ԱՌԻ
2
օ9
ԱՌԻ
Մ առ,
#3. «
յւա.
I
236,
Ո9.ՈՇ
«
կաղնի»
բառի հետ (տե ս
կ ա ղին ) ։
*
ԱՌԻՆ՚1. ի-ա
հլ՛ «տառեխ
ձուկը))
ունի
միայն ՓԲ։
= է՝տա լ,
81
ւ*1ճՔ&
«
տառեխ»
բառից նոր
փոխառութիւն.
Հմմտ. նաև ֆրանս.
զերմ.
հտւՎՈք.
թրք.
ՈՈ§<1, 1ւՈ§Ձ,
«
տառեխ»։
֊
Աճ.
*
ԱՌԻՍ
«
մոլորակի
անուն».
նորագիւտ
բառ, որ մէկ անգամ ունի Շիր. 66 «Ի գեղեց–
կական գօտւոչն (են) լուսինն և 5 մոլար աս­
տեղքն, որ կոչին
աոիս
և
կռինիս»։
= 3ն."ճօ՜ղԼ«Մարս մոլորակր, Հրատ»։ — Աճ.
ԱՌԻԻԾ, ու
հլ. (յետնաբար
նաևռհլ, յգ.
աոիւծք
կամ
աոիւծունք)
«
առիւծ, ասլան»
ՍԳր, Ոսկ. մ. բ. 10. «համաստեղութեան
ա֊
նուն»
Եզն. Շիր. Պիտ. «Գ2 ձայնին պատ­
կանող երաժշտական
մի եղանակ» Մանրոլս.
(
տե՛ս Արրտ. 1894, էջ 257, 259). որից
ա–
ոիւծաբար
Բ. մակ. ժա. 11.
առիւծագոյն
Կոչ.
առիւծակորիւն
Վեցօր. 192.
աոիւծանալ
ՍԳր.
Ոսկ. ես.
առիւծացոլցանել
Եզեկ. Ժթ. 5.
ա–
ոիւծենի
Ոսկիփ. Սաբգ.
մրջիւնառիւծ
Յռբ. դ.
11
= յետնաբար
մրջնառիւծ
Գնձ.
գետնառիւծ
Ղևտ. ժա. 30. Սոփոն. բ. 14. Ոսկ. Փիլիպ.
նոր գրականում
առիւծասիրտ, ընձառիւծ
ևն.
—
Հնագոյն
գրչութիւնն էր
աոեւծ.
կայնաև
ա–
ռեաւծ
Վկ. արև. էջ 23, 24. միջին հյ.
ա ռ ոյ ծ ։
֊
=Բնիկ
Հայ բառ՝ Հնխ. ՀՇԱՀէ՛-
«
մռըն֊
չել» արմատից, որ տալիս է Հյ,
ռ ե ւ ծ
և
ռ ֊ ի պատճառով՝
ա
յաւելուածով՝
ա ռ ե ւ ծ ;
Ժառանգ
ձևերից Հմմտ.
յն.
ՏթՏՍ^ՕքւՕԱ (տթՍ–
"
^^Օէ,
Տօ6քք17յ՝/,0;)
«
ցուլի բառաչել,
առիւծի
մռնչել»,
ձօԱ՚Հ՚կ «ոռնոց»,
(
ԱՕԱ^ււօ;
«
մռնչիւն»,
լտ. ՀԱ0Օ
«
մռնչել
առիւծի»,
Հսլ.
1
~ե23էւ,
լեՀ. Ո&Գ՛, ռուս.
թ>Տ31՝ե
«
խրխնջել»,
միռլ.
աՇհէ
«
ոռնոց,
աղաղակ»,
անգլսք.
1՜600
«
վայրի, վայրենի», գոթ.
տ–ւՅԱհէյՅՈ
«
կա֊
տ աղի լ» ևն։ Այս բոլորը կազմ ուած են պար­
զական
ք6ւ1–
«
ոռնալ,
գոչել,
մռնչել» ար­
մատից՝
ՀՀ՛ աճականով։
Նոյնից \\ աճակա­
նով
ունինք
Հսլ.
1՝/1
<3ւ1,
ռուս,
Ոե1ք<37ե, թե1֊
֊131
ե,
Հբգ.
Ո1116Ո,
լեթթ, ՀԱՇԱ,
ւԱձԱ,
լիթ.
1
Ա^է1
«
մռնչել, բառաչել»:
Պարզական ար֊
մատի Համար Հմմտ, /ն.
0)00(1)
«
ոռնալ
(
գայ֊
լի և շան), մռնչել
(
առիւծի)»,
միւսները
տե՛ս
ոռնալ
բառի տակ (ԲօԿ.ՕէՈյ 2՛ 350,
\*/
Յ
1(1
Ը
661,
ՑօւՏՅՕզ
285, 1
ՀՏւ\ճ\ՀՈՏւՈՈ 247-֊
8,
Ըա0Աէ–^Լո11քէ
83
Ց)։֊ԱՃ.
Հներից Վարղան և Տօնական
մեկնում
են «առիւծն ի յառնլոյ»
(
այսինքն
առ­
նուլ
«
առնել, յափշտակել»
բայից)։
Այս­
պէս նաև Տաթև. հարց. 220։
Տ օԽ ՝ 6–
ճ6Ր, ՚1՝Ո6Տէ1ա՚.
45
փոխառեալ է եբր.
Ո ՚ Պ ^
Յւ1՚կ& «առիւծ»
Հոմանիշից–
1
Հ1ՏԼ–
բՐՕէե, Ճ.Տ1Ձ, Բ01^§յ.
էչ 103 արաբ. Ա–
§Ա0;
Ւնճիճեան, Հնախ. Գ. 20 և
0&-
Բ6116էէ1,
Խ՜Ո1ՇաԱ(թրգմ. Ա
րՀ
ալ. արրտ.
1842,
108)
ա ռնո ւլ
և
ծ ո ւ ե լ
բառերից
Հտե՚ս և
ա ր ծ ո ւ ի ) ։
ՆՀԲ
արի
և
ո յժ
կամ
յ ո յ ժ
բառերից։
ԼԱՀ՚ձքձՇ,
Սւ՚§6Տ0հ.
738
զնգ.
Ո102Ձ,
«
ընձառիւծ»,
Հսլ.
ՈՍՏՍ.
Մ սեր
Մ ագիստ. Խմբագիր չափածո
յ
բանից, էչ 133 —134 Հյ.
առնու, քւիւծե
կամ
արի
և
ո յժ
և փիւնիկ,
ա ռ իւ ս ;
ա1\Շ1–,
Տ Ա ՚ Ճ ^
48, 430
վերի զնդ.
և Հսլ. ձևերի Հետ նաև պրս.
^02,
մոնղոլ. \աՏ, կոյբալ.
ե&1՚6Տ
«
առիւծ»,
չին.
յ ՚ Յ
«
ընձառիւծ»։
Նոյնը
Տ Ա ^յ^ ^
76, 425
ևն մերժում է պրս,
^02 =
«՛
յովազ.»
բառի Համեմատութիւնը։
Մառ
3 8 0
5, 318
զնգ,
Ճ1Տ1Ն
պկ. ձ1Տ «գի­
շատիչ գազան»։
Հիւնք. յն. ԱթՏԱՇ,, Ծ.ր՜ղՀ
«
Արէս»
գիցանունից։
թ&էաեՅՈ^ Տ յ \
1,
198
լա. քԱՕլՈշ «մռնչել»,
լիթ.
ՐԱ§6է1
«
մռմռալ»
բառերի
Հետ։ Նոյն, ՀԱ 1908,
214
ա ռ
մասնիկով
–
իւծ՜
«
Հարաւ» բա­
ռից (Հմմտ. Հսլ.
յԱ^Ա
«
Հարաւ»),
իբրև
«
Հարավի
անասուն»։ Անկախաբար տա­
լիս եմ վերի մեկնութիւնը,
որ ընդու­
նում է նաև
^61116է
(
նամակ 1928
փետր. 13)։
1
Հ&ՐՏէ,
3
ու շար
ճ
ւսՂւ, էչ 402
սումեր. ԱՀկԱ և էչ 417 թրք. &1Տ\&Ո
Հոմանիշների
Հետ։ Ղ,ափանցեան,
ղեկ. ինստ.2. 105—7 Հնխ. VՇ%'^>լա.VՇX
«
թագաւորէ
բասից Հառիւծն իբրև անա՛­
սունների
թազաւ
-
Ո
ր
ըմբռնելով)։
Մ աո,
Շթ6^.
յԼաա. էշ&կՑ
ոլմ
է աբաբ, .յ^ձ
1&
^Տ
Հոմանիշին; ՊատաՀական
նմանու–֊
թիւն
ունին
սանս֊
հՅՐ ^Յե § 3 ,
գնչ.
ԱՐՕՏ,
թրք.
31
՚
Տ1Ձ,1Ն
մանչ. Տւ1ՏՁ.\Աա, արաբ.
^ « լ ֊ - Տ - Տ ՚ԱքՐԱՏ.
՝՝&
յթ*
՚
էմւ՞&Տ
(
Կամուս,
Fonds A.R.A.M