ԱՅՐ
173
ԱՅՐ
բարդերի և ածանցների
սկիզբը,
ինչ.
առնա­
կին
«
ամուսնացած
կին» ՍԳր. Ոսկ.
առնակ­
նութիւն
Սերեր,
առնաբար
«
արիաբար»
Ա–
գաթ.
առնազէն
«
կռուող
մարդու
զէնք» Ա֊
գաթ.
առնութիւն
«
արիութիւն»
Ոսկ. Երր. Ա֊
գաթ.
առնի
«
արական,
էրիկ, մարդու»
Եւս. քր.
«
արական
անդամ»
Բոլզ.
առնացի
Օր. իր. 5
ևն. տարօրինակ
կերպով յետադաս է
սիր
առն
«
հոմանի»
(
նորագիւտ
և յետին բառ) Փոնց.
34, 36, 127, 168, 194.֊2.
այր.
րնտիր մա֊
տենագրոլթեան
մէչ քիչ անգամ
գործածուած
է. եղած բացառիկ
օրինակներն
են
այրասէր
«
ամուսնուն
սիրող» Տիտ.բ. 4.
այրասիրու­
թիւն
Ոսկ. տիտ.
այրևձի
Ա. մկ. դ. 28. Ագաթ,
կամ
այրուձի
ՍԳր.
այրընտիր
Կոչ. այս
ձևով
պիտի
լինէր
սակայն
բարդութեանց
երկրորդ
մասը, ինչպէս
ցոյց են տալիս՝
սկեսրայր
ՍԳր.
(
նոյն իսկ հոլովուած
սկեսրայրի
I
Ա. թագ.
ղ.
21),
անայր
Ա. կոր. է. 11. պատահաբար
մի­
այն աւանդուած չէ
քեռայր
Խոր. յետինն
երի
մօտ
բառի թէ՛ սկիզբը և թէ՛ վերչր
սովորա­
կան է դարձած,
ինչ.
այրանմւան
Փարպ.
ա յ ­
րասիրտ
Խոր.
այրասպան
Պիտ. Փիլ.
այր աթող
Կանոն,
այրիկ
Թր.քեր. կամ
այրուկ
ճառրնտ.
բ ազմ ա յր
Արշ. Փիլ.
բազմայրութիւն
էմբ. ա–
ռակ.
իշայր
«
արու
վայրի էշ» Վանակ, յոր.
կիսայր
Նիւս, բն Ս անահն,
խօսնայր
Մխ. դտ.
Վանակ
3՛
ար —, որ երևում է բառերի
սկիզ­
բը միայն, այսպէս
ու
մասնիկով՝
արու
«
որձ»
ՍԳր. որից
արուաբար
Կիւրղ. թգ.
արուագէտ
ՍԳր.
արուական
«
արական»
Սգր, Եզն.
ա–
րուանալ
«
արիանալ»
Փիլ. Լաստ,
արութիւն
(
կամ
ա ո ո լ թ ի ւ ն
) «
արական
բն՛ութիւն» Եզն.
«
քաչութիւն»
ՍԳր. Ագաթ. Կոր.
«
արբունք»
Ոսկ,
ես. «առնանդամք»
Եւս. պտմ. 158
(
հմմտ. ՀԱ 1914, 123).
«
սերմն
առն» ՍԳր.
Եզն.
–
ՈՐ
մասնիկով
(
հմմտ,
ա ղ Ո լ - ռ Ր
)
արուո­
րագոյն
«
աւելի քաջ» Պիտ, Նար, առաք. 432,
Թր. քեր. 15 (իբր յն.
օՏօօտւ<ոտրօ
;)
յ
Յհ. կթ.
-
ի
մասնիկով
ա ր ի
«
քաչ», որ գործածւում է
յետնաբար,
հներից
ունինք
միայն
Արին Արա­
մազդ
Ագաթ. (քանիցս),
որից
արիաբար
Խոր.
Պիտ.
արիական
Ոսկ. յհ. բ. 8.
արիանալ
Պիտ.
Նար.
արձացի
«
կտրիճ» Փարպ.
անարի
«
թու­
լասիրտ»
Եղիշ. Պիտ.
վ ա տ ա րի
Պտմ. վր.
ա–
ն ա Ր ս ւ ն ց
«
կոյս
մնացած»
(
որ չէ եղած ա֊
րանց) Ագաթ,
արական
Փիլ.
արամբի
Ես.
ծդ. 1. Կոչ.
ւսրսւնցի
«
առնական»
Մանդ,
ա–
րանք
(
արականք»
Ուռհ.։
-
Բնիկ Հայ բառ է, բայց
բացատրութիւ­
նը շփոթ
է. մի կողմից կայ զնգ.
Յ ք § 3
«
այր,
արական
(
Հյց.
Ձ է ՚ Տ Ձ Ո Յ Ո Ն
սեռ.
Յէ՚ՏՈՕ,
յգ.
սեռ,
Յւ՜ՏոՁւՈ,),
յն, պյՀտյր/, օ
.
օօ1լ–)
(
սեռ. պ,նՏ–
^ՕՀ
),
լակ.
5107
^,
յոն,
Տ007^
(
տթցփ՚յ
«
այրուկ,
այրական»,
սանս.
1՚
§ՅեհՅ–
«
ցուլ». — իսկ
միւս
կողմից կայ յն, Օ.՝*ղ0, Օ.՝է(ն)օեշ,
«
այր»։
Հիւբշ, 418 առաչիննե
րի
կողմն է և
դնում
է
Հյ. առլ\=–զնգ,
ՏւէԽ6<ՀՀնխ,
քՏՈՕՏ,
ուղ­
ղականը
սեռականի
նման
*
ա
Ո
ն
<Հ
Հնխ.
I՛ Տք 11
(
Հմմտ.
գ ա ռն= ^. քտթք^),
յգ. ուղ.
*
արինք.
իսկ
այր, ա րք ՝
արիշ
բունից
ձևացած։
8
ս§–
§ 6 ,
նէատէ. ս.Ճաւ6ո.
էջ 53 առա
շար
կում
է
ա յ ր = օ ^ օ .
ա ՚ ա օ է ^ Տ Լ
9, 151
և 11, 18
ծան
•
ըեդունե
լով որ Հնխ.
Տ ՝
Հայերէն
ու ս V
ձայնից
յետոյ
տալիս է շ (օր՝
գարշիլ, քար­
շել),
մերժում
է <,իւբշմ անի
Համեմ ատռւ–
թիւնները
ե ըստ
8
ս
^ 6 ՝
դնում է
ա յ ր =
0
^7
)0,
սեռ. աւււ\<ԼՀնխ,
Յ Ո 1 ՜
6
/
0
Տ
(
լն. 0.՝)ն^ե՚,),
տր. առււ^Հնխ.
3 1
Մ Յ Ն Յ Ո Ո ,
գրծ.
արամբ,
սեռ, տր.
արանց
կազմուած
նմանութեամբ
գ առն
բառի, յգ, Հյց.
ա ր ս < * ՅՈ 1 ՚ Ո Տ ,
յգ. ուղ.
արք
շինուած
սրանից։
ԱՅՐ
«
մարդ» գաղափարի
Համար կար եր­
կու բառ, Հնխ.
՝
Դ/\ՀՕ~
ե
0 6
ք – ,
առաջինը սո­
վորական
անունն
էր, երկրորդը՝
իր առնա­
կան յատկութիւննե
ր ը որակելու
Համ
ար։ Ա–
ռաչինից
ունենք
լս։.
VII՝,
ի
ռ
լ. ւՇՀ, Գ
ա
է1՛
քա, գոթ,
ս
՚
Յ Մ ,
լիթ.
^՚ա տ ,
սանս.
V I ^ ^ - ,
(
կորած
Է ՀալերԷնում,
ուր պիտի
տարագիր),
երկրորդից՝
սանս.
Ո Յ ք - յ
գնդ.
ՈՅք–,
յն.
0.՝)
կ,
ծ^ՕնՕ;,
ալբան.
Ո՚61",
լտ. լՀշէՕ իբր
յատուկ
անուն, օսկ.
ԼԱՄ,
լտ.
Ո 6 Ո 0 Տ Ա Տ
«
ու֊
ժեղ»,
իռլ,
Ո6ւէ,
ղալլ.
Ո61՚էհ
«
ուժ,
առնա­
կանութիւն»
( ՚
Թ ո օ ս է
-
յ Ա շ ա ք է
635,
Բօ1(օա
>ք
2, 332,
ՑօւՏՅՇզ
62,
^ Յ
1
Ճ
( 2
517),
Հներից
Տաթև, ամ, 54
ա յրն
պատկեր
թարգմանի
(
բայց
յայտնի
չէ թէ ի նչ
լեզւով
է ալս
ստուգաբանութիւնը),
Աւետիքեան,
՚
Բևրակ. 1815, էջ 315 ցե­
ղակից
տճկ.
եր
և յն.
0.՝17
է
0։
ՆՀԲ
ա յ բ
լծ.
յն. Ա՝պ, լտ.
V I I , արի=^ձ. այր,
աբու, առաքինի,
յառնել,
արի՛,
թբՔ՝
Fonds A.R.A.M