 0 * 1 0 1850, 361, ձ ո Շ Յ
71, 168,
Լ Յ Տ – Սւ՜§6ՏՇհ. 700,
Ի\Ճ1\Շ1
Տ Ա ^
35, 199,
մստէւ, 2շոճտբ. 123,
Հիլբշ՛ \\– 23, 35,
Տօբթ, ՕՄՅա. օօաբ.
1, 393,
Տէրվ.
ձ1էՅՈՈ.
31, 92,
նախալ.
125
ևն, ա ւ Խ
տա.ա 41, ւ 5 8
հայե.
րէնի նախաձևը ըստ իրանեանի
գնում
է
*
ղի ր դ ։
Հիւնք. հանում է
շ ո ւ Ր թ
բա­
ռից,
ԳԻՌ
Ախց. Երև. Կր. Մրղ. Ջղ. Տփ.
սիրտ,
Ալշ.– Խրբ. Մշ. ննխ. Պլ. Ռ. Սեր.
Սվեղ. Տիգ.
սիրդ,
Ասլ.
սիրդ, սիր*,
Վն.
սիռա,
Սչ.
սի՚րրդ,
Գոր.
սէրտ,
Ղրբ՛
սըէրտ,
սրռտ,
Մկ.
սէոտ,
Հւր. Շմ.
սըրտ,
Հճ.
սիյդ,
Զթ.
ս
ր ՝ յ դ ւ սր՝րդ>
Ագլ՛
սաոտ,
Սլմ.
սիա
(
սեռ.
սռտի),
Հմշ.
սիդ։
նոր բառեր են
սիրտխառնուկ, սիրտկոտրում, սիրտնատնոլկ,
սրտաբաց, սրտագդալ, սրտադող, սրտանաք,
ս ր տ ա մ ն ա յ , ս ր տ ո տ ի լ
(
Սչ.
ս օ ր դ օ դ ի լ )
ևն։
*111՚1՚
Սւ1ւ
«
եբրայական
երրորդ
ամիսը՝
որ հա՛մապատասխանում
է յունիսին» Բա­
րուք, ա. 8. ունի միայն
ՀՀԲ։
= Երր.
| " Ր Ը ՏՈ^ՅՈ
հոմանիշի
յն.
0*001»*
տառաղարձութիւնից, որ գործածուած է հա­
մապատասխան
տեղում՝ մի խումբ ձեռագ­
րերի մէջ. (միւսներն
ունին
սովորաբար
ՕՏՀՕ՚յձճ, որ է
Տ Յ \ ՚ \ ^ Յ 1
ամիսը)։
Եբր. բառը
փոխառեալ է ա սորես տ,
•*—
ք |
Տ1-1ՈՅ-Ո11
(
գաղափարագրով
^ | Տ1Մ13ՈԱ),
որ և
Տ ւ^ՅՈ Ա
ձևից, այն է
ասորաբաբելական
3*1
ամիսը, որ նուիրուած էր Լուսին աս­
տուծունէ Ծագում Է
ՏԱՈՅՈ1.1
հասարակ ա–
նունից, որ նշանակում Է «ժամանակ,
շրջան
լուսնի»
(
Օօ1ւէշտԺւ, ՃՏՏ^Ր. Ւ13Ոճ՚^ւ–է1՜Ե. 491,
Տէւ՜ՅՏՏաՅւՇւ՛, Ճ1բհ3ե. ՝^6ք261Շհ. Ճ6Ր ՅՏՏ^ւ՝.
Ս. Յ1<1<ՅՃ. ածւ՜էշւ՜ 807, Օօտշոատ,
Էշ 541),
ՀՀԲ դնում Է եբր.։
+ ՍԻԻՆ,
ն
հլ.
(
ս ե ա ն , ս ե ա ն ց ,
յետնաբար
ի
հի) «սիւն, կանգնեցրած
փայտ» ՍԳր. Ա–
գաթ, որից
ս ի ւ ն ա կ
ՍԳր. Ոսկ. ես. (արևելեան
դրականում ընդունուած
Է
ս ի ւ ն ե ա կ ,
որ սխալ
ձև Է),
ս ի ւ ն ա ձ ե .
Ագաթ,
ս ի ւ ն ա կ ե ա ց
Վրք. հց.
ե օ թ ն ս ի ւ ն հ ա յ
ԱԲ.
ս ի ւ ն ա ղ ա ր դ
(
սոր բառ)
ևն,
֊
Բնիկ
հա՛յ բառ՝ հնխ.
1
<՚16ո–
կամ
Ա1^0Ո
ձևից, որի ժառանգն
Էնաև
յն.
՜/1
ա՝;
«
սիւն»,
ուրիշ լեզուի մէջ այս բառը չէ պահուած։
—
Հիւբշ. 490։
Աւգերեան, Վարք Սրբոց Զ՛ 68 հա­
մեմատեց նախ յն.
7.1(0*
ձևի հետ, ԳԴ
պրս՛ Օյ1~
Տւէ՚Լտ
«
սիւն»։ նՀԲ և
Ա^ւՈ–
ճւտօհ. 19
յն. *ևօ՝»
Տօէէւօհ. 2 0 ^ 0
1850, 361
և
Ճ Ո Շ Յ 75, 233
սանս.
տէհՄ–
ՈՅ,
պրս.
ՏԱէՍո։ Բ1§§ Տ ,
Քերակ. էշ 60
եբր.
էտաո։ Լ Յ § . Սւ՜շօտշհ. 161
և ձստճ,
26
Ո(1տբ. 301
սանս.
տէհԱՈՅ,
զնղ.
տէՄՈՅ,
պրս.
ՏԱէ՚ՄՈ
և կամ յն. ՝/ձա՝է< Պատկ. \\ձ–
ՀՌէյԼ. այս բոլորը մէկ ծագումից է ղը–
նում։
Լ Յ § .
ՕՇՏ.
ճեհճ. 13
յն.
«
Ա Ո »
ձևի
հետ է կցում եբր. ՝է\՝՝՝2 Կ.կ՝Հ–\Ո «ար­
ձան»։ Ըստ այսմ Տ-Խճձ^,
Տբ1՜ՅՇւա. Ա.
Սւ՜§6Տնհ.
յոյնր
ղնում է սեմական ծա­
գումից, ինչպէս որ
ա1ՏՏ0Ո, Բ օ ա թ Շ ւ Յ –
Fonds A.R.A.M