204
ՍԵՐ
տից.
հմմտ. յն.
ՀԳՀՀՅՀ՚Հ «հարազատ,
ազնիւ, ստոյգ))՝
՝
Հ$–՝)0՜ «սեռ,
սերունդ))
բառից։ Տէրվ.
ճ1ւ31՜Ո1. 100
հի
սեոո,
սեղմ,
սանս.
Տ31՜3
«
ամրութիւն»
բառե֊
րի հետ։
ձիւնք, լտ.
Տ1ՈՇ6Ո1Տ
«
անխառն,
զուտ
ևն»։
^6ւ116է, ՏտգԱ1ՏՏ6 108
րստ
ՆՀԲ։
+ ՍԵՐ
(
յետնաբար
ի, ո
հլ.) «ցեղ, տոհմ,
ծնունդ,
սերունդ»
Փարպ. Արիստ, աշխ.
՛
կոնն. Մագ. «սերիլ,
աճիլ,
բազմանալր»
Վեցօր. 93. «քերականական
սեռ» Թր, քեր.
որից
սերել
կամ
սերիլ
«
սերունդով
աճիլ՝
բազմանալ»
Եզեկ. լզ. 12. Վեցօր. Եզն. Մծբ.
Եւս. քր. Ագաթ. Ոսկ. մտթ.
սերանալ
Մծբ.
Եփր. թդ. և օրին,
ս ե ա ւնդ
հոր.
սերուն
Փիլ,
բազմասեր
Պիտ,
մօտասեր
Փիլ.
զաւակասե­
րութիւն
Պիտ.
եղեգնասեր
Փարպ.
մանկասե­
րութիւն
Փիլ.
րոլորասեր
«
բոլորատեսակ»
Ագաթ, (տե՛ս ՀԱ 1913, 625)
սերնդագոր­
ծութիւն
(
նոր բառ), այստեղ են պատկանում
սեո, սերմն,
որոնք տե՛ս
առանձին։
=՜Բնիկ հայ բառ՝ հնխ,
Աշ՚ք–
«
աճիլ, ա֊
ճեցնել, սնուցանել»
արմատից,
ժառանգներն
են՝ լտ,
Շ1՜60
«
ստեղծել,
գոյացնել,
յառաջ
բերել, արտադրնլ, զաւակ կամ ձագ սերել»,
Շք6Տ00
«
ծնիլ, աճիլ, զարգանալ»,
Շ61Ղ1Տ
«
ա֊
րարիչ», ՇշՀ՚ՇՏ «երկրադործոլթեան
աստոլա֊
ծուհին»,
բւ՜ՕՇՇւ՚ԱՏ
«
երկար, մեծ, բարձր,
աճած»,
ԸքշեՇք
«
խիտ աճած, թալ,
յաճախա֊
կի»,
օսկ.
031՜13
«
հաց», յն. ատտ.
7.000
Հ
«
տղայ, երիտասարդ»,
յետնաբար
«
ընձիւղ,
մատաղ
ոստ»,
7.0
թՏ7Ա)
«
յագեցնել»,
հոմեր,
յոն.
՚/
օՕօՕէ;,
դոր–
^աՕՕՇ,
ատտ,
/6
թ7)
«
աղ֊
ջիկ,
երիտասարդուհի»,
*
Տ/\<յ)0
(
<Հ*Կ–՚ՇՀ6ք)
«
որդի, սերունդ»,
լիթ.
Տ6ՈԱ, Տ61՜էւ
«
սնուցա­
ներ,
թՅ§ՅքՅՏ
«
կեր»,
§6քՈ16ՈՏ> §2|–ռ16Ո^Տ
«
մեռելահաց»
(
XV՚Յ1Ժ6 200, 8,Օ1Տ30գ 433,
497,
Քաօսէ–^6ւ11
6
է 223, Բօեօաձ/ 1, 408)։
նՀԲ
նոյն ընդ սեռ.
՝\\
^1Ո(1ւՏշհ.
20
լտ,
ՏՇէ՜Օ
«
սերմանել»։
Տէրվ.
ՃԱՅՈՈ.
91
սաղմ, սերմն, զարմ
ևն ձևերի հետ՝ յն.
Հ՚ձ՚Ղ
«
դալարիք»,
լիթ.
՚261
Ա
«
աճիլ,
կանաչիլ»,
2611
ՈՈ
«
թարմ
դալարիք»,
զնդ.
23
ք31ՈՅ)՚3
«
կանաչ», իսկ էջ 99
սանս.
ՏՅք
«
սուրալ, վազել»
արմատի
հետ,
որից նաև հյ.
սուրալ, սողալ
ևն։
Հիւնք. լատ. տ&էօ։
8
ս § § 6
1
Լ7.
32, 64
սեր, սեո
և
սերմն
դնում է հնխ.
Տթ6՞–
ՏԼ ՏբՇւ՚ՕՏ
ձևից, հմմտ, յն, ՕոկււԱ։ Ու֊
ղիղ մեկնութիւնը
մտածեց նախ
ԲՅէ–
ՐԱԵՅՈ^ Տ ճ 1, 216,
որ բառս
կասկա֊
ծով կցեց լտ,
Ըք60
ձևին։
նոյնը հաստա­
տում է մի առանձին
մ հնագրութեան
մէջ
Օտէհօքք,
Տէ^աօԼ
Բ Յ Ր 6 1 ՜ § Յ
էջ
1 —
71,
յատկապէս էջ6 և 33, նաև
Տշհշք֊
աօ#Խ.
8 8 28, 283,
յ^6ւ11շէ Տտտստ–
Տ6 108։
Բ՚իրեաքեան, Կարնամակ, ծան,
16
պհլ,
զերհունդ =
հյ,
սերունդ։
Սա֊
գըզեան ՀԱ 1909, 336 սումեր.
Տ Յ Ր
«
սե­
րունդ, աճիլ»։
1
^3քՏէ,
Յուշարձան 400
ասուր.
261՜
Ա
«
սերմ, ցանք»,
23
է՜Ա
«
սեռ,
սերունդ», 407 սումեր.
ՏՅք
«
սերունդ»։
ՍԵՐ
«
կաթի
երեսը, սեր» Մծբ. Վստկ.
Տաթև, ձմ, կա. որից
սերզատ
(
նոր
բառ)։
ԳԴ պււսՀ՚յ*ձ,յ^
՚
Տ՚էԱ՚-ՅՈ
«
սեր»
(
բուն
նշ. «գլուխ կաթի»)։
նՀԲ սրա հետ նաև
լտ.
Տ6Ո1ա
«
շիճուկ»։ Տէրվ.
ճ.1ւՅՈՈ–
99
սանս.
ՏՅքՁ
«
թթու սեր, սեր»։
Հիւնք.
պրս.
ՏՄ
«
կաթ» և
Տ31՜–ւ–Տ1ք
«
սեր»։
Գաբրիէլեան,
Բազմ. 1908, 501 նոյն
րնղ.
հյ.
կեղ
«
վէրք», լտ,
Ը6քՅ
«
մոմ»։
Բ ւ Ժ 6 է
բ, տպ. Բ, էջ39 սանս.
ՏՅՐՅ
«
սեր» կամ
1
էՏՄՅ,
պրս.
.
Հ
Հ,
Յ՛Ո՜
«
կաթ»։
ԳԻՌ.-Ալշ. Մշ. Ջղ. Սլմ. Սչ, Վն,
սեր,
Ախց, Երև, Խրբ, Կր, ննխ, Շմ, Սեբ,
սէւ՚,
Ասլ.
սէրիւնց, սէրիագ.
Ագլ, (այժմ
անգոր֊
ծածական). Հմշ. Մ կ.Սվեդ. Տփ,
սիր
(
իսկ
Ղրբ–
ի՛քէս
և Ագլ,
կ խ ց ի ՚ րի ս ՝
իբր «կաթի
երես», միւսները
թրք.
ղայմաղ, խայմախ).
նոր բառեր են
սերակալել, սերակեր, սերո–
տուիլ, սերոց, սերուց։
ՍԵՐԱԷՈՏ
«
ալիւր»,
ունի միայն
Բռ. երեմ,
էջ 284։
^ՍԵՐԱԼՈԻՐ
«
աշխարհալուր»,
ունի
միայն
Բառ. երեմ, էջ 284։
֊
Անշուշտ
պէտք է կարդալ
սիւրալոլր։յ
֊
Աճ,
*
ՍԵՐԱՍՏԷՍ, ի,ի-ա
հլ. «մի տեսակ ե֊
թովպական
եղջիւրաւոր
օձ))
է
ունին
միայն
ՀՀԲ ևՋԲ, առանց
վկայութեան։
֊֊–՜
Յն*
/
ՏթՁէ317^;
«
եղջիւրաւոր
օձ))
։
ո
րից
Fonds A.R.A.M