ԱՆԱՀԻՏ
33
Այս յւղէանե՛ րր, կր յիշեժ, գոսժեց
ժեզ Հուրն
երկնածին՝
ՀրՂՐգելով
ժեր կաղնիներն, —ա՛խ ինչո՞ւ կոյր ենք ւՐաքով–—
(
Նոյնպէս րսաէպ կո՜ճղէ մ՛՛որին գուժեց
ձախող իր երգով։)
Թ
ա
յց
"
վ է ք"՛֊
ա
յ դ ֊ աստուածրգ, Տիաիրո՛ ս, ւՐեղ րսէ
գուն։
Տիտիւ՚ոս.—
Այ» քսպաքր, "՛վ Մելիբէ,
որուն կուաան Հռոժ անուն,
կր կարծէի —ան։/՛ի՛ա— նրժ՚ան մ՝եր քաղքին
ուր երբեժրՊւ
Հովիւներրս
կր աանինք մ՝եր գառնուկներու
երաժրն։
կր աեսնէի սրկունգր շան եւ ուլր իր ւՐօր նրժսՈւ,
Աովոր էի ժեծր
գրնել վւոքրիկին Հետ
բաղգաաժան։
՚
Բաղաքներու
ւՐԷՀ Ր
ա
յց
ա՚յնչավւ
վեր կր բռնէ սա իր գլուխ
Որչավւ նոճին տիրել սովոր է եղէգին
Հեղ, կակուղ։
Մելիբեոս.—
Ի՞նչ այնքան ւՐեծ ունէիր գոլ պատ՜ճառ ՀռաՐր տեսնելու,
Տիտիրոս.—
Ազատութեան
իղձն, որ, քիչ ժ՚ուշ,
ղիՀաւ
ծոյլիս
նա յելու.
—
է՚ՐԲ ՚1՝°Ր
ու
–
քի"՚> արգէն անտէր, կ՚իյնար խուղած
՜
ճերժ՚ակ
ժ՚ազ
(3),—
Նսւյեցաւ
բայց։
իսկ ես անոր աէրր գարձայ
Հազիւ
Հազ
Երբ սք՚րս՜ցի Աժա րիլ լիսն, Գա լա սւէ ան
(4)
էըքելով։
Ա՚ինչ Գալատէն
զիս կր բռնէր. խոստովանի՚ժ անվրգով,
Ազասւութեան, ինձ Հաւ/՚ար, կաժ խրնայութեան
չրկար
յոյս,
քժ՚էպէտ
զոՀեր, խիստ բազմաթիւ,
իժ՛ որժ՚ածէս
տային
խոյս,
կր տանէի եւ նրզովեալ քաւչւսքգ իւղոտ սլանիր թարժ.
Բայց ոչ երբեք,
ս՚Հրս վազով լիք կր գաււնտր գէպ
իժ զարժ՛։
Մեփբեոս.—
վարժանք էր ինձ, Աժ՚արիլլի՛ս,
թ ՚ է ՞ ր կ՚ուղղէիր
զ֊իոց կոծ՜,
Եւ ո՞ւժ Հաւ/՚ար,
5
առին վրրայ, կ ր թողէիր
ժ՚րգեր
Հոծ՝
—
Զի բացակա՛յ
էր Տի՚՚ւիրոս։
Հ/ոճիներր, Տիաիրո՛ս.
Աղբիւրներր
եւ թուփերր
իս/լ /լուտային քեղ ափսոս։
Տիտիրոս.—
Ի՞նչ րնէի, Ղ
ա
րելի
չէր գերութենէ
այլ կերպով
Եւ ազատիլ եւ Հանգիպիլ
այլուր գիոց՝ Հաշտ
աչքով։
Այնտեղ տեսայ, ո՛վ Մելիբէ՛, այն Պատանին (5) ոյր Հաժ՚ար
Աւ/՚էն տարի, երկու-վեց օր, խ։ււ1ւկ կր ծրխենք
անՀաժար։
Այնտեղ
ինքր, աղերսողիս պատասխանեց՝
«
Արծեցէ՚ք
ԱռաՀուան
պէս, արզաք (6), նախիր արծեցէ՚ք,
ցուլ
լ
բծեցէ՛ք։))
Մելիբեոս.—
ԵրՀս&՚ի կ &եր, պիտի ժ՚րնան սւրեժ՚րն քեզ քու արտեր
Որ բաւ հն քեզ. թէսլէա
անոնք լյլլան
մ՛երկ ու քարոտ
գեռ
Եւ– կրնիւնն ալ տղմ՛աթաթախ ծածկէ աժբողՀ քու արօտ։
՛
Բու Հիւանգ
եւ յրղի խաշներ ճարակելով
նոր մ՛էկ
խոտ,
Պիտի չաուժեն կաժ՛ վարակուին ախս/էն մ՚օաիկ
Հօտերու։
(3)
Տիտիրոս / ւ Լ ի ո գ ի լ ի ՚ տ ՛ , Թէսլէտ
շատ
երիտասարդ, ինք գ ինք ծ՜եր կը ներկայացնէ,
որովհետեւ ^ււոմ՚ի ստրուկները (սիստ երկար
օ–ԱւււայուԹ–ենէ յ ե տ ոյ , օ՜երուԹեան ()ասա1|ին,
ազատ կ՛ր լ լային։
(
Հ)
Ա ՚ ՚ ՚ ա ր ի լ լ ի ս եւ գ ալա տ է բանաստեղօ՜էն
յօրինուած՜ անուններ են։
(5)
Պատանին
(
յ ւ ^ Ք Ո Ք ա ) րկաաւիանոս
կայսրն է ։ իսկ
այնտեղ
(
հւշ) ըս ել ա լ կը 1)աս–
կընայ ^ււոմը։
/
ա
ք՚ԱՇէւ,
աղաք,
մանկունք,
զաւակներս,
—
գ գ ո ւ ա նքի եւ պաշսւս|անու1ժ՜եան յարմար
ըլլալուն, Վ իր գ իլիո ս կայսեր բերանը կը գ ն է
այս բաււը։ Շնոր()ք մը տ ալու աո֊Թիւ, իբր ա–
ււած՜ կը գորօ՜աօ՜ոլի
46՚
րգ
տուլր՛
«
Բ Ձ Տ 0 1 Լ 6 ,
սէ
»
ոէ6, եօ^շտ. բ ս տ ո ; տսհաւէէւէ6 էՁԱՐՕտ.»
Fonds A.R.A.M