ՍԱՓ
193
րագիւտ բառ, որ մէկ անգամ գտնում եմ
գործածուած
Անկ.
Գիրք հին կտ. էչ 398.
«
իմաստուն, քաղցածաղր,
տեսանող,
խոր֊
հքրդական, սափ,
հեզ, հանդարտ»։
-
Արաբ,
ՏՅք
«
մաքուր, վճիտ,
պարզ»։—
Աճ.
Տե՛ս իմ Հար նոր բառեր հին մատ.
Բ. 233։
*
ՍԱՓ
«
անուն երկուց երակաց
սրուան.
Տ Ձբհ6 Ո 6 *.
միջին
հյ, բառ, որ ունին
միայն
նորայր, Բառ, ֆր, 1117ա և Ք աջոլնի, հտ, Գ,
216,
մէկ անգամ գտնում եմ գործածուած
Մխ, բժշ.
133։
֊
Արաբ,
^ Ա » Տ Ձ Խ ՝
նոյն
նշ. որից փո֊
/
սառեալ են նաև յն,
օօգ/–՝.՜։^, լա,
Տ Ձթհշ ՈՁ ,
ֆր.
ՏՁբՒւ6Ո6՝
նոյն
նշանակու֊
թեամ բ։
Այսպէս մեկնեց
Տճձճ,
հրտր. Մխ,
հեր. § 367,
ՍԱՓԱՌՆԻԱ
«
ծնեբեկ»
Բժշ. ունի
միայն
ՀԲուս.
§ 2729,
+ ՍԱՓԱՍՐ.ԻՏ
«
բոլորովին
սուտ». մէկ
անգամ ունի
Եղն, 156։
–
Կազմուած
է
ս ո ւ տ
բառից՝
ս ա փ
սաստ֊
կականով, որ յարմարեալ է
ս ու տ
բառից,
հմմտ.
կ ամա կ որ , ծ ա մ ա ծ ո լ ո ,
և գւռ.
ն ե պ –
ն ե րմ ա կ , ն ո փ - ն ո ր
ևն.։
նՀԲ
յն.
օ6.՚ՏՕ.
«
յայտնի,
ակներև,
հաստատ» և ՚ԽսՕ
«
սուտ»
բառերից
է դնում, Տէրվ,
ՃԱԶՈՈ.
6
և նախալ. էջ
115
ս ո ւ տ
բառի
*
ս փ ո ւ տ
նախաձևի հետ
կրկնուած։
Հիւբշ* 377 կասկածով
դնում
է յն* օձգՏւ, ՅՕւ՚ք&Հ և հյ.
ս ու տ
բառերից
բարդուած։
Ուղիղ մեկնեց նախ
Այտնե֊
ան, Քնն. քեր. էջ 310, որից անկախա­
բար Աճառ. ( անտիպ)։
*
ՍԱՓԱՐԱՅ
«
մի տեսակ
սրինդ կամ սա֊
լիլ»*
ունին միայն ՀՀԲ, ՋԲ և ԱԲ իսկ նՀԲ,
հտ, Բ, էջ 1066 դնում է իբր գւռ, բառ,
ս ա ՞
ւաոայ.—
երկու անգամ
ս ա ֆ ա ր ա յ
ձևով
գտնում եմ գործածուած Վրդ, առ,
296
—
7։
–֊
Արաբ. ՕյԼև–
Տ՝ՁքքՁ1–Ձ՝
նոյն
նշ.։ — Հիւբշ.
276,
Ուղիղ մեկնեց նախ
ա
\\
է.
8,
284,
թրգմ. ՀԱ 1894, 295,
13-2045
ԳԻՌ. — Խտջ.
ս ա վ ա ո ա
«
սրինգ՝ որ սովո­
րաբար արծիւի ոսկորից են
շինում»։
ՍԱՓԻՍ,
ձևով և նշանակութեամբ
անստոյգ
բառ, մէկ անգամ գործածուած է Փիլ. նխ.
բ, 86, Եւ ապա յաղագս
ծովուն պատճառս
ասելուլ ասէ, պնդեցելոյ
այնր որ
րմբռնե֊
ցեւսլ
յանկոլթիլնն
էր սափչին.
(
Աւգերեան
լտ. թարգմանում է
ՇՕՈՇՀ
Ճ
Ձ.
6
Տէ 6ճէք6Ո1ւէՅՏ
01՜
Ձ6,
որով վերոյիշեալ
բառը հասկանում է
«
եզերք,
ափունք»)։
*
ՍԱՓԻՐԱՅ
«
շափիւղայ
քարը» Ածար,
մակար. Վրդն. առ. 332
—3.
որից
ս ա փ իր ա ­
կ ա ն
«
շաւփիւղայից
շինուած»
Յիշ, ոսկ. յհ.
նոյնր նա՛և
ս ո փ ո ր ե ա յ
Ոսկ. ես.
ս ո փ ե ր
Օրրել,
ողբ.
ժե. (հմմտ,
ո ս կ ի ս ո փ ե ր ա յ
Յհ. կթ.
249
= ես.
ժդ. 12),
= Ասոր.
^Ճ–»–»–Հ2Ր
ՏՁթւ1Ձ
«
շափիւղայ»
բառն է՝ եբր.՝~\՝՝ԱԱ
Տ Ձ բ թ Մ
կամ յն.
0«7
էէք>3էՕօ;
ձևից ազդուած. տե՛ս նաև
շ ա փ ի ւ ղ ա յ ։
ՀՀԲ «բառ
այլազգական»։
ՍԱՓՈՐ, ո
հլ. «հեղուկների
խեցեղէն ա֊
ման» ՍԳր, Եփր, դտ. էջ 331, համար, էջ
129։
ՀՀԲ և Աւետիքեան,
Հեբակ. 1815,
էջ 313ըստ հին քերականների՝
ս ա Է
փ ո ր ։
Ալգեբեան, Բցտր, չփ. և կշռ, 160
պրս,
ձյ^.
ՏՁՕԱ
«
սափոր» կամ
շա –
ֆ
ո լ
լ ք – / ՛ "
պր
ս
՛
ս է պ ո ւ ։
նՀԲ «որպէս
թէ
փ ո Ր ո ւ /
աման, լծ. և այլազգ,
սէպու,
շ ա ֆ ո ւ լ » ։
Հիւնք, պրս,
ս է պ ո ւ ։
Յա կո­
րեան, Բիւզանղիոն
յ\– 743 պրս.
սէպու,
եբր.
է ս ր բ ա ր ,
եթովպ.
ս ա ֆ արա , մ ա ս ի –
ֆ ա ր ի ։
Պատահական
նմանութիւն
ունի
ասոր.
՝\
յ
օ Ձ> ^
2
Ձօա՝.3
«
մի տեսակ
հողէ աման»։
ԳԻՌ.-Սլմ.
ս ափոր,
Ագլ. Մկ.
ս ա փ ո ւր,
Մրղ.
սափբԻւ*.—
իսկ Մշ.
ս ա փ ո ր
«
կերակրի
պդնձեայ աման՝ կոթով,
նման տապակի,
բայց
խոր»։
*
ՍԱՓՐԱՅ
«
մաղձ»
Բժշ. Ոսկիփ. որ և
սւիրսւյ
Մխ. հեր. 90։
֊
Արաբ, \ ձ-օ
ՏՅքՐՁ
«
դեղին
մաղձ»,
որից նաև տճկ,
ՏՅքՐՁ,
ռմկ.
զ ա ֆ ր ա ՝
նոյն
նշ.—Հիւբշ.
276։
նՀԲ «բառ ռմկ,
ս ա ֆ ր ս ւյ » .
ԼՁ^. ՃՈ՜Ո.
Fonds A.R.A.M