ԱՄԻ
159
ԱՄՆ
ծատունները
1860
թուի Ազգ. Ա ահմ
անաղրոլ֊
թիւնից առաջ. Մկ,
ամյՅՐա
«
քուրդ բէգ». նո֊
րայր, Բառ. ֆր. ունի
գիշերային ամիր այ
ձե–
ՎԸ՝ ԻԲՐ
0 1
Ձ Ո § – 0 Ա է Յ Ո §
«
մարդակերպ
կա­
պիկը», բա յց բնիկ ո ր բարբառին
յատուկ
է
այս բառը՝ նշանակած
չէ նոր այր։
*
ԱՄԻք՚ԱՇԽԱՄ
կամ
ԱՄԻՐԻՇԽԱՆ
«
ռեհանի
ցեղից մի տեսակ
անուշահոտ
խոտ է» Բժշ.
Ամիրտ. ունի
միայն
ՀԲուս. § 83։
= Հների
վկայութեամբ
թուրքերէնից
փո­
խառեալ բառ է. հմմտ. Ամիրտ. «Թուրքն այս
խոտիս
ամիրիշխան
կասէ». Բժշ. «Համհա.–
յիմ, որ է թուրքերէն
ամիրիշխանն»։
—
Աճ.
ԳԻՌ.— Վն.
ա մ ի ր ի շ խ ա մ
«
մի տեսակ
խոտ է»։
*
ԱՄԻՐ ՍՊԱՍԱԼԱՐ
«
մեծ
սպարապետ»
3
իշա տ
.։
֊–
Պրս.
^ Ա * * Ա –յ
ՅՄ1Մ
Տ1բՅհՏՁ1Ձք
նոյն
նշ։~*ք)ւղիղ
մեկնեց
նախ
Տ.
աճ\Ո,
^շ ա օՄ
&
տ տա
1՛ / \
ո ո 6 ո ւ 6 , II.
Բ^\տ^1819,
էշ
251։
*
ԱՄԼԱՃ
կամ
ԱՄԼԷՃ
«
մի տեսակ
հընդ֊
կական ծառ և նրա պտուղը, այս ծառը գե­
ղեցիկ է, մանր
մանր տերևներով,
պտուղը
նման է բամբակի
բոժոժի,
անհամ,
բայց
բժշկութեան
մէշ յարգի,
կուտերը
հանելով)
կճեպը
կաթի մէշհարում են և գործ
ածում
մաղասր
բանալու,
սիրտր,
աչքր,
ստամոք­
սը կամ
առնականութիւնը
ուժեղացնելու,
արիւներթութիւնը
կասեցնելու
համար»,
Մխ.
բժշ. 126. Բժշ. ունի
միայն
ՀԲուս. § 84։
= Արաբ.
Յ ա 1 3յ–
պրս.
Յ Մ Ո 1 Յ ,
թրք.
4.,
Աէ
6
ա16,
լա. ֆրանս,
ՔաԵԱօ
սա.
լտ.
Յւա1է՝§սա, ՅՈ՜ւԵԽշհ.
բոլորն էլ
Հնգկա֊
կան
ադբիւրից
(
սւե ս ժամուս
,
^ՐԴ*^*
Ա 441, Շթայնշնայգէր
X V
1 1 , 275,
6
^/1,Յւ՝08
՚
ե,
ՇթՁՏՏա–
Ը.71Օ0Ձթ1։>
1՝
>՚բ6Ա1Հ0–
73
էՅթ.
ՈձբՇԴա,
Հա.
I ,
էչ 94։
Ուղիղ
մեկնեց
ՀԲուս. § 84։
*
ԱՄՂԱՆ
«
մի տեսակ
զգեստ է» Յես. է 21.
Տեսի
յալարին
ամղան մի նկարէն (եբր.
՚՝՝0
^14$
31՜
ճէ՝1
՚6
Ց
«
վերարկու»,
յն.
՚1
ւԱ.7
է
«
լեշկ
մաշկ, մի տեսակ
պարսկական
գորգ»),
այս բառր բացատրելով
Եղիշ. յես. էշ 174՝
մեկնում է «ասրեղէն
հանդերձ». Ստեփ, լեհ.
կարդում է
ամաղան.
Ս. Գրքից
դուրս դրա­
նում եմ բառիս
համար
երկու
օրինակ ևս.
Ամղանք տարածեալք. Ոսկ. ճառք 364, Զգա­
հոյսն,
զամղանսն,
զառտնին
զզենլիսն. Ոսկ.
ճառք 471։
֊
Ասոր.
յ–Օօ1
31
Ո613,
Լ < 0 > 0 0 |
Յէո1օո
«
վերարկու»
(
գործածուած
է Ս. Գրքի
համա­
պատասխան
տեղը,
ծագումն
անյայտ
է և
թւում է թէ օտար
փոխառութիւն
է)։ —
Հիւբշ.
300։
նՀԲ լծ, յն.
դօ..1՚յ՝յ
«
զգեստ»։
Առաշին
անգամ
ուղիղ
մեկնեց
Լ Յ § 3 1 ՜ Ժ 6 ,
ԽՈ
Ղ.
Տէսճ. §
84։
Հիւնք.
ք ղ ա մ ի դ ֊ / ^ .
Բառը
նախապէս
միայն
Յես. է. 21
վկւսյու–
թիւնից
յայտնի
լինելով՝
կարծում
էին
թէ Ս. Գրքի ասորական
թարգմանու­
թեան
հետքերից
է, ըստ
որում ասո­
րականս
ւմն էլ նոյն
տեգր
գրուած
է
31
Ո61Յ.–
Հի
լ
Բ2– Ուսումն, փոխ,
բառից,
թրգմ. Տաշեան
1894,
էշ 14 ծանօթ
լի­
նելով
միայն
ասորերեն
բառի
առաշին
ձևին և հայերէնի
հետ
անհամաձայն
գտնելով՝
կարծում է թէ
ա մ ղ ա ն
յու–
նաձև
Օ.ււ).օ.՝) հայցականից
է։
Բայց
Ճ Ո Ո . (յՐՅ-Ո.
300
հրաժարած
այս կար­
ծիքից
հյ. բառը
սրբագրում
է
ա մ ղ ա յ ,
իբրև հասարակ
գրչագրական
սխալ։
Նմանապէս
Վարդանեան,
Բառաք. դիտ.
Բ. 13 ( = ՀԱ 1913, 557)
ա մ ղ ա ն ի ն
տա­
ռը
մօտի
մ ի
թուականի
(
ա մ ղ ա ն մ ի
Յես. է, 21) ՝~–ից յառաշացած
է կար­
ծում։ Այս բոլոր
ենթադրութիւնները
ան֊
միշապէս
կշնշուին,
երբ նկատի ու­
նենանք
այժմ
Ոսկեբերանի
երկու նոր
վկա յ՚ութիւնն
ե րր,
ասորերէնի
երկրորդ
Յա10Ո
ձևը և
յաշորղ՝
ԳԻՌ. — Ակն
ա յ ՛ ղ ա ն
«
մի տեսակ
վերար­
կու, որի մէջը առհասարակ
բամբակ
է լի­
նում և մինչև
ծնկներն
է հասնում,
տճկ,
ի ւ ր ռ ի ՚ ա » .
այս իմաստով
էլ բառը
գործա­
ծական
է երբեմն
արևմտեան
գրական լե­
զուի
մէշ։
*
ԱՄՆՐՍ
«
գառն»,
ունի
միայն
ՀՀԲ, ա֊
ռանց
վկայութեան։
֊
Յ ն .
0
է|ւ\ւ6;
«
գառն»։
Ուղիղ
մեկնեց
ՀՀԲ,
Fonds A.R.A.M