ԱՆԱՀԻՏ
91
հւ\ փետտէք
ղանոնք,
վեր ի վերոյ
էիրցնելով
վէտն
ի
հալի
մը պաաճաււով,
իր շանքերը
կր ւԱւմէին, պի֊
մր
ղիհեր ալ Լիւլայէն,
կր կազմէր
երկու աարեկան
աի վիՀքէին,
երտղուահ
կաաարներր
այսպէսով
սլիաի
մանուկի
ձլչ ղէձքր,
իր երեւակայութեան
սլաՀտն–
մնային
անսասանելի
։ ՛
Եւ
ույղ
մարդը, իմ աղուս
չահին
՛
Ալէս : (Հետոյ,
քովէն
անցնող
մանուկներուն
կարհեցեալ
Հայրր, որ Հայր
ըլլալու
կարողութիւնն
ղլոէ-ի՚ները
կր թււսնէր
եւ անոնց
ուսերուն
֊
իրայ կը անդամ չէ ունեցեր
ղեո֊... կը իտրՀէր
ու
րարկու֊
կանղնեցնէր
իր աղուն դ^Վոը, կը մօտենար
անոնց,
թենէն
կը խաՏնէր
Լրթունքները,
կը նախատէր
ան֊
վիրայր,
անուշէ։
կ՚ըսէր,
յետոյ
այղ անունը աղ֊
հանօթ,
թերեւս
արմտնտւոր
մտրղ
մը որ
դիանալով
ուոր չէր դաներ, կը փոիւէր
ք
անոնց
ձեււքէն
րււնե–
Հանդերձ
զաւակին
անհարազատութիւնը,
զայն
իւան–
լոլ
շյսրմում
մը կը ղհէր
միջոցին
մէշ, "Տիղրան,
ղաղատանքի
առարկայ
ղարձուցահ
էր
րնտանիքին
աղուորս,
եկուր
շաքար
տոմէ եմ
քեղի՛։
Ու մէկիկ
մէշ:
՚՝
այց
Պետրոս
այդպէս
չէր մտա֊հեր:
1\
նոր
մէկիկ կր դնէր
աշխարՀի
ա մեն
տթ տնկաղին
րաները–
երեւակս։
յութիւնր
կ՚ուղէր
տեսնել
անՀամերաշ
^ալ֊
աստղերը
կր
լեցնէր
ոսկիէ
սակսոլիկներու.
մէ$,
թիւնր,
1
ւ անոր Հետեւանքով,
եթէ ոչ ներկայիս,
դոնէ
լուսինին
Համար
երկար
սակարկումներ
կ՚րէւէր,
արե֊
Հետագային
կրելիք
տաո֊տպանքները
իր
դալկին-
լին
ոչինչ կր Հսնա^լէր,
ե լ այս լալ որո կը նուիրէր
^՚րր
մ՚աււանդութիլնր
դհուէր
ու շեշտուէր
անոր
իր
աղուն,
իւոշյւր
դղեակ
մը կր լեսա էր պարիկնե–
մէ$
։
(»
լ
այդ սուտը
Հ ր է շ յ ս յ ի ն
համահ$ւութիւններով
լավ
որոնք
անոր
2
^
|,Լ
Ր^
պար կր դառնային–
մինչ–
կր ցցուէր
իր ւլէմ, ողրերդական
Համեմ ատս
ւթիւններ
ղեււ
մերկ ու թեւաւոր
մանչոլկներ
պարտէզին
մէ^,
կ՚առնէր
եւ ՚լինքը
փողոսէ
վաղուց կը
սլտըտցնէր՝
կաիւարւլական
երկինքի
մր տակ,
տարօրինակ
"՛
շ– Հանդիպումի
մր ակնկալութեամր
։
Ւր Ադային
պտՀե–
իւարՀի
ււը նուաղը կը ւլիւթէին : Ու Պետրոս կըքա–
րուն կր ^յա^որդէր
մարմնական
^յոգնութիւն
մր որ
լէր
մանուկներու
քովէն,
այն
քան
մոտիկ՝ որ զդար
Ղ
Ւ^՚ՔԸ
հ1\
ք
ա
դէր
երաղանքներու
մէշ,
իրիկնային
անոնդ
Հասէսկը իր կողքին,
ՀպԷր անոնդ
նուիրական
ձթ\ւշ աւ\ի
մամերուն,
երր մայր
մտնող
արեւ
էն
ծ՛ա֊
դողով Տր, յաւիշատկուահ,
գինով՝
իլ՝ սեվլական
տր–
ռադայթ
Տը կաղար
՚1
՚2
ձ՝"
1
\՝
ե
ւիոդոցին
սւսլտրկնե–
ղոէ-ն
Հես։
եդւսհ
րԱսւլու
Հա՜ճոյքէն
:
Բ՛այց,
Տերթ
բուն
Տիգել
կիսովին
թուդուսւհ
տւդտկիի
կտորի
Տր
ր)ւդ
Տերթ, Տա լրերէն
ՏԷկը
իլիսա
նւսյուահքով
Տր
վրայ եւ կաՏ
դրուցի
սլասւոլՀաններոլն
սււդւս1լիին
իր
երեսին՝
լողուն
թելէն
քաշելու
կր սաիսրււ էր : Տէչ երկինքը
ՀրդեՀի Տր վերջին
ոլաՀերր
կր
նկւս–
Պետրոս,
Հադիւ. իրականա
թեան
եկահ,
կրկին
կր րէր ՝• ՚ \ / " աւոեն
անոր Տէչ կր բղխէր
անվանելի ան–
Տխրճուէր
իր երսււլունքներուն
Տէչ,
Տինչել
որ, ան–
Հրւաեեշւոութիլնը
աղան
ձելւք
անցընելու,
նոլիրուե–
ղաՏ Տր\ւ ալ, կին Տր
որ երկու
անղաՏ
սսւիսլուսւհ
լու անոր
Տաային
ւղաարասւոութեւոնր,
լեցնելու,
լե–
Էր
տղան
Հեռացնել
իրՏԷ–
յանղիՏւսնեց
ղայն՝
ցնելու,
ղայն
առոյդ,
գեղեցիկ, ազատ
ղաղավւաբներով
ղղոլշութեան
Հրաւիրելով։
1՝՝–
յղ ղէ"1Ք11
՚/
^ՐՀ/՛"
^"՚<11՛
"
լ
"
I՝
՚
^/1"
"
Ղ՛
'
,
-
,,,
լ,
^ք
լ
/
,
"
էէ՚հ
արձակելու
ընկերութեան
վշտաղնեց
Պետրոսը։
Մեռնիլ
ւիւաիտքեցսռ
ու աե– Տէչ ու ղարՏացնելոլ
թՏրահ
Տարդկոլթիւնը։
Իրիկնւս–
\
ւր
չորս
կալՏէն
Տաբգիկ
իրեն կր նայէին
սալ–
լին այգ սլաՀերը,
կրթնահ
սլալուս Հանին,
կ՚երկա–
111111
որ
շահ։
1\
յն
լսուեն
սկսաւ
վագել,
ւիախչիլ։
Բոլորը
րէին,
կ՚երկարէին
եբբեՏն
նոյն իսկ
Տինչհլ
ա ռա­
գա յն
խենթի տեղ առին
••
Պատրանքն
անղաՏ
կը
լուս
:
՚
հոլրոը՝
բակը կը քնանար
հերունի
կլսղաՏտ–
ղլագուէր
իրեն։
11
ւ կ՚անիհէր
աշխարՀր,
երբ կը /»/՛/՛
թեւերուն
տակ եւ անոր
աատլիիլնով
որորան
վւսգէր
վւողոցներան
Տէչ Հետքը
կորսնցնելու
ՀւսՏւսր : ու յետոյ
կ՚արթննար
ղոբհի
գտցող
լաւաշին
Տտր–
ՀհաղՀետէ
աղտն կը դառնար
իր կեանքին
ան–
Ղ"11 քայլերու
աղՏոլկէն
:
Տիչական
լղաՀանչը,
նսլաաակը։
1\
Տէն. բան կը լքէր–
1
\
ռաոլ
Տրն ալ չյուսացոլահ
ղէսլք Տը սլւսսւա–
աՏէն բան կ՚ըլլար
երկրորդական,
նոյն իսկ չորբոր–
Հեցսււ։
՛
հորէն
ոլւսաոլՀանին
առչեւ,
Պետրոս
դլու–
ղական : 11նունղր՝
անկարեւոր։
1\
Հա թէ ինչո՞ւ այղ խը թեւերուն
Տէչ կ՚որոբէր
ՏտահոլՏներուն
կշռո
յ–
իրիկուն
ե լյաչորղաբար
Տոռցալ
ճաշարանին,
գոլ՛–
թովբ։
Բակը, իր արշալուսէսյին
ՀնչականութենԷն
հսսոեղիին
Հասցէն։
Բնաւորութիւնը
սկսաւ
դառնա–
ցերեկոլան
բաղաձայնութեան
անցնելով,
կուրհեո կը
նալ,
քացիւիլ։
Բարկութեան
նոսլւսները
անտանելի
ե լ
ժւդաէր
իրեն ու երկինքին : ՚իիՏացի
բաց ղրան կի–
վիրսո սրիչ էին իր շա րչիններուն
Հա Տար,
երբ Տա–
սաՏոլթին
Տէչ
աղայ
Տր կր
ճռուողէր։
Տետոյ
նաւ անդ սկսաւ
խորՀիլ թէ, ՛լ՛" ր վաանուահ
անց–
տղան
դուրս
ելաւ ու սկսաւ
զառնուլ,
թռչունի
Տր
Fonds A.R.A.M