ԱՆՑ
213
ԱՆՓ
զանցոլկ
Ոսկ. ես.
թափանցանց
ՍԳր.
լու­
ս ա նց ոյց
Եզեկ. խա. 16. խր. 11.
պարանցիկ
Դատ. թ. 27,
վաղանցուկ
Գե. ես.
անանց
Ոսկ, ես. Ագաթ,
ցանց աոնել
ՍԳր. Ագաթ.
զանց լինել
«
վրիպիթ
Եսթ. ժ. 5.
զանցանել
ՍԳր. Եւս. քր. և պտմ. Եփր. ել. Կոչ.
Ադաթ.
զանցուցանել
ՍԳր. Սերեր. Եւս.
քր.
ուխտազանցութիւն
Երեմ. գ. 11.
գե­
րազանց
Պիտ,
անցուրդ
«
շատ
ճամբա­
ների
անցման կէտը» Առաք. պտմ.271
(
չունի ԱԲ).
սաանց
ՍԳր. Եզն.
աոան–
ցանել
«
բանդագուշել,
զառանցել»
Բ. կոր,
թ. 11. Ոսկ. ես.և Եփես,
առանցիկ
«
ա՛
ռասպելական»
Եւս. քր.
առանցք
ՍԳր,
զա­
ռանցել
«
սաստիկ
ծերանալ»
Ոսկ. մաթ.
ա.2, «ցնդաբանել»
Բոլզ, Եւս, քր. (հմմտ,
Ոսկ, Եփես, 805՝ Մինչև ցե՛՛րբ ոչ դադարէք
յառանցեալ ի զառանցեալ
բանից),
զաոան–
ցուցանել
«
խաբել»
Կող. բ. 4.
զաոանց
«
ա–
պահով»
Օրրել,
պատուիրանազանցութիւն
Ոսկ. յհ. ա.4.
յ ա ն ց
«
չանցանք»
Ոսկ. Եբո.
Եփր. թգ.
յանցանել
ՍԳր.
յանցաւոր
ՍԳր.
յա նց ա նք
Կիւրղ. ղևտ. ևն։ Աչս արմատից
պէտք է լինի նաև
թանց
«
առանց, բացի» Յհ.
իմ. ատ. և երև. որից տարբեր է
թա րց։
Լ32Ձ1-Ժ6,
Ս ւ ՚ @ ։ 6 Տ < ։ հ .
Խտ.՚Դ329
սանս.
ՅՈձ,
զնդ.
ցձ(
Տէրվիշ.
ձ1էՅՈՈ.
106
Հնխ.
արմ ատից՝ որից նաև սանս.
Տճ\%\, լտ.
ՅՃ1Տ,
լիթ.
ՅՏ21Տ,
Հսլ.
ՕՇե,
լն.
0
^0^
Հբգ.
Յհ Տ Յ ,
գերմ.
ձ օ հ Տ Շ
«
առանցք»։
Հիւնք.
անսալ
բառից։ Մորթման
2.1)
Իձ(յ
30, 425
խալդ,
ՅՈճՅՈ1
և ելամ.
ՅՈէԱ
^Յ
«
անցք»
բառերի
Հետ։
8
Ա
^§6
1
Հ 2
32,
33
սանս. ^ԱՇ6հձՈւ\, լն.
թ ՏէԾ՚/ա
«
երթալ»
բառերի Հետ՝ իբր Հնխ.
§դ1Տ1(՚6–
ար­
մատից։
ՐշճՇէՏՇՈ,
Հալ. դր. լեզ. 146
լտ.
ՅՈէՔ
«
առաչ»,
լն.
Օ^էօլւՏ»
«
առաչն
երթալ, Հանդիպի
լ, դիմել» բառերի
Հետ։
ճՅքՏէ,
Ցուշարձ. 417 թթր. &Հ, Հ.1 (թրք.
աշւքայ)
) «
անցնիլ, գերազանցել»
բառի
Հետ։ Եէֆթելովից
8 8
28, 287
սանս.
Ո3$3է1
«
փճանալ»,
զնդ.
ՈՁՏ
^Շ1է1,
պՀլ.
ՈՅՏ
1
Ո
1
ՃՅՈ
«
նիՀարիլ»,
լն.
7
ՏՀԱ5
«
մաՀ»,
լտ.
ՈՕՕՅէՇ
«
սպանել»։
ԳԻՌ.—ՀՃ. Սչ.
անցնել,
ննխ.
անցնէլ,
Գոր. Ղրբ–
ընցընէլ, հընցընէլ,
Հւր.
հր6ցա–
նէլ,
Ախց. Կր. Տիգ.
անցնիլ,
Զթ.
անցնըլ,
Մշ. Վն.
րնցնել,
Մկ.
րնցնիլ,
Ալշ.
յրնձ՚նել,
Երև. Տփ.
անց կէնալ,
Շմ.
անց կանալ,
Ջղ.
յ ա ն ց կենալ, անց կալ,
Հմշ.
օնցնիլ, օսնիլ,
Ասլ. Խրբ, Պլ. Ռ. Սեր.
ասնիլ,
Ագլ.
յ ը ն ց կօլ,
Ցղ.
յունց կօլ,
Սլմ,
ըսնել,
Մրղ.
րսնէլ,
Ակն.
օսնիլ։
նոր բառեր են
անցանակ, անցա–
նանք, անցաւոր
«
քիչ»,
անցաւորի, անցոց–
մոոցոց, անցար, անցուկ, անցուցք, անցել
«
բացի» (սրա հին վկաչութիւններից
հմմտ,
Դրնղ. էջ 120 և 328 Ի մեր Սարգսէն ի զատ,
(
բաչց մի քիչ չետոյ)՝ Բաչց ի Սարգսէն ան­
ցել. Եկեղեցի անուն չկաչր ի մէջ վանացն ի
ծննդենէն
անցել։ Սրա աւելի
հին ձևն է
անցեալ,
հմմտ. Եւ միրգ
չունի, քան զծա­
ղիկն անցեալ,
Ամիրտ. (ըստ ՀԲուս. §
2227),
ձևի համար
հմմտ.
թողել
«
բացի»,
որ ծագում է
թողեալ
ձևից)։
ԱՆՑԱՀԱՏ,
ձևով և նշանակութեամբ
ան֊
ըստոչդ նորագիւտ բառ, որ մէկ անգամ
գտնում եմ գործածուած
Տարօն. Ա. § 10
«
Ո՛չ բաժանեմ
չերկու
բնութիւնս՝ աստուա–
ծաչին \և մար դկաչի՚ն. զի առաջինն
չոչժ
անցազատ և անկիր է, և երկրորդն
անզօր
մերոչ
փրկութեանս»։
ԱՆՑԻՌԱՏԱՆ
«
փղակազմ»,
ունի
միաչն
Բառ. երեմ, էջ 25։
ԱՆՏՆԻԻՐ
տե՛ս
Անձն։
ԱՆՓԱՅԻ
«
ամ աչի, անմարդաբնակ», եր­
կու անգամ
միաչն գործածուած
է. «Լերանց
և անփաչից Ձորոց և անձաւաց
անկենդա­
նեաց տամ լոչս» Անան. շիր, էջ 40. «Դիպե­
ցաւ ի տեղի անփաչի
չեզր գետոչ
ուրեմն»
Վրք. հց. ա. 604։
նՀԲ պրս, ^շկ
թ Յ ^
«
ոտք» կամ չն.
Ճ
(
ք0§0;
«
հեռանալ,
մեկուսանալ»։
ԱՆՓԵՂԹ, ի
հլ. «արջառաջիլ», մէկ ան­
գամ
ունի Վրք. և վկ. Ա, 216 «Վարեսջիք
զդովաւ կաշի լք
անփեղթիլք»։
ԱՆՓԻՌ
կամ
ԱՆՓԻՌՆ
«
եպիսկոպոսական
խաչ կամ գաւազան» ճառընտ. Տօնակ, գը–
րուծ
ամփիոն
Ատ, ժմ. 495.
ամփիսւն
Ստ.
ժմ. 634.
ափիոն
Ստ. ժմ. 638, 639. հմմտ.
հետևեալ վկաչութիւնը,
«
Նշանն
չաղթութեան՝
որ կոչի ըստ մերում
լեզուի
կնիք, ևըստ
եթրաչեցւոցն
անփիռն, զոր ունի քահանա–
Fonds A.R.A.M