ԱԹԱ
տտ
ԱԹԽ
աղտֆհ
որ ինձ Հւսսեալ է ի տերանց,
Ազտիհո
ձեր ե
փառաւորութիւն։
= պՀլ*
Ձ2Ձէ1է1
«
ազատութիւն,
ազնուա­
կանութիւն»–
պրս*
Ձ 2 Ձ Ճ 1
((
ազատու֊
թիւն»,
ավելի
ընդարձակ
ա ե ՚ ս
ա զ ա տ
րաոի
տակ; Աճ,
Ակինեան, ՀԱ 1909, 141 հ ամ արում է
պրս,
Ձ2Ձճ6տԱՁՈ
«
ազատ,
ինքնիշ֊
խ՛ան»։
նորայր ՀԱ 1909, 220
մեկնում
է «շուք,
փառաւորութիւն»,
իբր ասոր.
եզդոի
«
փառաւորեցաւ»,
եդոաոի
«
փա­
ռաւորեալ»։
*
ԱԹԱՐԷԿ,
որ և
աթաբեկ, աթաբակ, ա–
թաաակ
«
թագաւորահայր
կամ փոխ արքայ»
Յայսմ, հոկտ"
6.
նոր վկ. էջ 314 (ժե գար
).
որից
աթաբակութիւն
Ոսկիփ. Մ աղաք. ար.
էջ 5. Միխ. աս. էջ 439,
Րւռպ։
= արև. թրք.
ւ
»
ԼօՓ
Յ է Յ ե 6 ^
«
թագաւո­
րահայր»,
չադաթ.
^ձԼյլձՀձՀ կամ Հ>կԱ\ ՏւէտԵ^^
«
մեծ՜
Հալր, կառավարիչ,
Սուլթանի
որդինե­
րի ուսուցիչը»։
Հի֊ԲՀ՛
261։
Ուղիղ
մեկնեց նախ ԳՌ։
ԱԹԱՆԱՐՐԻ
«
գաէւնացեալ».
ունի
մքւայն
Բառ.
երեմ. Էջ 7. անստոյգ
բառ։
*
ԱԹԱՆԱՍԻԱ
«
անթառամ
ծաղիկր»
Բժշ։
=
լն.
^ Ց ^ V ^ Յ ^ ^
«
անմահութիւն»,
որից լա,
ՅէհՅՈՅՏւՁ,
ֆրանս,
3
է հ& Ո
Յ.Տ16;
Ուղիղ
մեկնեց
ՀԲուս.
§
3270։
՚
ԱԹԱՇ,
իբր «անուն
Հրոյ Պարսից»
Սեբ.
հրտր. Պտկ. Էջ 27։
= պրս.
մ–3\
Յ է Յ § .
պաղ.
ՅէտՏ,
պ-լ.
Յ է Յ Ճ § ,
զնդ.
Յէ31՝Տ> ( - §
եզ. ուղ,),
փարսի
ՅէՅ§,
թրք–
Յ է 6 §
«
կրակ»
ևն.– Հիւբշ. 92։
Ուղիղ
մեկնեց նախ Հիւբշ.
Տէսձ.
Էչ 5,
՚
ԱԹԱՇԱԿ
«
վատ
հիւանդութիւն,
սիֆիլիս»
ԱԲ,
= պրս՛
–1
Լ«ձձ\
Յ է Յ § Յ ւ է
«
վատ
ցաւ, սի­
ֆիլիս»,
որից նաև վրաց,
աթաշանէյի, աթե–
շանգփ,
արաբ.
՛
Տ
Լշյ»
է & § 3 է
(
տե՛ս
Կամուս,
թրք.
թրգմ. Ա. էշ 37). պարսիկ
բառը
նշա­
նակում է բան «կրակիկ»
(
Յ է Յ &
Ր
աո
–
ի9՝)
։
—
Աճ.
Թիրեաքեան,
Ար.բառ. դնում է պրս.
Յ է Յ § 3
«
սաստիկ
եռք և ջերմ տուող մի
հիւանդութիւն»։
Ըստ իս լաւագոյն
է
ՅէՅ§3
,1
<՝
իր վերջաձայնի
պատճառաւ։
ԳԻՌ. — Վն.
աթաշակ,
որից
աթաշակոա,
աթաշակոտիլ։
*
ԱԹԱՇՓԱՐԻՍՏ
«
կրակապաշտ».
նորա­
գիւտ բառ, որ մէկ անգամ
գտնում եմ գոր­
ծածուած
Օրբ. էջ 354. Ընդ բուտփարիստն
և
րնդ աթաշփարիստն
կորիցէ և ի դժոխս
իջցէ–
իւր հալալն նմա հարամ
եղիցի։
նոյն բառն է
դարձեալ, որ իբր յատուկ
անուն
գործածուած
է Յայսմ. ապրիլ 8, այլափոխեալ
ա դ էլ՚րա –
Րաս
ձևով. Զ
ո
ր տեսեալ
մոգպետն
Աղէլփա–
րաս և չարախօսեաց
զգերիսն առ
Շապուհ։
= պրս.
լ ^ ^ ^ & Տ է
Յ է Յ § բ Յ , ւ Յ Տ է
«
կրակա­
պաշտ», որ կազմուած է
Յ է Յ §
«
կրակ»
/
ւ
բ Յ ~
1'
ՅՏէ–
«
պաշտել»
բառերից։
—
Աճ.
ԱԹԱՐ
«
պահպանօղ».
ունի
միայն Բառ.
երեմ, էջ 7։
"
ԱԹԵՐԱՅ
«
ցորենից
կամ խմորից պատ­
րաստուած
մի տեսակ
կերակուր»
Պտմ, ա֊
ղեքս. 41, Խոր. Գ. 62. Վրք. հց. բ. 67. գոր–
ծածուած է հյց.
աթերայ
ևյգ. սեռ.
աթերաց
ձևերով,
որից նՀԲ
ենթադրում
է եղ. ուղ.
աթեր, ի-ա
հլ,։
= յն, 7&կ)Ա,
ՕսԳտթՕէ
(
եգիպտականից
փոխ­
առեալ)
«
ալիւրով
կամ մաքրած
ցորենով
պատրաստուած
կերակուր»,
որից և լտ.
Յէ–
հ^Տ.–Հիւբշ.
339։
Ուղիղ
մեկնեց
նախ
նՀԲ։
ԱԹԻԹԱՅ.
անյայտ
բառ, որ Բառ. երեմ,
էջ 244 դնում է իբր բացատրութիւն
շաււշրո.
բառի
դէմ, որ նոյնպէս
անծանօթ
է։
ԱԹԻՆԵԱԼ
«
պճնուած,
զարդարուած»
(
ար­
մատը
*
աթէն^),
մէկ, անգամ
միայն Գ
ո
ր~
ծածուած է Բուղ. զ. 2. «Եւ ինքն
Զաւէնն ա֊
թինեալս
և զտապակեալս
զժա
պալինեալս
նարօտօք
ագանէր»։
Կարելի է կարդալ նաև
նաթինեալ,
Զալէն
յատուկ
անուան
անսովոր
յօդը
միասին
առնելով։
Հացունի,
Պտմ. տարազի 149 հանում է
յն. ձֆ-ղկԱ՚Հա «Աթենացու
պէս ապրիլ»
բայից։
Աթիռ տե՛ս
Այթիռ։
*
ԱԹԽԱՐ
«
վաղամեռուկ
խոտր.խոՇ\1Տ
օճՕ–
ՈւէսՏ
կամ
ՅՈճաբՕ^ՕՈ ՏՕհՕՕՈՅՈէհԱՏ.»
Վոտկ.
109, 127.
ՀԲուս. § 3336. գրուած է նաև
ադ–
իւար, օթիար,
իսկ ըստ Բառ, երեմ,
յաւել.
57
$ (առնելով
Գաղիանոսից)
արթախ։
Ուղիղ
Fonds A.R.A.M