ԱՊՐԻ
239
ԱՊՐԻ
պար
«
հարկ» բառի համար սսւացլում է մի
նոր վկայութիւն՝
գրուած
ապոսւ
ձևով։
Բառիս վրայ
առաջին անգամ
խօսել է
էմին, ձբԱ.
« 3 4
Ո
« 0 «
1881, 51
համարել է
յատուկ
անուն։ Ալիգան, Շիրակ էջ 91 հա
մարում է «ջրի հարկ», իբր պրս,
Յ
5
«
ջուր»
բաոփց։
1
^Ձքտէ,
Գատաստ. 2, 234 մեկնում
է «ջրանցք»։
Բառիս վրայ առանձնապէս խօ
սում և վերի
ուղիղ մեկնութիւնն է տալիս
Մանանղեան, Տեզեկ, ինստիտ. 1, 21 և 2,
33։
Մառ.
Շ6օթ».
ԱՃ7.
1
Հ381Հ.
17, 194,
որ և
կցում է պրս.
Ց
՚
Էքէ2
«
ղ
ո
Տ1> ջրաման,
արտաքնոց» բառին, սակայն ո՛չ ձևով է նը֊
ման և ո՛չ
նշանակութեամբք։
ԱՊՐԻՍՏ
"
անտեղի, սուտ, անհիմն». ան
ստոյգ բառ, որ յիշում է միայն ՓԲ, անշուշտ
առնելով
Երեմիայի
բառգրքից, ուր էջ 28
գտնում ենք
ապռւսա
«
ուստ»
(
$1շ)՛
ԱՊՐԻՐ,
արմատ
առանձին
անգործածա
կան, երևան է գալիս բարդութեանց
ծայրին,
ինչպէս՝
անձնապուր
«
անձն ազատած» Րսկ.
ես. Եզն.
մազապուր
«
հազիւ ազատ ուա ծ»
ՍԳր. Եւս. քր.
մարզապար
Դ. թագ. է. 7.
Րսկ. մ. ա.8.
դիւրապուր
Րսկ. ա. տիմ. բա
յական
ձևով
ապրիլ
կամ
ապրել
«
ազատիլ»
ՍԳր. Ոսկ. Ագաթ, որից
ապրեցոլցանել
ՍԳր.
ապրուստ
«
փրկութիւն» Ագաթ,
ապրանք
«
ա֊
զատութիւն»
Փիլ. Պիտ.։ Բուն արմատն է
պուր,
որից
ծ
աճականով՝
պոլրծ
և
ա
յաւե
լուածով՝
ապուր,
տե՛ս
պուրծ։ — Ապրիլ
«
ա֊
զա տիլ» բայը յետոյ ստացել է «կեալ, ապ
րիլ» նշանակութիւնը,
արդեն
հին լեզուի մէջ
էլ կան պարագաներ, ուր «ազատելու» հետ
նաև «կեալ»
նշանակութիւնը
անբաժան է.
ինչ. (\չ
ԷՐ
ապրանաց.
Բ. թագ. ա.10 (ա֊
զատուելու
չէր. մեռնելու
էր, չէր կարող
ապրիլ, այս վերջին իմաստով առած է ան
շուշտ Անկ, գիրք հին կտակ. Ա.էջ 121).
«
Չարչարեաց
զհարսն մեր առնել
ընկեցիկ
զմանկունս նոցա, զի մի՛ ապրեսցին»
Գծ. է.
19. «
Տղայք ծնանելով վեցամսայք և ութամ֊
սայք ոչ ապրին, իսկ եօթնամ՛սայքն
ապրին»
Սահմ, ր, ժդ. «Եթէ ճանաչեմք
չմ ահա ցոլ կե
րակուրն և զապրեցուցանողն»
Սարգ. ա, սի
թ։ Այսնշանակոլթիւնից
են բխում
ապրուստ
«
ատելիք, կերակուր»
Յհ.կաթ. Ան ան, ե–
կեղ. նար,
ապրանք
«
պարէն, կայք» Վրդն.
սղ. և դան. Մաղաք. աբ. Երզն, խրատ, «հա–
րրստութիւն»
Թլկր. 52.
ապուր
«
ուտելիք, կե
րակուր» Շն. առակ. Ոլռհ. հրտր, էջմ. էջ 199,
200,
և յատկապէս
«
ջրալի կերակուրր, սուպ,
չօրբա» Մխ. բժշ. վերջինների իմաստի
զար
գացման
համար հմմտ.
հյ.
կեանք
«
ինչք,
ստացուածք, ապրանք»,
յն. ՝^\ՕՏ, լա.
VI13
«
կեանք,
ուտելիք, պարէն», ֆրանս. \՝\\ՂՇ
«
ապրիլ. 2. ուտելիք»։
Հներից Տաթև. ամ. 261 գրում է.«Ապ
րանքն փրկանք թարգմանի».
ուզում է
ասել թէ
ապրանք
ծագում է
ապրիլ
«
սւ–
զատիլ»
բայից։
ԲշէշՈՈ.
34
լատ.
Յթ6–
Հ՚ԱՇ. «բանալ»
բայի հետ։ 1՝
1՝0
Ոյ16ւ՝, 1)1Տ–
թսէՅէւօ Ժտ ^ Է ւ " « օ հ Յտշյփէւօէսա
(
ը՚՚
ա
աոձ,
Օշտշհ. * ՅՐա.
ՐհԱ.
էջ 2)
եղիպտ.
ՅԵՐքՍ
«
ապրիլ, կեալ»
բասի
Հետ։
(
յՅՈաւ, քւէ. Օէ^Ու.
185
սանս.
ԵհՅՐ
«
սնուցանել» ե յն.
ԽյՅ.«սնանգ»։
Ս՛աս,
^3. «
յ
\
Ո7. 1. 233 ափխազ.
Ե23
«
կենդանի», բասկ.
Յս61"6
«
անասուն»,
վրաց,
(
Յ(Տ
<Ո
300
Ր
Օ
ցիւա|ելի
«
կենդանի»՛
Տէրվիշ.
ճ1էՅՐտ.
04
ապուր
«
սուպ»
Հանում է պրս. Հ
֊
; \
Յէ)
«
ջուր»
բասից,
իսկ նախ ալ, էջ 61
ապրիլ
դնում է
ալի
ե
յափշտակել
բասերի
Հետ՝
ցեղակից
սանս,
Յթ,
Ղ^Դ՛
«
Հասնի լ, յափշտա
կել»
արմատներին;
Հիւնք,
գնում է
ա պ ուռ
«
աւար» բասից;
8
ս § § 6 1Հ2
32,
62
Հնիւ.
ՅթՕ,
յն.
7.-6,
Հյ.
ապ––
՜
յն.
«
բառն ալ, վերցնել, տանիլ,
կրել»
բասերի Հետ՝ իբր բնիկ Հայ։ Յակոբեան,
Բանասէր 1900, 42 զնգ.
ՅտՅւ՚-Տէ&է
ոգու
Հետ;
ԲՅէ ա եՅՈ^
1, 19
Տ
ապ
մաս
նիկով՝
քաւր
բառից, իբր «կրակից առ֊
սուա ծ», իսկ ՀԱ 1903, 221 միտքը փո
խելով՝ լա.
Յթ61՚10>
սանս.
^ բ ^ V ^ ^
«
բա
նալ» բառերի
Հետ։
1
ՀՅքտէ,
Յուշարձ. էջ
400
ասուր.
քԷՇՈէ
«
միջից կամ վրա
յից
անցնել»։
Թիրեաքեան,
ԱրիաՀայ
բս. 63 պՀլ.
3\՚3
ք
«
կողոպտել»
բառից։
Մ առ \\հ\Ղ 1920, 137 բասկ,
Յե61՚6
«
կենդանի», սվան,
((
աո ոոշ ՀՀրա֊
ոերի Հետ;
ԳԻՌ.֊Կր. Մկ. Սլմ. Վն.
ապար,
Ալշ.
Ախց. Ակն. Զթ– Խրր, Հմշ. Մշ. ննխ. Ռ. Սեր.
Fonds A.R.A.M