Ա Ն Ա Հ Ի Տ
Ե.—
Պ Ա Ր Ը
Եկո՛ւր
լեցնենք
այս
կուրւ՚փ։
հիւսուած
յառող
ուռիէն։
խնձորներով
մշկաբոյր
ու վաւնՀերով
ծոթրինի.
.
Ո բլուրին
վրա
յ արղաներ
զրւարթագին
կր
պարեն,
Արեւին
ւՐԷՀ իրիկուան՝
արձանօրէն
հոլանի։
Տե՛ս,
ի՛նչ
իւնծիզ
մ՛ր վր
՜
ճիտ
կր
բարձրանայ
էւօ՛
լ
պարէն,
Երբ
աբղաներն
ոսկեզօծ
մ՚արւՐիններով
արեւուս
կր նեաեն
աՀ
ոսւքերնին
եւ ձեռքերով
կր
բսնեն.
Եկո՛ւր,
գիտենք
իրիկունն
իմ՛
այգիիս
գուռին
մ
՛
օտ...
Զ . ֊
Բ Ո Ւ Ր Մ Ո Ւ Ն Ք
Որպէս
ղ ի գուն
գեղեցի՛
կ բլլաս,
տարփոտ
մ՛արմ՛ինով,
Պիտի
քաղեմ
քեզ
համ՛ար
ամենաբարձրր
՜
ճիւղէն,
յ1յ՚1ւձոր
մ՛ա
յնքան
մ՚եզրաւէտ
որքան
համ՚բո
յրբ
գինով
Ա՚եիւակի
պէս
կաբւքբավաււ
շրթունքներու
հրրեզէն։
Պիտի պահես
մ՛շկաբոյր
իւնձորբ
Հերմ՝
հեշտանքով
\
յիծերուգ
վրայ
մինչեւ
լոյս,
եւ առաւօտն
երբ
ծագի,
՛
Բու պաշտելի
մարմինէգ
սլիաի
բուրեն
սիրաթով
Արշալոյսին
քրքումներն
ու
մեղկ
աշունր
ոսկի...
Է . —
Ա Ր ե Տ Ի Ն Յ Ա Ղ Թ Ա Ն Ա Կ Ը
Եկս
ւ֊ր> գիտե՛նք
սայլերուն
անցնիլն,
երբոր
կ՚արթննան
Տկճորներու
երգերով
հէքն թեբավւներր
բարի,
Արմ՚րկայեց
կ՚երաղէ
լուռ
Տ1
՚֊
րութիւ1
։
ն
իրիկուան
Աիւնամ
ոյթի
մ՛ր վրրայ
բաղեղի։
ե րով
ոսկելի։
Անգսրր
՜
ճամբէն
զոր Աշունն
է բոցավառ
հինա
յեր,
Պոչիւն՛ն
հիմ՛ա
կ՛երկարի
հեզբնթացիկ
եւլէւերուն,
Դ է պ ի
հնձանբ
ղ իւղին,
եկո՛ւր,
գիտե՛նք
ցնծաբեր
Գեղեցկութ
իւ1էր
կեանքին՝
զերդ
3
"՚
ղթտնակն
արեւուն...
Fonds A.R.A.M