Ա Ն Ա Հ Ի Տ
Ը . — Վ– ԱԼ Ր Դ ե Ր Ը
Վարգերն
հիմա
կր
թօշէւին,
այգեկութքի
վերՀրնթեր
Այս՝
միՀօրէն,
երբ. հնձանն
Է բերքերով
առլրցուած.
Առարւան
հովր
ծառին
բոլոր
խնձոր՛ն
Է
թ՜ափեր,
Ու– գ ո գ ց ե ս
հողբ
կարւՐիր
թաւիշով
Է
ծածկբւած։
Այսպէս
առա՛նց
քաղուելու
վարգերն
հիմա
կր
թօշնին.
Ա՜հ, մեր
սէրն
ալ անոնց
հեա,
կր թառամի
շուտավայթ.
Գեռ
պբսակի
մր համար
քաղե՜մ՝
վարգերն
աշունին,
Ու
համբոյրի
մր համար
։1՝
ե ի։ակ
՚1։
աղուոր
շրթներուգ...
Թ . ֊ Վ. Ե Ր Ջ Ի Ն
Ւ ՚ Ն Տ Ո Ր Ը
Տերեւաթավւն
է ոսկի՝
վերՀալոյսով
մ՛ր
կասլոյա,
Այգեկութքն
է վերշՀացեր,
եւ ամայի
բլուրներէն
Հքիծաղին
մ՛ԷՀ անսահմ՛ան
քու հովուերգակ
շրթներուգ
Հայրենաբաղձ
սրրինգի
ձայն
մր կուլայ
մեղմ՛օրէն...
Հազիւ պասաառ
մր ծաւի
կր ցոլացնէ
երկինքէն
Տերեւներով
մրթամ՚ած
ազբիւրներուն
հայելին.
Բարձրր
ոսւոի մ՛ր վբրայ
զոր բաղեղներ
կր
ծածկեն,
խնձոր
մ՛ր կա
յ որուն
ձեռքբ
չի հասեր
կրթողին։
ծ . ֊
Ս Ա Փ Փ Ո ֊ Լ Ւ Ն ա ս ՛ ԱՐ
Եկո՛ւր,
խնձորն
ա յ գ քաղե՛նք
Յիշատակ
ին ի
խնգիր
•
Բաղցրաքրնար
Աափվւովին
որ զայն
երգեց՝
ր
է
լալով
Անոր
նբման
գեղեցիկ,
անոր
նբմ՚ան
խնկալիր,
Անհասելի
տրտմօրէն
իր հոգիին
աշունով...
իր սէրն
եղաւ
անոր
պէս
բարձբր
ոստի
մ՛ր վբրա
յ
Որուն
հասա։,
ցրտօրէն
անողոք
աՀբ
ւՐահուան.
Եկ-ո՚ւր,
իւնձորն
ա յ գ քաղե՛նք
Տիշաաակին
սիրահմ՛ա
յ
•
Բաղցրաքրնա՛ր
Աափվւովին
զոր Աշուններբ
կուլան...
Fonds A.R.A.M