86
կլինի
«
ճպօզ,
բան (խոսք),
Տ 6 Ո Ո 0 - » ;
Սակայն
1
Տ ք 0 1 ճ 6 ե 6
(
աե՚ս
Տ օ Խ & Փ ^ ւ Ր 1 6 1 Հ Տ 1 1 ա Տ Շ Խ .
Ա.
ճ. 9,1է6 7շՏէ.
(
յ ւ Շ Տ Տ Շ Ո
1872, 617)
Հա֊
նում է պրս.
Ձ 2 ( Յ Ձ
«
ապաՀով,
ստոյգ,
Հաս֊
տատ»
ձևից, որով
վերի Հատուածի
միտքը
կլինի
ՀՀիմ խօսքս Հաստատ, անդառնալի
է»,
ալսպէսով
արամ.
3 2 ( 1
Յ
նո լնանում
է մեր
ազդ ու
բառի
Հետ։
ՆՀԲ էշ 724ղ լե.
օսօ&օնւօ), ճւօՑօծօսճւ
«
լսել,
Հասկանալ»։
Տ թ 1 6
§ 6 1 , ԼւէէՇՐ.
470
գնում է
26
Ոճ
«
զանգիկ»
բառից։
1
ԱՏէ1,
7
յ6ՈճտթՐ,
48
ազղ
= զնգ.
32
9,1
Ոէ1
«
գիտութիւն»,
300
ա ս տ ի ք =
զնդ.
Տէւ
«
արարչութիւն»։
հ&%.
83
էէ1".
1
յ6ճ.
1868,
էչ 16
3 ,
շ ճ Յ
(
=սնս.
3,(1
ճէ13
)։
Հիւբշ–
ա
23,
ձոո. Տէ.
16,
ձաւ.
ՕՁՈ Ո.
92
և
20
Ւձ
(
յ
46, 324 (
թրգմ. ՀԱ 1892,
354)
իրարից տարբեր
բառեր
Համարելով
ա զ դ
«
լուր» և
ա զ դ
«
ներգործութիւն»,
առաչինը
դնում է իրանեանից
փոխառ֊
եալ, իսկ երկրորդը՝
բնիկ Հալ և ցե֊
ղակից
սնս.
Յ ճ ճ 1 1 3
բառին։
Հիւնք.
աառղ֊ից։
Ա ս ա
«
ուժ»
բառը
մեկնել
են Հետև–
եալ
ձևերով.
Խտէւ, 2ՇՈՃՏ0.
զնդ.
Տ է ւ
բառով։
Մորթման,
2 0
^ 0
26, 528
նոլն է Համարում
վանեան
բևեռ*
1
Տէ1–
աՈ1
«
գոլութիւն
ունենալով»։
^ ս 1 1 6 1 ՝ ,
Տաճ\\ք
48, 428
ճ ա ա ո ե լ
բառից. Թի֊
րեաքեան,
Հալ֊երան.
ուս. 156 պրս.
.
յ ձ * * ֊ *
հՅՏէ1,
պՀլ.
Տէ1հ
«
էութիւն,
գո֊
լութի
ւն, աստի
աշխարՀ»,
ՓՈԽ
.֊֊
Նտւ§.
0 6
Տ .ճ հ հ ճ .
186
յունաց
ա ֊
ւանգած
եԼօ^Օ^՚ԼՀ՚ղՀ,
ձևը սրբագրելով
օԼԽխթւ֊
Հպգ
հասկանում
է հյ.
ա զ դ ա բ ե ր ։
—
Ան–
բաց\աս\ականի
պատճառով
մեզանից
են
փոխառեալ
վրաց.
ա ն ա զ դ ի ,
ա ն ա զ դ ե ո լ լ ի
«
իսկոյն,
անմիչապէս,
յանկարծական»,
ա ն ա զ դ ա դ ,
ա ն ա զ դ ե ո ւ լ ա դ
«
յանկարծական,
անմիչապէս»,
որոնք
ծագում են
հյ.
ան­
ա զ դ
(
հմմտ.
յ - ա ն - կ ա ր ծ
)
ձևից, այս բա­
ռը գործածուած
է Ոսկ. մ. ա. 13
«
յեղակարծ,
յանկարծահաս»
նշանակութեամբ՝
որ նրա
հետ
նոյն է։
ԱԶՕ՚ԱՐ
«
պարապար».
այսպէս է
մեկնում
Բառ, երեմ, էջ 6, այլուստ
անծանօթ
և ան֊
ստոյգ
բառ։
Կայ
պրս.
)
ձ
–
ձ
ՅշճՅՈ
Բ^յց նշանա­
կում է
«
արժանի»։
ԱԶԴԻՐ
«
թեզանի»,
ունի միայն Բառ. երեմ,
էջ 6, որ և էջ 218 դնում է
յազդ է ր
«
եշտոտի
կամ
թեզանի»։
+ ԱԶԴՐյ Ր
հլ՛ (գրուած նաև
ա ս տ ր
յ
«
մէջ֊
քից
մինչև ծունկ գտնուած
մասը»
ՍԳր.
յետ­
նաբար
նշանակում
է «շալակ,
ուս» և հոլո­
վուած է
ա զ դ ե ր ի , ա զ դ ե ր ա ց .
Լմբ. Նար, ա ֊
ռաք. 427. Գր, տղ.
ա զ դ ե ր ա ն ք
«
ազդրեր»
ճաոընտ
.։
=
բնիկ
Հ՛Ա
լ բառ. Հմմտ. սանս,
Տ Յ է է ք Ա ,
ՏՁեէհՈՅՏ,
զնդ.
ՒւՅճէ1
«
աճուկ»,
յն.
10/
է
է։3)^10՝>
«
ազդր,
բարձք»,
որոնց
վր
ա
յ
տե ս
^6ՈՈ§61% 861էՐ.
3,
Տ՚ՏՏՒ հ՝ԳՒ
125
Հ
Արիա֊
կան
լեզուների
նախաձևն
է Տ&ճէհ–, որի
դէմ
Հայը
ձայնաւորի
շրչմամբ
և
բաղա֊
ձայնների
թրթռացումով
Հանում է
Ձ 2 § ճ ե ,
ուր
կրճատուելով՝
<12ճՅւ
—•
Հոլովման
և
ր
վերչաւորութեան
Համար
Հմմտ,
ո ս կ ր =
սանս.
ՅՏէհւ,
Ա Տ է Խ ձ Տ –
Հի՚բշ՛
I I
7
ճոշ.
10.477
Հիւնք.
յն. ~(0.
ՅՎ
()
«
որովայն»։
ՐքճՏՅ՝–
Տ6Ա,
Հայ. գր.լեզ. 143 կապ
չունի
յն.
00
X80՝^,
սանս.
Ձ,Տէհ1
«
ոսկր»։
^61136է
^4ՏԼ
10,277
տուաւ
ուղիղ
մեկնութիւնը։
Ր&է ա էՅոյ
ՀԱ 1908, 278 Հնխ.
*
ա§ա–
ՏՕ–
«
միս»
բառից։
Բառիս վրա
տե՛ս
նաև
^ 6 1 1 1 6 է
Ճ Տ Լ
23, 259—260,
ուր
3 2
ձ հ – ,
Ձ 2 ^ ճ հ –
նախաձևը
կապվում Է
«
ոսկր»
բառի Հետ, իբր սանս.
ՅՏէհւ
«
ոսկր» և
Տ 3 1 է է հ 1
«
ազդր, սրունք».
Հմմտ,
գերմ.
հ
« 1
Ո
«
ոսկր և ազդր»
(՜8
օւտ&օզ
385)։
ԱԶԽՈՅԳ
«
վայրի
դդում», նորագյուտ
բառ,
որ մեկ անգամ
գտնում եմ գործածուած
հոր.
աշխ. հրտր. Սուքր. 11.«Կարմիր ծով... յ ո ֊
րոյ
ծոցոյ
ելանէ
Պարսայ
Արաբացոց
ծով֊
քըն... Պ արսայ սակաւ
ֆնչիբրև
զաղիւսակ, և
Արաբացլոցն՝
ազխոյգ
նման»։
Այսպես
է մեկնում
Սոլքբզան։
ԱԶՆ, ն
հլ.
( ֊
զ ի ն , ինք, անց) «ազգ, սե­
րունդ, ցեղ», ՍԳր.որից
դ ի ւ ց ա զ ն
(
յգ.
դ ի ւ ց ա ­
զ ո ւ ն ք դ
Եզն. Եւս. քր.
հ ս կ ա յ ա զ ն
Եփր, յես. և
թգ.
հ ա մ ա զ ն
հոր. Յհ, իմ,
զ հ ա մ ա զ ո ւ ն ս ն
Fonds A.R.A.M