էք>7
ԱՄԻ
ձագ, փավալկ
ուտելիք
անոնցմէ)) (ԱԲ)։ Գոր­
ծածուած
է միալն
երկու անգամ. Ե դին ա֊
ռաշի նորա (Արշակ
թագաւորի)
միրգ,
խրն֊
ձոր, վարունգ և ամիճ. Բուղ. Ե. 7. Սնեալք
էին (հալ ազնուական
տիկիններր)
ուղղովք
զուարակաց
և ամճովք
երէոց. Եղիշ, ը։ Ալս
օրինակներից
երևում է որ ամիճը
մի տեսակ
փափուկ
և ազնուական
ուտելիք
է. առաջին
օրինակր
ենթադրել
է տալիս
պտուղի մի
տեսակ,
բալց ալս ենթադրութիւնը
կասկա֊
ծելի է դառնում, երբ քիլ յետոյ
Բ ուզանդ ա֊
ւելացնում
է «Զդանակն.,,
որով
զմիրգն կամ
զամիճն
կամէր
ուտել». ալս
կամը
ցոյց է
տալիս, որ պտուղ և ամիճ տարբեր
բաներ
են։ Երկրորդ
օրինակից
բաւական
ճշտւում է
իմաստր՝
իբրև
երէի
մսով
պատրաստուած
մի տեսակ
ուտելիք։
Այս իմաստին
համա֊
պատասխան
է նաև
սուրն
բառից
կազմ ուած
ամնարեր
«
խոհարար»
բառը. Ոսկ, մ, գ, 17,
«
յամճաբերացն
և խոհակերացն
= յն, Օ՚կ՚յՀԼօւԿՀ
«
խոհարար»,
նոյնր նաև Ոսկ, կող.
532։
֊
Ւրանեան
փոխառութիւն
է. հմմտ. ա֊
սոր,
(
յ յ օ ( ՅՈ1ՏՅ
«
մի տեսակ
թթու
ուտե֊
լեղէն»,
քաղդ.
ՕՈ7ՏՅ,
արաբ.
Ձւատ,
՚
Յ Մ Ո Տ
կամ
Հ
յ ֊ ^ յ \
Ձաւտ
«
մի տե֊
սակ
ուտելիք.—
հորթի
միսը
պատառոտելով)
փաթաթում
են մաշկի մէջ և եփում. 2. թա­
նապուրը
սառցնելով
և իւղը քամ ելով
մնա­
ցած
ջուրը»
(
Կամուս,
թրք. թրգմ. բ.
364)։
Այս
բոլորը
փոխառեալ
են պհի
*
ՅՈ"110
«
խառնուրդ»
ձևից, որ պատկանում
է պրս.
ՀՀ%3–՚ձ*\
Յ է Ո 6 ճ ւ Յ Ո , 31711ճէՅՈ
«
խառնել
))
բա֊
լին, արմատը
ՅՈ112
և կամ
01711 (
յ
֊
Հիւբշ.
96։
ՊՀլ.
317
ԱՇ
բառը, որ յայտնի
չէր»
աւանդուած
գտել է ՏէտւշԿ.շ\նՇՀ§
՝՝
ձ121ԼԻ\
1903,
Էջ 48—49
(
չեմ տ՛եսած),
գործածուած
Է մի քանի
անգամ
^ հ ս տ ^ Յ V —1
1
<3>ՅւՅՈ
դրութեան
մէջ «որսի
մսով կերակուր»
նշա­
նակութեամբ
(
նկատողութիւն
Հ.
Ակինեանի
ՀԱ
1930, 497),
ՆՀԲ մեկնում է
ամիկ
եփեալ
կամ
քւսւմեղ
կերակուր,
ինչպես և թրք.
ՕաԽե
«
ծծե֊
լի ինչ»։ Տէրվ.
յ\1էՁՈ71.
60
սանս.
17
Մ§–
ւ Յ , Ո՜ոՏւՅ
«
համեղ
կերակուր», իսկ սանս,
317111
<§3
«
մածնաթան,
կակուղ
որոնիր»
գործ
չունի սրա
հետ։
ճեհճ.
12
—
համեմատեց
ասորի
ձևի հետ,
իսկ
ձո71. ՏէսԺ. §
82
հարցնում
է, թէ
արդեօք
յն.
շրւՕօէ
«
մի տեսակ
կար­
կանդակ»
գործ
ունի" սրա հետ։
(՚801–
Տ Ձ Շ գ
53
այս մեկնութիւնը
չէ
ընդունած
և յն. բառը
մնում է առանց
ստուգաբա­
նութեան
)։
Հիւնք.
ամիկ
բառից։
ՀԲուս.
§ 81 համարում է «միրգ» և գուցէ
նոյն
րնդ
ամլան
(
տե՛ս այս բառր),
Հիւբշ.
ԲշէՏ.
Տէսճ.
էջ
8
համեմատում
է վերի
իրանեան
ձևերի
հետ։
նորայր ՀԱ 1921,
102
սանս,
ամիշա
«
միս»։
+ ԱՄԻՍ, ո
հլ. (վաղեմի
ձև է սեռ. տր.
ամսեան,
որից
ներդ,
յ ա մ ս ե ա ն
)
«
ամիս»
ՍԳր. Եզն. որից
ամսագլուխ
ՍԳր. կոչ,
ամ­
սաւոր
ՍԳր, Եւս. քր.
ամսամուա
ՍԳր. Ոսկ.
ամսօրե այ
ՍԳր.
երեքամս ե այ
Եւս. քր.
եռ­
ամս ե այ
Մ ագ.
ե օթնամս ե այ
Սահմ.
Արշ–
Մագ.
նորամսութիւն
Փիլ.
նուիրամսակ
«
սրր–
բազան՝
նուիրական
ամսագլուխ»
Փիլ. լին.
չորեքամսեան
Մամիկ,
տ ասնամսե այ
Իմ. է,
2.
ամսական
Խոր. Լաստ,
ամսակէս
Զքր. կթ.
ամս ային
Փիլ,
ամսա տօն
Սարկ, պատկ,
աս–
սանանանջ
Սարկ, տոմ,
ամսապակաս
Փիլ.
նոր բառեր են
ամսաթերթ, երկամսեայ, կի–
սամսեայ, ամսավնար, վ եցամսեա կ
ևն։
֊
Հնխ.
* 1
Ո 6 Ո Տ
բառից, որի
ժառանգներն
են սանս, Կ \ Ա
1713
Տ
«
լուսին,
ամիս»,
հին–
^1.0 1713Տ,
գնչ.
աՅՏՅե։, 1713ՏՔ1է,
զնդ.
Ո73,
ա ձ ո հ ՝ ,
Հար,,.
ա Յ Ո Յ
«
ամիս»,
տԵ\հ)/ճ
«
յամսեանն»,
սոգդ.
ա՛՞ք
«
ամիս,
լուսին»,
սլՀլ. փարս. բելուճ, պրս,
0
Ա, Ո7311
«
ամիս,
լասին»,
աֆղան,
Ո71^3
§է,
քրգ.
ւ Ո Յ ս , Ո73Ո11>
և
աւելի
փոփոխեալ՝
հ1 Ա ,
ղաղա
3
§ 1 7 1 3 ,
գուժիկ.
3
§1711,
օսս. ՀՈ&1,
Ո 7 3 ^ է ՝ ,
1713
^,
յն.
\
է.–<Հ (յոնիական),
լւ
V,
V
«
ամիս»,
(17
^71
«
լու­
սին», լտ.
աՇՈՏւՏ
(
ֆրանս.
1
Ո01Տ,
իտալ.
1716
Տ&,
սպան.
Ո76Տ),
գոթ.
1716
ՈՅ
«
լուսին»,
1
Ո 6 Ո 0ՄՏ
«
ամիս»,
գերմ. իձՕՈճ
«
լուսին»,
ԻձՕՈճէ «ամիս»,
անգլ.
17100
Ո
«
լուսին»,
էՈՕ֊
Ո1Ո
«
ամիս»,
լիթ.
171116,
Ո16Ո6Տ1Տ,
Հոլ.
1
Ո 6 Տ 6 0 Ն
ռուս.
\160
ծԱ/ե,
Հիոլ.
Ո11
(
սեռ. ՈՂ\Տ),
կիմր.
Ո71Տ
են։ Համ՛ե մ ատութիւննե րը
տե՛ս
ՐօԱօա>՛
2,
271,
Ց օ ւ Տ Յ Շ զ
633,
՝\
^Յ
1
Ժ&
476,
Ւ1ուօսէ–/\՚1էԱ16ւ
576,
՚
ՐուԱւտՅՈՈ
179,
ԷՀ1ս^6
Fonds A.R.A.M