ԱՅՐ
զնդ.
Տւէձէ ձևի հետ։
Ը Ձ Ո 1 Ո 1 , Ւձէ.
6
է11Ո.
26
յն.
0
.'
ղՀւ։ Պասմաճեան,
Պատկեր
1892,
թ.
10
ետրոլսկ.
Շա տ
«
արև»–հյ.
ա յ ր ե լ ,
ա յ ր ո ւ ց ք :
Տէրվ. Նախալ,
66
չի
րնդոլնոլմ
կապել
ատր
բառի հետ, այլ սանս.
1
ձհ,
յն,
0
էէէ
)
ս)
«
վառեր,
լտ.
Ձ6տէՁՏ
«
ամառ»,
հբգ՛
6
ւ ճ
«
խարոյկ»,
իբր
*
ա յ դ ր ե լ ՝
ր
մասնիկով։
110.00.
Ա
՚
§7յ(;,
1
ՂաւՅՕ,
օպ
՜/
Հյ.
եճճ-աա՜ռ՚ռ.
ՃՏԼ
67,
յն,
ՏՕԱ)
«
խորովել»,
ՕՍԱ)
«
այրել»,
ՏՍթն^
«
արևելեան
Հր. — ա֊
րևելեան
քամին»
և մանաւանդ
կապա֊
գովկ. յն.
«
գերեզմանատուն»
(
մեռելները
այրելու
ս ովո ր ութիւն
ի գ ^.՚
Հիւնք,
ա յ ր
«
մարգ»
բառից։
Թիրեա–
քեան, Պատկեր աշխ, գր.
193
պրս. ^ \
3
§Ձէ/,
ա ա բ
ևն։ \Հ.ՃՀՏ\, Յուշարձ.
400
ասուր. Խա
«
այրել»։
Զայրանալ
բառր
նՀԲ մեկնում է
սայր,
ծ ա յ ր
բառերից,
Մորթման
20.
^10.
26,
595
խալդ.
2
ՁՄ ե ա ,
էմին,
է101Օբ. ՃՇՕ–
ճւաՁ.
242
ա յ ր
«
մարդ»
բառից։
Հիւնք,
14, 289
ս ա յ ր ա ն ա լ
բայից,
յայտնա­
պէս
մերժելով
ա յ ր ե լ
բառի հետ կապակ–
ցութիւնր։
Ուղիղ
մեկնեցին
Տէրվ.
Լեզու
էջ
74
և Հիւբշ.
Ճա1. Տէսճ.
էջ
12*
ԳԻՌ.-Խրբ.
ա րիի
Մշ. Սլմ. Սչ.
Էրել,
Ախց.
Երև. Կր. Մրղ. ննխ. Պլ. Ռ. Սեր.
էրէլ,
Ասլ.
էրէլ,
Հմշ.
էրուշ,
Գոր.Զթ– Ղրբ– Տփ.
8
զ.
է–
րիլ,
Ալշ.
իրել,
Ագլ.Մշ. Ոզմ.
իրիլ,
Մշ. Վն.
ի ր ի ց ե լ ,
Մ1լ.
խ փ ց ի լ
(
միջին
հյ.
ա յ Ր ո ց ե լ
ձևից,
որ ունի ԱԲ), Ջղ.
յ ե ր ե լ ,
Հլր.
յ է ր ե լ ,
Շմ.
յ է ւ փ լ ,
Ակն.
յ է ր ի լ , էրիլ,
Հճ.
էյել.
իսկ Տիգ. կրաւո–
րաձև
էուԱւլ,
որ գործածւում
է թէ՛ ներգործա­
կանի և թէ կրաւորականի
համար,
օր.
յ է ս էն
թ ո լ խ թ ր մ բ ն է ր վ ի մ
«
ես այն թոլղթր
պիտի
այրեմ»՛
Հետաքրքրական
ձև է Ջղ.
ի լ ե ր ի ք
«
վառելափայտ»
(
իմա՛
ա յ ր ե լ ի ք
) ։
Նոր բառեր
են
ա յր ա ծ ա հ ո տ , ա յ ր ա ծ ք , ա յ ր ա ն
«
կծու»,
ա յ ­
ր ի չ ք , ա յր ո տ ե լ , ա յ ր ո ց ք , ա յ ր ո ւ կ ։ —
Ջ ղ .
ի լ ֊
1
՛ ՜
ք ա ն ո ց
«
փայտանոց»
իմա՛
ա յ ր ե լ ի ք - ա ն ո ց ։
ԱՅՐԻ
(
ւոյ, եաց) «ամուսինը
մեռած
կին»
ՍԳր, մէկ անգամ իբր «կինր
մեռած
մարդ»
Եփր, ա, կոր։ Որից
ա յ ր ե ն ո ց
«
այրիների
ա–
պաստարան»
Բուղ,
ա յ ր ո ւ թ ի ւ ն
ՍԳր.Ոսկ. որ
և յետնաբար
ա յ ր ի ո ւ թ ի ւ ն
Սարգ. յկ.
ա յՐ ւ ա ն ա ւ
ԱԲ կամ
ա յ ր ի լ
Լմբ, սղ,իբր
«
այրիանար։
176
ԱՅ»
Աւետիքեան,
Մեկն. թղ. պօղ. Գ.
488
«
Ի
հայումս
այրի ասացալ,
իբրև
պակասեալ
յառնէ,
բայց ըստ կրիցն ևս արդարև
ա յ ­
րի՛
և տոչորի
յաղէտից
առնն
մեռելոյ»։
ՆՀԲ թուի
ա յ ր
բառից։
էմին, Քերակ, էջ
51
ա յ ր
բառից՝
ի
մասնիկով,
ինչպէս
թ ե ­
րի՛։
Տէրվ. Նախալ.
165
հնխ.
\
ւձհտւ֊
VII «ալրի»
(
լտ, V^ճV^^Ղ, գերմ.
ա է ^ 6 ,
սանս,
\1
ձ\\Խճ,
զնդ. V\ԽVՏ^, գոթ.
ս/1–
ճ ւ ա օ.
կիմր.
§գ/Հձձ–գյ,
Հ պրուս*
աԱ, Հսլ. V^ձՕV2ւ ևն) բառից, իբր
ճ հ > ր
ձալն ափո խութե ամ բ՝ անցնելով
*
ա ւ ի դ հ ա
ձևից։
Հիւնք.
լն.
ՏքԱբ
.05
«
լքեալ»
թա­
ռից։
Բ Ձ է ա ե Յ Ո ^
1, 192
ա յ ր ի լ
բայից։
ՊատաՀական
նմանութիւն
ունի եբր.
՝՝
~\՝՝՜\՝$ ՚Ձք1ք1
«
միայնակ,
անզաւակ»։
ԳԻՌ.— Առանձին
գոյութիւն
չունի,
այլ
պահ ուած է
Ո Ր բ ս ա յր ի
բարդի
մէջ՝ որ սակայն
պարզապէս
նշանակում
է «այր\ի(կին)»։
Այս­
պէս՝ Ախց. Ակն, Կր, Պլ.
օ ր փ է վ ւ ս րի ,
Ալշ.
ՕՐ–
պ է վ է րի ,
Սչ.
օ ր բ ՚ օ վ ա ր ի ,
Երև.
օ ր փ ր վ է ՚ ր ի ,
վ օ ր փ ր վ է
՚
ր ի ,
Հմշ.
օ ր փ ր վ է ր ի
(
ճօ՚շարա
գիլ­
զում
օ ր ք բ վ է ր ի
) ,
Ասլ.
է օ ր փ ր վ ա ր ի ,
Ագլ,
ր ր –
ր ր վ ա
՚
ր ի ,
Գոր. Ղրբ–
ր ւ ՚ փ ր վ է ՚ ւ ՚ ի ,
Մշ.
օ ո բ ՚ է վ է –
րի,
Շմ. Ռ.
վ օ ր փ է վ ա րի ,
Խրբ.
վ օ ր փ ր վ ա ր ի ,
Ջղ.
վ ո ր բ ՚ ա վ է ր ի ,
Սլմ,
վ ո ր փ բ վ է ր ի ,
Տփ.
վոլր–
փ է վ է րի ,
Ոզմ.
ր ո փ ր վ է ր է ,
Վն.
վ ո ո պ է օ վ է ր ի ,
Մկ.
վօոպաւլո՜.Րը՚,
Ննխ.
օ ր ֆ ա ր ի , օ ֆ ա ր ի
(
հինը
է ր լ ի է վ ա ր ի ^ ; —
Սրանցից
աւելի հետա–
քրրքրական
է Զթ.
է ւ ՝ ի է յ ր ՚ ն բ ՚ « յ
«
այրի֊կնիկ»,
որ վերածուել
է մէկ բառի, իսկ Տիգ. դարձել է
ժողովրդական
ստ ուգա բան ո լթեամ
թ
է ր ի գ դ ն ի դ
«
այրի
կին», իթթ թէ այրի
կինր
րնտանիքոլմ
թէ՛
էրիկ է և թէ՛
կնիկ։
+ ԱՅՑ
(
անհոլով),
առանձին
գրեթէ ան­
գործածական,
գտնլում է ռովորաբար
ոճերի
մէջ՝ «այցելութիւն,
տեսութիւն.
2.
քննութիւն.
3.
խնամատարութիւն.
4.
վրիժառութիւն»
նշանակութիւներով,
ինչ.
ա յ ց ա ո ն ե լ
ՍԳր.
ա յ ց
լ ի ն ե լ
Բ. մակ. ժբ.
46,
ա յ դ
Ա
խ ն դ ի ր լ ի ն ե լ
Ագաթ,
յ ա յ ց ե լ ա ն ե լ
ՍԳր, Ագաթ, որից
ա յ ց ե ­
լու
ՍԳր.
ա յ ց ե լ ո ւ թ ի ւ ն
ՍԳր.
ա յ ց ե լ
Ոսկ. մ. բ.
27.
յետնաբար
յ ա յ ց ե լ
Եղիշ. դատ,
ա յ ց ե լ ե լ
Յհ. կթ,
ա յ ց ե լ ա կ ա ն ո ւ թ ի ւ ն
Յհ. կթ.
ա ց յ ա ո –
ն ո լ թ ի ւ ն
«
այցելութիւն»
(
նորագիւտ
բառ)
Պտմ. լմբ. յոլնարէնից
թարգմանաբար
գոր­
ծածւում է նաև
ա յ ց ե լ ո ւ
«
եպիսկոպոս»
և
ա յ –
Fonds A.R.A.M