ԱԴԱ
ԱԴԱ
բառերին։
Սխալ Համեմատութեան
պատ*՛
ճառն ալն է, որ աքս բառերը
գրում է
ՕձէԱ, Օ&ՃՁՐ.
որով
ձ
դառնում է ո;
Տերվ, Նախալ. 66 նոլնպես
մեր երկու
բառերը
Համեմատում
է լտ.
1
ոճԱ0.
զնտ.
ՅՕՑՐՅ
ձևերի հՏտք Հիւեք.
հանում
է
այ<լ
Բ
առ
Իտ՝
նոյնպէս
«
ըստ
կրկին
նշանակութեան»։
Վերի
ձևով
մեկնեց
նախ
8
Ա
§§6,
8
ե § .
14։ -
Յու­
շարձան էջ 402 ագպցյ>–=
սումեր.
3
§ ՚ ,
ՅԿ
«
օղակ, կեռՖ, էջ 416՝
ագանել, ա ֊
է յ ո յ ց Ո –
մոնղոլ.
«
ղոցեբ,
ՃՅ
§3
,1
§Ա
«
դուս»,
XՅ§3
-1
էՅ
«
դղեակ»,
թունղուզ.
ե§
«
ղոցեբ։
ԳՒՌ.—ՀՃ. Մշ.
հագ՛նել,
Խրբ.
հագ՛նիլ,
Ախց. Ակն. Կր. Հմշ. Պլ. Ռ. Սեբ.
հաքնիլ,
Սչ.
հաքննլ,
Երև. Ննխ.
հաքնէլ,
Տփ.
հա՛քնիլ,
Զթ.
հագ՚նըլ,
Տիգ.
հաքնիլ,
Ասլ.
հա*նիլ,
Ջղ.
խա–
գանել, խագ՚նել,
Ոզմ.
ի ա դ ՚ ը ն ի լ ,
Մկ.
իյակ֊՛–
նիլ,
նբ.
խաքնիլ,
Սլմ,
խայհնել,
Մրղ.
խ ա յ–
հնէլ,
Վն.
իւայնել։
Սրանք
գործածւում են
նաև
«
ագուցանել))
նշանակութեամբ. օր,
Տփխիսի
բարբառով՝
հալղ՚էն հ ա ք ց ա լ
«
օղա֊
կը անց կացրու))։
—
նոր բառեր են
հագան,
հագոլկ, հագուստ, հագոաւփլ, հագվտիլ,
հագվտուք:
+ ԱԳԱՆԻՄ
(
աղայ, ագի՚ր, ագուցեալ)
«
գի֊
շերը միտեղ անցկացնել,
օթեվանիլ»
ՍԳր.
ագուցանել
«
հիւրընկալել»
Գծ. ժ. 23.
օթ-ա–
գայանալ, օթ-ագայիլ
ՍԳր.
օթ-ագան լինել
Տօնակ.
օթ-ագանիլ
Ոսկ. յհ.
րաց-օթեագ
«
դուրսը
գիշերած)) Ղկ՛ թ– 8. Փարպ. Փիլ.
վ այրա գ
«
դուրսը
կեցող, անընտանի,
վայրե­
նի»,
Ծն. իզ. 12. իե. 27.֊նոյն
արմատից է
նաև
օթ,
որի վրայ տե՛ս
առանձին։
=բնիկՀայ
բառ՝ Հնխ.
— «
գիշերել,
քնել»
արմատից,
որի այլ ժառանգներն
են Հուն.
1010(0
«
քնել,
Հանգստանալ,
գիշերել»,
101
օՑ~
\
>.ՕՀ «գիշերային
ապաստարան,
որչ»,
ը-ղ՚Իւօ,֊
Օ&Ա-Օ^
«
փարախ»,
^ԼՕէօԹքւՕւ;
«
իչևան,
րնա֊
կարան»,
0(6
X7)
«
բակ, բնակարան»,
Օձ>ԼւՀ «ա֊
պաստարան,
գիշերային
օթևան,
վրան, ա֊
խոռ»,
պթօճօՀ
«
վայրագ»,
ՂօճւԼօըԱ
«
գիշե­
րել» ևն
(8
օւտՅ,շզ
100, 364,
Բ օ ե օ ւ ՚ ռ յ
1,
19—20)։
Ուրիշ
լեզուի մեջ պաՀուած չէ
այս
արմատը,
բայց սրա աճուսՆ է
՚
^6Տ—
»
բնակիլ»,
որ պաՀուած է շատ լեզուների մեջ;
ՆՀԲ ստուգաբանում
է «մինչև
այ գ
օ–
թեբ։
Այտնեան,
Քնն. քեր. էջ 280 իբր
այգանիլ։ Լ Յ § .
և ձիւնք, տե՛ս
նախորդ
բառի տակ։ Տերվ. նախալ. էջ 66 զնդ.
ՅՀք
«
մտնել»,
&0
Հ1՝ձ–
«
հողաթափ»,
լտ.
ւոԺսՕ
բառերի
հետ՝ հնխ.
ՅՀք
ար­
մատից։
8
ս § § 6 , Տ էՐ§ .
էջ 14,
1
Բ
1,446,
յաաշւ՝, ճա16Ո13ՇՅ
VI, էջ 8
դնում
են նոյնպէս
հնխ.
ՅՀք
արմատից, իբր յն.
1
օ.ե(օ ( = * կ֊&ս
–
յ օ ) «ննջել»,
օօճւՀ
«
օթեվան»,
զնդ. &՝վ «երթալ»
ևն, Հիւբշ.
411
չի րն դուն ում այս մ եկն ութի
ւ–
նր, որովհետև
յիշեալ
բառերը
կա՛մ
ձե–
վով և կա՛մ նշանակութեամբ
համաձայն
չեն
հայերէնին։
Բայց
նշանակութիւնը
(
երկուսն
էլ «գիշերել»)
բոլորովին
նոյն
է. իսկ ձևով
3
^ ~
տալիս է
ագ–> ^ 6 ւ 1 ֊
16
է
ԶՏՃ
6(1926), 334
հնխ.
արմատը
դնելով
6
Ա,
011,
ստորին
ձայնդարձը
դնում է Ա, որի վրայ
աւեվանալով
3
նախա յաւելուածը,
յառաջացել
է
Յա^>
հյ. ագ–։
Թիրեաքեան,
Բազմ. 1913,
339
թրք.
6
§ ֊ 1 6 Ո – 1 Ո 6 ե
«
զուարճանալ,
մի
տեղ ժամանակ անց
կացնել»։
*
ԱԳԱՆՈվԹ
(
սեռ.֊ա^)
«
հեղանիլթերի
ա–
ման,
թակոյկ», մէկ անգամ
գործածուած է
Ես. իր. 24. «Մինչև
յանօթս
ագանովթայ»։
~Ֆբր.
| ^
«
կոնք»
բառի
յոգնակի
Ո113ծ$
Ա%§ե1\6$ ձևն է, որ
գործածուած
է եբրայական
բնագրի
նոյն
տեղում և (ն.
* 0.՝
<Ա՝յձՏ տառագարձութիւնից
անցել է
մեզ։
(
Այժմ մեր ձեռքը
հասած
յն.
օրինակնե­
րում ամբողջ այս հատուածը
պակասում
է)։
Հմմտ. նաև.
ան կ ան * –
Հիւբշ. 301, 338։
Ուղիղ մեկնեցին նախՀՀԲ և ՆՀԲ։
*
ԱԳԱՊ, ի-ա
հլ. «աղքատներին
տրուած
սիրոյ ճաշ» Կանոն, 26, 27, Յհ. իմ. Մխ. դտ.
էջ 162, որից
ագապատէր
Կանոն, էջ 113,
ա–
գապատուն
Կանոն, թարգմանաբար
նաև
սէր
«
հասարակական
ճաշ»,
սէր աոնել
«
հասարա­
կական ճաշ տալ» Վրք. հց։
Ագապ
բառի գոր­
ծածութիւնը
երևում է մեր մէջ գոնէ Ջ դ
ա
~
բուն. հմմտ. Գ. Վ. Տովսէփեան,
Արրտ. 1912,
է
ջ
997 — 1001 ։
Քանիցս
անգամ
գրուած է
սւ-
գա բ
Օրբ. հկճռ. էջ 137։ Հին հայոց
ագապի
Fonds A.R.A.M