ՍԱՐ
185
ՍԱՐ
առ խիտ շարուած 4—5 կարգ արծաթեա
յ
մէկ փարանոցներ»,
ս ա ր ա ղ ո ւ ն շ
Վն. և Խտջ.
«
մէկ քիլ լայնութեամբ և արծաթէ դրամնե­
րով, վահանակներով,
ուլունքներով և նախ­
շերով
զարդարուած
մետաքսէ կտոր, որ
կանայք իրենց յետևից՝
մէչքից ցած կախ են
տալիս»։
ՍԱՐԱՆ
«
կայմը հաստատ
պահող չուանը,
ՈՁԱեՅՈ».
իբր նորակերտ բառ ունի
նորայր,
Բառ. ֆր. 633ա։
Ինչպէս է կազմուած՝
յայտնի չէ։
Կայ
թրք. Օյ–. ՃԼՀՀէՀՃ «նաւի
կայմ»։
ՍԱՐԱՍ, ի , Ո
հլ. «տարազ, ձև, կերպ»
հոր. Պիտ. Արծր. նար. որից
ս ա ր ա ս իլ
Պիտ. Քեր.քերթ,
նմ ա ն ա ս ա ր ա ս
Գնձ.
լ ո ա ա –
ս ա ա ս
Գիւտ,
ի լ ր ե ա ն ց ա ս ա ր ա ս
Պիտ.
ս խ ր ա ­
ս ա ր ա ս
նար. խչ. Օրբել. հրտր. էմ. էշ 34.
ծ ո վ ա ս ա ր ա ս
ԱԲ. նաև
ս ա ր ս ա ե լ
«
յարմարել,
կարգելէ» Տիմոթ. կուզ, էջ 320։
նՀԲ
թուի
կցել
հյ.
տարադ,
թրք,
դ ա ր դ
բառերին։
ՍԱՐԱՍԻ
«
յաղթահասակ».
նորագիւտ
բառ, որ մէկ անգամ
գտնում եմ գործա­
ծուած Պտմ. աղէքս, 134 (սէգ և սարասի
բարձրութեամբ
)։
ՍԱՐԱՍԽԻ
«
կանացի
մի գլխազարդ, որ
ճակատին են կապում», նորագիւտ բառ, որ
մէկ անգամ գտնում եմ գործածուած
Այրիվ.
8
ա, «Սա դամռանկի
քում գլխի և սարաս–
խի
ճակատի»։
= Պրս.
յխյ
Տ Յ Ր Յ Ճ Տ
քաղաքի
անունի՞ց
է.հմմտ.
շուշթսւրի, բ ա ղ դ ա դ ի ։ —
Աճ.
ՍԱՐԱՏԱԿ
«
մի տեսակ
թռչուն» Մագ.
(
յիշոլած է բուի հետ. ըստ Քաջունի, հտ,
Գ. 215 լտ. նսէշՕ, ֆր.
նԱՏճ)։
*
ՍԱՐԱՏԱՆ
«
խեցգետին
կենդանակերպը»
Երզն. երկն, թ, որ և
ս ա ր ս ւ թ ա ն
«
խեցգետին
հիւանդութիւնը» Մխ, բժշ. 113։
֊
Արաբ.
ՕԱօ է~
Տ&է-վ&Ո
«
խեցգե­
տին»։—Հիւբշ.
276։
ՆՀԲ պրս.
ս է ր է դ ա ն ։
Լ Յ § .
ԽւԱէՈ.
Տէսճ. § 1959
ասոր, և արաբ.
Տ31"
Յէ
311*
քՍԱՐԱՐԱՅ ,
ն որա գիւտ
անստոյգ բառ,
որ մէկ անգամ գործածուած է Եւս. պտմ.
173.
Ի նոսա և մաքառումն \առ Ափիոն
գրամ արտիկն
սարարայն՝
զոր գրեացն.
ընդդէմ
Հրէից, և յայնմ
ժամանակի և առ
այլս, որ կամեցան
չարախօսել
զազգէն
Հրէից,
(
յոյնն
ունի՝
Ընդդէմ Ափիոնի գրա­
մարտիկոսի որ ի ժամանակին
յայնմիկ՝ գը֊
րով հակառակէր
Հրէից և այլոց
ոմանց
չարախօսաց).— համ՛ապատասխան
մի բառ
չգտն ուելուց
յայտնի է, որ յետին
աւելա­
դրութիւն կամ խաթարեալ
մի բառ է, որ
Վարղանեան, Բ.ա\ռաք. ղիտ. Ա. 94ըստ ասո­
րի օրինակին, որ հայերէնի
բնագիրն է,
ուղղում է «գրամարտիկն
արար՝ ա յն
ՈՐ
գրեացն»։
յ
ՍԱՐԱԻԱՆԴ
«
հր ոլանդան,
ծովի
կողմը
բարձրացած
տեղ» Պտմ. աղէքս. որից
սա­
ր ա ւ ա ն դ ա կ
Ագաթ. Կղնկտ. հրտր.
էմինի,
էջ 189. Պիտ. որ և
ս ա ր և ա ն դ ա կ
Կղնկտ.
հրտր. էմ. 163, 173.
ս ա ր ա ւ ա ն դ ե լ
«
բարձուն­
քի վրայ մի շէնք կանգնեցնել» Պղատ. օրին.
162.
ս ա ր ա ւ ա ն դ ի լ
«
մի բարձր տեղ նստիլ»
Մագ. թղ. 140, 182։
֊
Կազմուած
է հյ.
ԱԱ1Ր
և
–
ւ ա ն դ
բառերից,
վերջինիս
վրայ ընդարձակ տե՛ս
բարձրա­
ւ ա ն դ ա կ ։
ՆՀԲ
<ասւր,.,
կարկառել աստի
ն. ան–
դ ր ր » ։
Լ Յ
§ . Սւ՚ցշտշհ.
3 0 2
սար
թառից՝
֊\
տձ
մասնիկով։
Հիւնք,
ն ա ւ ա ս ա ր դ
բա­
ռից։
֊
Ր ա ն դ
բառը պրս. լինելով՝ կարե­
լի էր կարծել, որ ամբողջ
բառը իրա­
նեան
բարդութիւն
է՝ իբր
*
Տ 3 1
՚
ե Յ Ո ճ
ձևից փոխառեալ,
որից
հետևելու էր
նաև թէ
ս ա ր
«
գագաթ» էլ պրս, փոխա­
ռութիւն է. բայց հմմտ.
բ ա ր ձ ր ա ւ ա ն ­
դակ,
որ կազմուած է նոյն պրս. -
նանդ
ձևի և բնիկ հայ
բ ա ր ձ ր
բառի
բարդու­
թեամբ։
ՍԱՐԱԻՈՅԹ
«
բարձրաւանդակ,
դիտանոց
կամ բարձր պալատ» Մխ. այրիվ. էջ 61.
Կիր. պտմ, (Տրդատի
ապարանքի
համար է
ասում). գրուած
ս ա ր ա ւ ո լ թ
«
եկեղեցու
բակի
մէջ կրօնաւորի յատուկ
բնակարան, առաջ­
նորդարանի
շէնքը» Առաք. պտմ. 225. նոյն
բառն է և
ա ս ր ո յ թ ,
որ ունի Բառ. երեմ, էշ
81՝
դ ս տ ի կ ո ն
բառի բացատրութեան
մէջ։
*
ՍԱՐՐԻՆԱՅ
կամ նաև
ս ա ր փ ի ն ա յ , սար­
բն ա յ
«
խեչակ, բոյսը բարձրացնելու
նեցուկ»
Վստկ. 56, 61, 63, 181. արդի
գրականում
Fonds A.R.A.M