Ս,<1ւՈԻ
240
աբոլր,
Մրղ–
ապառ,
Տիգ.
արար,
Ոզմ.
ա ՚ –
պօր,
Ասլ.
տբիւր,
Հճ.
աբայ.
այս բոլորը նը֊
շանակում են «սուպ, շօռվա», իսկ Այն. Արբ՛
Մրշ. «փլաւ», Ղրբ՛ «անասուններին
տրուած
կերը (յարգ, գարի, թեփ, հաճսւր
ևն ի Պլ.
կայ միայն «պաղա՜ծ
տ բար »
և "կերած
ՍԱ–
բ ա րը
նայէ՛» ոճերով, իսկ Երև.
թանապաՐ
բարդի
մէջ։
—
Ապրիլ
բառը պահուած է Ջղ.
Սլմ. Վն.
ապրել,
Ագլ. Կր. Մկ. Շմ. Ոզմ. Տփ.
ապրիլ,
Գոր. Երև. Ղրբ–
ա՚պրէլ,
Ալշ. Ախց–
Ակն.Խրբ. Մշ. Պլ. Ռ.
աբրիլ,
Ս
լ.
աբրել,
Ննխ.
~ ք ւ՝էլ,
Զթ–
ա
ք
Ր
ՐԼ,
Տիգ.
աբրիլ,
Հմշ.
արոիլ,
Մրղ.
աբոէլ,
Սեբ.
ափրիլ,
Ակն. Ասր
արբիլ։
—
Ապրուստ
բառի դէմ գտնում ենք Մկ. Ջղ–
Սլմ.
ապրուստ,
Մշ.
աբրուստ,
Ագլ. Երև.
ա՛պրուստ,
Պլ.
աբրուսո,
Ասլ.
արբիւս*» —
Ապրանք
բառի դէմ Ագլ. Գոր. Երև. Ղրբ. Ջղ–
Սլմ. Տփ.
ապրանք,
Ալշ. Ախց. Խրբ. Մշ. Պլ֊
Աչ.
արրւսնք,
Մկ. Վն.
ապրանք
7
,
Ոզմ.
հար–
Րանք,
Հմշ.
աբրօնք,
Զթ–
աբրօնք։
(
Այս բա֊
ռր Գոր. Երև. Ղզ. Ղրբ. նշանակում է նաև
«
արջառ, տաւար, եզ ու կով», հմմտ. արաբ.
ւ ^ 1 ° 01
Ձ
1
«
ապրանք, ինչք.
2.
արջառ»)։ Նոր
բառեր են
ապրաց ք, ապրոտ, ապրիկ, ապլւՐ–
ցոլ, ապրուիլ, ապրտըկոլիլ
և ապուրի զանա­
զան տեսակների
անուններ, ինչ.
թանապուր,
Տիտապոլր, փշրուկապար
ևն։ Ատանայի
թրքախօս
հայոց բարբառով
ունինք
ապուՐ
«
կերակուր»,
նիտապուր
"
հերիսայ»,
ապրիս
«
կեցցե՛ս»։
Պօլսոյ
մանկական
բարբառով
արիս
«
համբուրել,
ձեռք համբուրել» (ըստ
որում ձեռք համբուրողին
պատասխանում
են
ապրի՛ս ) ։
ՓՈԽ. — Ատանայի
հայոց
նիտապուր
«
հե­
րիսայ» բառր գործածական է նաև տեղացի
թուրքերի և յոյների
մէջ։ — Հայերէնից փո­
խառեալ եմ կարծում նաև քրդ.
ՁեւՄ,
սհւՄ
«
պարէն, ապրուստ, աօյՇՈ
ճշ
V^V
^6.».
հմմտ. Ղա֊կ՛ իա.
4՝
Համա ուիա ժր նէչարի֊
թէյէ խօ հէմի ապուրէ խօ ավէթ «Բայց նա ի
կարօտութենէ
իլրմէ զամենայն
զկեանս իւր
զոր ունէր՝ արկ). Գծ, ժբ.
20՝
Զիրա ոլաթէ
ուան ժր ոլաթէ փատիշահէ ապուր տր ս՜սնտր
պոլ (Վասն կերակրելոյ
երկրին նոցա
յար֊
քունուստ). Գծ. ժթ.
25՝
Ապուրէ մա ժր դրդ֊
գէ հանա (օայսմ գործոյ է շահ մեզ). Ա. կոր.
թ. 14՝ Ժր ինճիլէ ապուր պը քըն (յԱւետարա֊
նէ անտի կեալ)։ ձստ\\,
Օ10է. 1ՀԱ1՜Ճ6,
էջ 2$°
այս բառը դնում է արաբ. ^*Տ֊
՚
ս ե ն Մ
ձևից,
որ սակայն նշանակում է «անցնիլ». Կամուս,
թրք. թրգմ. Բ, 18 այս բառին տրուած զա֊
նազան նշանակութեանց
մէջ չկայ ո՛չ «ապ­
րուստ» և ոչ էլ մերձանիշ մի բան։ (Կարող է
սակայն
«
անցնիլ»
իմաստը
յետոյ
դառնալ
«
ապրուստ».
հմմտ.
թրք.
^Լ^^Տ գՇՕ
-
տշե
«
անցնիլ» և նրանից
զ շ ձ ֊ 1Ո -
«
ապրիլ, ապրուստ
ճարել»
)։
—
Պ
ատահական
նմանութիւն
ունի ասոր.
«
ցորեն», որ գործածուած է արդէն
Ս.
Գրքի
մէջ և կապլում է երբ.
Տ1հեօՐ
Բ
առ
Ի
հետ։
*
ԱՊՈԻՐ
«
տրանզիտ
ապրանքների
վրայ
դրուած հարկ». Կիլիկեան շրջանի բառ. գոր֊
ծածոլած է Լևոնի 1215 թուի հրովարտակում
(\
Հ.ՏւՀ՝տէ, Դատստն. II 233), մի երկրորդ վր֊
կայութիւն
ունի Լևոն Գ֊ի հրովարտակր 1288
թոլից. «Եւ յապոլր որ տան ընդ յԱյաս ու րնդ–
Կոլկլակ, նայայսպէս
լիննայ». (Տեղեկ.
ինս֊
տիտ. 2, 34)։ Նոյն բառր
ապուռ
գրչութեամբ
կայ ՈՀԷ — ^228
թոլի
մի
արձանագրութեան
մէջ. «Թողաք զզեղիս Շիրակա զապուռ իջի և
ւլջրսահին բաժն յորդեցէ յորդիք» (Վիմ. տար.
71),
–
=Արաբ.
%
լ
^
տ
՚
ԱԷԼՄ
«
անցնիլ»
բառից,
ճիշտ ինչպէս որ նոյն հարկի լտ. ձևը՝
բՅՏ–
Տ 3
§ ա ա
բուն նշանակում է «անցք»։ — Աճ.
ԱՊՈԻՐԱԿԻ
«
յանկարծակի,
չսպասոլած
տեղը». \ նախդիրով գործածուած է միայն
երեք անգամ մեր մատենագրութեան
մէջ՛
«
Որ յանկարծակի
յապուրակի
զայնպիսի
փափկութիւնս ի բաց թօթափեցին և միջա­
մուխ եղեն պատերազմաց»
Ոսկ. եփես. 814.
«
Լուար թէ գայ օրհաս յանկարծ, մի՛ լինիք
կախեալ
զյոլսոյ.
Լուար թէ գայ մահյա­
պուրակի, եղիցին րնդ անձին քում պաշարք
քո» (Եփրեմի
նորագիւտ
վեշտասան ասա­
ցուած վասն Նիկոմիդեայ
քաղաքի. հրտր.
3).
Մուրատ, Յուշարձ. էջ 207). «Այլ թէ զօ­
րագոյն և արթուն իցես, զոմանս
առաթուր
կոտորես և զոմանս յապուրակի
դառնալով»
Ոսկ. բ. տիմ. էջ 277։ Առանձին
ապաՐակի
ձեր յիշոլմ է Բառ. երեմ. 28 և մեկնում է
Fonds A.R.A.M