ՍԷՐ
210
ՍԹԱ
յաջորդ վանկի
իւ
ձայնաւորի
ազդեցութե–
ամբ), Հւր.
սիւրիւնթուն
«
գեղեցկութիւն»։
—
նոր բառեր են
սիրական, սիրադեղ, սիրակըս–
տիկ, սիրաարիլ, սիրաման, սիրափախ, սի–
րաքստկոփլ, սիրի-սիրի
«
երեքնուկ
խոտը»,
սիրուկ, սիրվտիլ, սիաւնա դ էմք,
սիրունա­
տես,
սիրսիրատել.—
թըքախօս
հայերից՝
Ատն.
ՏՇւ՜ՕՈ
«
սիրուն»
(
Բիւր՛ 1900, 454),
էնկ.
Տ31՜6.1ւ
«
սիրելի,
սիրած»,
յ31ՈՅՏ6ք
«
ժամասէր,
եկեղեցասէր»
(
Բիւր. 1898, էջ
865),
ՓՈԽ.—Վրաց.
ե ց ծ օ սերի
«
ընթրիք, ճաշ,
խնջոյք»,
եօծշ&ծ սիրեքա
«
ընթրել,
նախընթ­
րել»,
եց6ա&օ> սերոոա
«
ընթրիք, Մեծ Պա­
հոց
երեկոյեան
ժամասացութիւն»
(
այս ի ֊
մ աստն երի համար հմմտ. հյ.
սէր
«
ագապ».
Ուտէին
եղբարքն սէր, այսինքն ագապ,
կերակուր
ընդունելութեան
(
Վրք՛
հը՛ )> —
Բ ՅՄ Ա ե Յ Ո ^
1, 3
հայերէնից
է դնում
հունդ.
Տ26ք6է
«
սիրում է»,
Տ26Ր61Շ1Ո
«
սէր»,
Ոստ.
սիլիքիլի
«
շողոքորթութիւն»
<Հ գւռ.
սի)ի–
բիլի
«
սիրային
հաճոյախօսութիւններ»
ձևից։
Սէրարփի
տե՛ս
Սրովբէ։
Սէրոնսհրտ
տե՛ս Սիրդ։
*
ՍԷՐՍԷՐԻՄ
«
Երգ երգոց գիրքը»՛ իբր եբր.
բառ
յիշում է Եւս. պտմ. զ. 25, էջ 472. որի
հետ հմմտ. նաև
«
Զօրհնութիւնն
օրհնու­
թեանց, զոր նոքա
Սիր ասիրիմ
կոչեն» Յե֊
րոն։
֊
Եբր.
ը 1 ^ 1 ^ ՚ Ո
ՏՄ հՅ Տ ՄՄՈ
«
Երգ
երգոց» (գերագոյն երգ) բառն է, որ յունա­
կան տառադարձութեան
միջոցով
անցել է
հայերէնի,
հմմտ. լտ.
ՏՄ ՅՏՏՄ1Ո1։
Ուղիղ մեկնեց Վարդանեան ՀԱ 1920,
424։
*
ՍԷՔԻՆ
«
հեգ, հանդարտ, անդորր» Կոստ.
երգն. 144 (Սէքին սիրտ և հեզ հոգի)։
֊
Արաբ.
ՀյձՀԼ–*.
Տ՚ՅԴՈՈ
նոյն
նշ.։
Ուղիղ մեկնեց
Նորայր (հրտ, Կոստ.
երգն. 204),
ՍԷՕՆ
«
նուագեալ»
ունի
միայն Բառ.
երեմ, էջ 285։
*
ՍԸՌ
«
հողէ ամանի
ջնարակ, ապիկի»,
ռամիկ բառ, որի հնագոյն
գործածութիւնը
գտնում եմ Բրս. մրկ, 190. «Բրուտն... սը–
ոով՝ հողն ոսկի
երևեցոլցանէ և արծաթ»։
Սովորական է արդի ռամկօրէնի
մէջ։
Տե՛ս
նաև
սաՐ, ս ա ր ա ծ ։
֊
Թրք.
քյՀ
֊
Տ9ք
նոյն նշ, որ գալիս է մոն–
գոլ.
ՏՄ
«
ներկ» բառից, ըստ որում Թաւրի–
զում ևս
Տ Մ
«
ջնարակ»։
Ուղիղ մեկնեց Աճառ. թրք. փոխ. բա­
ռեր, էջ 316։
*
ՍԹԱՐ
«
ձիու վրայ գցելու
օթոց» Ո լոհ,
առ Լեհ. որից
ս թ ա ր ե լ
«
ձիու
վրայ փռոց
գնել»
Իրեն, առ
Լեհ.
ս թ ա ր ե ա լ
«
ծածկած»
Հին բռ.
ս թ ա ր ո ւ մ ն
«
ծածկոյթ»
Մագ. դա­
մադ.— Անստոյգ բառ է
սթ ա ր ա ն ա լ ,
որ մի
անգամ
ունի Իրեն, ցոյցք 48. «Եմուտ
յԵրու֊
սաղէմ սթարանալովն
(
սթարելով) և նստե­
լով
նմա» (Վարդանեան ՀԱ 1910, 305)։
= Արաբ,
ՏՅէՐ
«
ծածկել,
պահել»,
օ ^ ւ ^ Տ Յ է Յ է Յ , օ^ԼԼ~,Տ1էա–3
«
ծածկոյթ,
քօղ»,
մանաւանդ
պարսկացեալ
ձևով
յԱ»,»
,
Տէէ<Մ
«
սաւան, որ է ծածկոյթ
գլխոյ
կանանց»։
նՀԲ
յն.
օէթձքւօէ,
լա.
տէքՅէսա = ս թ ա ր ,
և յն.
Օ է օ ս ^ օ լ ս ,
լտ.
տէՔՐՈՕ = ս թ ա ր ե լ ։
Ուղիղ մեկնութիւնը տուաւ նորայր, Բա­
նաս. 1900, 137։ Հռողոն, Բանաս. 1907,
12
մերժելով
այս՝
գնում է սանս,
տէր
«
սփռել»
արմատից։
Վարդանեան էլ
(
անգ)
առնելով
միայն
Իրենիոսի
օրի­
նակը՝ դնում է լծ. յն.
օէթս^սյյււ
«
փռել»,
ԳԻՌ
Երև.
ս թ ա ր
«
հացի սփռոց»,
ս թ ա ր
ա ն ե լ
«
ապրուիլ»,
Երև. Վն.
սթ ա ր ,
Մշ.
սասւր
«
ապաստարան, ապրելու տեղ» ևն։
*
ՍԹԱՐ
«
փոքր մի կշիռ՝ մօտ 26 գրամ»։
մէկ անգամ
ունի Մխ. բժշ. 146. «Ա՛ռ ղա֊
ֆէթի քամուքս վեց դրամ,
կարմիր վարդ,
սումպուլ
երկու երկու, ըսթար,
թառանկոյն
վեց դրամ...»։
֊
Պրս.
արաբ.յ\յԼ
ԿԽ
,\
ւտէՅՐ
նոյն
նշ. որ յն.
ՀՏէԱ՚ւՀո =հյ.
ս ա տ ե ր
բառն է։
Մխիթարի
սոյն հատուածի
մէջ,
ե ր ­
կու
բառից
յետոյ մի կէտ ընկած
լինե­
լով՝
ր ս թ ս ւ ր
անցել է յաջորդին և հա֊
մարուել է «բժշկական
մի խոտ»։
Այս­
պէս է ԱԲ, որ և Քաջոլնի, հտ. Գ. էջ 218
համարում
է
(
էՕՅթ ՅՐՅ^ՕՈ»»
Առաջին
անգամ Տճձ–\,
Մխ. հեր. § 402 տալիս
է վերի
ուղիղ մեկնութիւնը։ Ըստ այս մ
Fonds A.R.A.M