Ա Յ Ր
61–,
ՀէԿ.Հ§,
յն. Ար էս չաս սալածը
1
ւ
ա ՛ ր ի ,
ա ՚ ր ի ս դ օ ս
ք՛լաւ՛, քաշ»։
\
Հ&տճ,
Ւ10ՈՈԱ|հ1
25
կցում է թրք. \\
ՀՀ
ըա֊
ռին։
Ճ13թաէհ, Ճ.Տ13 թօԼ
103
թըք.
ՀՀ
և ղեր մ.
ՀՀ
«
նա»։
Բ^էՔՈՈ.
33
ա յ ր =
թրք՛ –է> դոթ.
V ^ ^ ^ ,
լա.
V ^ ^ ,
սանս.
V1^3,
էջ 110 սանս.
Ո ք ՛ 0 1 6 ք 6 ո ե Ձ Շ հ –
86
ք1. ^ Խ ն .
1843, 447
լն. օւօթղ– =
ա ռ ն ; Օ օ տ շ հ 6
46
սանս.
V 1 ^ ^ = ա յ ր ,
իսկ
էջ 73, ծան.221 մերժում է լն,
Տթթ֊)*
և
սկիլթ.
Յաւ
-
»
Լ Յ
§ .
Սք&տտշհ.
Խռւ. 196,
197
ա յ ր
և
ա ր ի
Հասարակաց
ՅՀ ար~
մատիցէ
ա \ Խ
Տ \ \ ^ ճ \ ^
41, 9
ա յ ր
=
զնգ.
Ձ ւ դ ՚ Յ – Օս18ԱՈ6ք մ ճ Տ .
16
(1870),
Էջ 189 \պ\Ղ = սանս.
3 1 ՜
^ 3 ;
Մորթման
2
Լ ա Օ
24, 80
աԱլ֊-թրք.
ՀՀ.
նոյն՝
ՕԻձՕ 26, 526 խալգեան
Յ ք Ո Յ
«
այր
մարգ»;
հոյնը տե՛ս
նաև. Մասիս 1872
փետր. 1 և Սիօն 1872, Էշ 40։
80
թթ–
(
ձէՏՀՈ.
ՕՕւՈթ. 1137 ա յ ր = = / Տ ւ –
ԱՈՀ), սանս.
Ո Յ Ո
դՀ։ Տէրվ. ձ\էՈՀՀՈ. 85 և Նախալ.
65
Ա1|)ու = ;5ւ,
Տէ՚իօ7քէ, 5.00'քր, զնգ.
31՜
§91Ն
իսկ Նախլ, Էջ 165 և Մասիս 1881 մար՛
11
ա յ ր ֊ = / տ .
V I I ՛ ,
Հնխ.
V^^Յ.•
8
ս
^ § 6 ,
5
է1ԱՏ1<. Ս.
Խտ. 49 ետրուսկ.
Յ ա ծ
«
մարգ»,
Էջ51 ետրուսկ.
13
ք& = լ ա վ
ա ռ ն.
Էջ 52 ետրուսկ.
1
ցք = լսւՆ ա յ ր . – —
Հիւնք.
ա յ ր – = ւ ^ ք / ս 1
61՛,
ա ր ո ւ < Հ ա ր և ի ց ,
իսկ
ա ր ի < ա ր և
կամ
ա յ ր
բառից։
8
ս§–
§ 6 ,
Լ\^.. Տէսճ. 1, 64 լիւկ.
ՅՈ1Տ- Յ ա Ո Յ
բառերի Հետ, իսկ 2, 113 լիւկ.
ՀՀ
«
ալր»։
յ & Ո Տ 6 Ո , աէէ. Ա.
հոռ. Էջ95
ա յ բ ֊ – =
Հաթ. Հ,
Ոէ՚Օ
«
ալր», 98
ա ր ի
= Հաթ.
Յ Ո Օ
«
քաջ,
արի»։
Գեանջեցեան
2
Ճ Բ ե
1, 46
ըստ ՆՀԲ,
ա ր ի ՝
որ Է
ա ռ ն ե ս ՞ ,
յ ա ռ ն ե մ ՛
բալից։
ՄէնԷվիշեան,
Արգի
լեզ. 59
ա յ ր =
մոնղոլ.
ՀՀ\
և Հանգ.
լՇՀ\,
ՀՈւհ
-
ՀՀ
«
ալր»։
Շէֆթէլօվից
8 8
29,
25
Հնխ. ՏՏւէՇՀ
֊
Լից, որ Է լա.
ՏՅէՕՐ
«
սերմանող»,
սրա իգականն
Է սանս.
Տէ1՜1
«
կին»,
իմաստի
զարղացման
Հա֊
մար
Հմմտ,
սանս.
\ ՚
ք Տ Յ
«
սերմանող,
ալր»։
Սագըղեան
ՀԱ 1909, 333 սումեր.
ՀՀ1 «մարգ»,
Աա
«
արու»։
\\–
ՀՏ.
Յու֊
շարձ. 403 սումեր.
Հ
Հ
1 «
մարգ»
և 423
թրք.
V) չուվաշ. &Հ «մարգ»
են։ Մառ.
^ Փ ^ ™ ^ ֊ ֊ –
1
Հ381ՀՅՅ,
Էջ 53 ե
761
Հ01՝.
174
ԱՅՐ
տ Բ Յ Յ . VI , Փ « 3 1 0 . 1 0 1 ՝
1904
X X X V
վրաց.
երի
«
ազգ», ափխաղ.
Յք
«
զօրք»
ևն։
Արի,
Արիյ»
«
Արիացիք,
իբանեան–
ները» և
արի
«
քաջ»
բառերը
միևնոլն
կարծելով՝
արիական
ցեղանուան
Հեա
կապել և սանս,
Յք1, Յ ք ^ Յ
«
ազնիւ,
ը ն ֊
աիր»,
լաւ*,
զնգ.
ՅՄ ^ Յ
«
Արիք» ևն բա֊
ռերի Հետ միացրել
են
5. 801
՚6
յ՜ճտ.
1841, 658,
8
V Տ
1, 91,
ձԱՏէ1,
26
Ոճտբ.
2,
Տ. ճ6 Տ Յ Շ ^ , ,\\61Ո0Մ&Տ Տ1Մ
ճհ^տ տ տ Յոէւզաէշտ ժ& 1Յ Ր ^ Տ Ք ,
Էջ 60,
69, 111, 181, 247,
Տէրվ.
ձ1էՅՈՈ.
85,
ճ յ ՜ Շ է Տ Ը Ո ա Օ ւ ՛ , Տւո161էԱՈՏ
120
ևն։
Ուղիղ
մեկնեցին
ՀՀԲ և ՆՀԲ, որընդունում
են
նաև
Հիւբշ. Խա.
Տէսճ.
էշ 11, ԽՈՂ.
Օ
ՀՅՀՈ
. 26
և խէ&Աշէ,
Օա1.
Տոճ-էտ՛»
էջ
24։
Գաղանճեան,
Յուշ. 32>
Հալերէն֊
ից փոխառեալ
է Համարում
թրՔ*
6
ք
«
ալր, ալր մարդ»,
\*
ՀՏ.\ ՀՀճՀ^
«
արու»,
նմանապէս
ք>Յէ(՚ԱԵՅՈ)ք,
Տթ1".
ՃԵեոԺ.
1, 4
Հալերէնից
փոխառեալ
է
գնամ
ա Յ ^ ՚ ^ Յ ք
«
մաճառ., Հունգարացի»
բառի
վերջին
մասը իբր ՀՈձԱքձՀ
< * Ո 1 0 § 7 & Ո
= ՈՂՕ§գ, վոգ.
1
ՈՅՈ§1 ( Տ ^ Ք է & ա & Տ
ք ՚
ա
1010
§131 « 0 2 1 6 Ո 7
1*83՛
VIII
953)
^
6
ք1»
որ է Հլ.
ա յ ր ։
Տարակոլս
չկաի որ
ալս բառերը,
ինչպէս
նաև
թրՔ՛
€՝ք1է6յ
«
արու
ա լծ»,
չաղաթաի
\
\
Հ
«
մարդ, ամուսին, ազատ
մարգ», ^ \
հա
«
մալդ,
ալր»,
՚
Հ)Հյձ\
11՜1
<–"
«
արու»
ե
նմաններ
բոլորովին
պատաՀական
նմանութիւն
ունին մեր բառերի
Հեա։
ԳԻՌ. -Արմատական
ձևով չկայ. ,ոլնինք
մի֊
այն Խրբ.
արիդ՛,
Կբ. Ախց. Ոզմ.
Էւփկ,
Ակն.
Ջթ. Հմշ. Ննխ. Պլ. Ռ. Սեբ. Տիզ.
էրիգ,
Մկ.
Վն.
իրիկ,
Մրղ. Սլմ.
իրիկ–՛,
Ալշ. Մ շ.
իրի<յ,
Ասլ.
է ՚ ՚ ի յ ,
բոլորն էլ «ամուսին»
նշանակու֊
թեամբ. ներկայացնում
են մհյ.
այրիկ
«
ամոլ֊
սին»
Անսիզք 19, 21, Մխ, դատ. 97
ծան։
Կրճատ
ձևով են Ննխ.
էրիմարթ,
Ակն.
էրը–
մ ա ր թ ։ –
Ն ո ր բառեր են
առնանք, առնենք, սւո–
նաք, առնտաք
«
ամուսնու
կողմի
ազդական­
ները
կնոշ
համար»,
էրկնա՚կ
«
արամբի»,
տալար
«
տալոշ
այրր»
(
իմա՛
ա ա լ ա յր ) ։
ԱՅՐ, ի
հլ. «քարայր,
մաղարա. 2. աւերակ
տեղեր»
ՍԳր. Ոսկ.մտթ.րից
քարայր
Ոսկ.
Fonds A.R.A.M