ԱՆԹ
194
Ա ն Թ
նա կ ամահ) : =
Երկրորդ
մասն է
մահ,
բայց
անծանօթ է
անընկ։
ԱՆԹԱՅՐ
«
կայծ» Բառ. երեմ. 20. «բառ
յն.
(
ենթօւէ, կայծ, կայծակն»
ՆՀԲ յաւել, գւռ.,
«
ֆր. 3.ոէԽտւճ, շիրիփէսչէ (վէրքր)»
(
Նու–
պար, Բառ, ֆր. 42 )։
*
ԱՆԹԱՆԻ
«
Հրէից եօթներորդ ամիսր,
թըշ֊
րին», մէկ անգամ
ունի Գ. թագ. ը. 2։ (Այս­
պէս ըստ ՆՀԲ և ԱԲ. իսկ տպ. Պօլսոյ 1895 թ.
աթանիմ ) ։
= Եբր. բնագրի
Օ ՚ Օ Ո ^ Ո
հՁ0ՁՈ1ա
բառն
է, որ յն. ՀՕ.՝ծԱ՝Ո՝) տառադարձութեան
վրայից
անցել է մեզ։ Բուն նշանակում է «մշտահոս»
և այսպէս էր կոչուած, որովհետև
աշնանային
անձրևները այս ամսին էին սկսում լցնել ցա­
մաքած գետերը՛ Այս ամսի
առաջին օրր
սկսաւ մ էր փող հնչեցնելու
տօնը և 15-ին՝
տաղաւարահարաց
տօնը (բառարան
Ա. Դրոց,
էշ
30)։–
ԱՃ.
*
ԱՆԹԵՂ
(
ներդ,
յ ա նթեղից
«
տաք
մոխիր»
Վեցօր. 158. Փարպ. որից
անթեղ հարկանել
«
կրակր մոխրի տակ
թաղել»
Կիլրզ. ել։
= Կովկասեան
լեզուներից փոխառեալ բառ
է, որի արմատը պահում է վրացերէնը,
այս­
պէս՝
–
Տ(ոը2>–
անթեբա
«
կրակ վառել, հրա­
հրել,
բորբոքում»,
»6
օ)Ը&՚յՅշյւօ
անթեօոլլի
«
վառած»։— Աճ.
Մեր արմատի հետ պատահական
նմա­
նութիւն
միայն
ունին
յն.
ճէ՚Օօձ՚էյ
«
մո­
խիր, մուր, վառած
ածուխ»,
«՚.
ցօ՚1>
«
հրավառ»,
7.1&0)
«
վառել»,
8
>6թօՀ
«
ածուխ»,
Ժ.^բԾ.՝/ձօ. «անթեղ»
ևն բառե–
րր, որոնցից փոխառեալ է նաև վրաց.
–
Տօւ&֊ձ
0
անթՐակի։
ԳՒՌ
Ալշ. Հճ. Ոզմ.
անթեղ,
Երև. Խրբ.
անթէղ,
Մշ.
անթեքս,
Զթ.
ինթեղ.—
իսկ Տիգ.
ա նթիղ
«
անթեղելու յատուկ ածուխի մեծ կը–
տոր»։ նորբառեր են
անթեղել
(
Ակն.
ենթէ –
ղիլ), անթեղնել
(
Ղրբ.),
անթեղկալ, անթե–
ղուել, անանթեղ,
անթղոց
(
Ա՝շ.)
«
կրակը
խառնելու
ձող», որ ՆՀԲ-ի մօտ (հա. Բ, էջ
1060
գ)
անթեղոց
ձևն էլ ունի, իսկ Բլ. Դվ.
Վն. դարձել է
անթրոց։
"
ԱՆԹԵՄ
(
որ և ըստ ՋԲ և ԱԲ
ա նթ ե մն )
«
մի տեսակ
բոյս կամ ծաղիկ». Կոչ. 321
(
թարշամեսցի
ոսկեծաղիկն.,, զի անթեմս այս
երևելի բանջար է բազմապատիկ, որ շուրջ
դիւրեաւ
ունի բուս ե ալ ճառագայթաձևս
զը–
տերևովն). որից էլ ճառընտ. և Տօնակ.։
նոյնը
յետին բժշկարաններում
սխալմամբ
գրուած
է և
աւթիմոն, ավթիմոն, օթեմոն
և նշանա­
կում է «մի տեսակ բոյս՝ բաղադրեալների սե­
ռից, որի ծաղկից պատրաստում
են միջա­
տասպան փոշի. ֆր. դ՜գՀճւԽշ» (ըստ նորայր
ՀԱ 1923, 346)։
֊
Յ ն . բնագրի
10
Ա՝$գ1ձ՝> 1<ճ
՜/
ր՚յօԽ
ձևն է, որ Կոչումն ընծայութեան
թարգմանի­
չը մէկ անգամ թարգմանել է
ոսկեծաղիկ,
իսկ
միւս անգամ տառադարձրել է
անթեմ,
յն,
0՚.
>8տ|յ.1ն՝^
նշանակում
է
«
փոքր
ծաղիկ»,
6.՝
Տտ\Լ1գ «որևէ ծաղիկ՝ յատկապէս
երիցուկ»,
իսկ
Օ^ցտյւօ՝;
«
ծաղիկ, 2, մի տեսակ բոյս», որ
թուի թէ թարգմանչի ակնարկած
բառն է։
Ուղիղ մեկնեց նախ Կոչման
ընծայու–
թեան հրատարակիչը՝ էջ 335, որ կցում
է յն, ձ^ճգւօ^
բառին։
նՀԲ և Հիւբշ,
340,
յն. 0.՝;Խ\).1Հ ձևի հետ։
ԱՆԹԻԼՐՍ
տե՛ս
Անքիլոս։
"
ԱՆԹԻՀԻՒՊԱՏՈՍ
(
սեռ.
ի ;
«
փոխ֊հիւ–
պատոս»
Եւս. պտմ. 268. կամ
անթիպա տոս
Ոսկ, պտճ. երր. (հրար. ՀԱ 1913, էջ 43), Վրթ–
և վկ. ա. 85. որից
անթիպատութիւն
ճառրնտ.
գրուած նաև
անթհիպատոս, անթիպա տ
Ար–
ձանագր. 1033 թ. (Շողակաթ, էջ 180),
անթ–
հիպատ
Ոսկ. գծ. 328. լաւագոյն
ձևն է
ան–
թիլպատոս
Անկ. գիրք առաք. 277, 280, որից
կոչական
անթիլպատէ՛
Անկ. գիրք առաք.
281,
Վրք. և վկ. ա. 401.
անթհիպատէ՛
Անկ.
գիրք առաք. 162, 164.
անթիպա տ պատրկու­
թիւն
Մագ. թղ. 82։
= 3ն. լՕտՅձոԱ՞ւն՜ «փոխ֊հիլպատոս»,
որ
կազմուած է 0Լ՝/՚Լ1 «փոխանակ,
փոխարէն»
և
07701
X0։։
«
հիւպատոս»
բառերից։ — Հիւբշ,
361,
Ուղիղ մեկնեց նախ ՀՀԲ, յետոյ
նՀԲ։
*
ԱՆԹԻՊԱՏՐԻԿ
«
փոխ-պատրիկ». գործա­
ծուած է միայն սեռ. և բց. ձևերով, ինչ.
յ ա ն –
թիպասւրէ
Վկ, շոլշ. էջ 11,
յանթիպասւրեայ
Վկ. շոլշ. 49,
անթիպա տրե այ
Վկ. շոլշ. 50,
որից
անթիպատրկոլթիւն
«
պատրիկի վախա–
նորդութիւն» ԱԲ.մերմէջ իբր տիտղոս գոր­
ծածուած
ունինք նաև
անթիպատ պատրիկ
Fonds A.R.A.M