90
Ա Ն Ա Հ Ի Տ
Պետրոսէն
ն ա իւ ա ղ ասա թէ։ )։ր
Լիզան
սէհսվ-ե–
ցուցած
էր, եւ պատասխանելէ
ա/ւաՕ՝
էնքդէնքէն
էոէր կր եղած:
՛
Այնպէս
որ շրթունքներր
սեղմելով,
" ՚
Հ ք հ ր ր սլաքելով,
ղլ"*~Է՚ր
մէկ ուս էն կական ու կտ­
ղէ՛– Լ
ս
^՚էէ
**"՚
ք
1
""՚1
լ
1
պատասխանեց,
՜
Աւելի
լաւ կ ՚
լ
\
ԼԼ
ա
1*
"
Ր
1,1
է
Հ֊ան<\րս
ք
յթր
չստանձնէիք
։
Լէղա
՚
ք
է սէր մեր անցեալէ
յիշատակին,
մեր... մեր սիրոյն.,.
-
Ոչ
ք
ոչ, ես ամուսնացան
եմ կէմա,
յան֊
կարն
վրայ
րերաւ
Լիղա, որովհետեւ
չէր ուղեր է–
մանալ
Պետրոսէ
ձայնո՝
որ էր մէջ
կուաակուան,
քարացան
ղղտցումներր
կր քակէր
կր նեաէր
Հոգիին
՚
^ԷՕ՝
տ֊ր ալէքներր
ճերմակ
րաշերով
կր
սկսէէն
վաղել,
վազել... Եւ անէկա
ցաւաղէն
՛
ճիգով կր սեղ–
մէր
կււկսրղր,
որւղէս զէ ալէքներր
աչքերուն
չխուժեն։
Պետրոս,
սլակ
մր, մնաց կասլուան,
րայց
կրկէն
լնելով.
ուժ
աււհ
- ֊ –
<համաղրութէ՜ւն
մր, չե՞ս
ուզեր
ժամադրու­
թիւն մր տալ, ու ներէ՛ որ Հետդ եղակէ կր
խօսիս,
էնչպէս սուաջ...
^ճ/՚^ճ*
Ւ"՛յ՚1
ա ս
՝
Ո է
ս
է
ս
"
շ
աէ
"
նախանձոտ
է ։
Օ՜Հ, էնչպէս
ր՚՚է՚՚ր
ամուսէններր,
րայց կէ–
ներր
էրենց
սէրտր չեն դաւաճաներ...
֊ ֊
Ոչ,
լռեցէ՚ք։
Լէղ
էՈ
ք
յէ
չքերր
կաա տզօրէն
ցցուեցան
եւ
սոլաււնտցէն
։
Լււութէւնր
իջաւ
անոնց
մէ$աեղ,
րաժնեց
ղանոնք
էրարմէ
։
Ա
ք
յ~՝ ատեն
Պետրոս
ղղւսց
թէ
էէ զա կր Հեււանար
էրմէ, կր Հեււանար
ան մեր–
ձելիօրէն
։
էնքւլէնքէն
կետ
էւօսալէ մրպէս, անոր
ձայնր
շարեց
րաււեր
երազէ
տշխարՀի
մր Հէջ՚՛
Աարնես
նոր էր որ կր կասկն ար ես ամուսնացան
եմ" էն րո–
ւէանղտկ տարս դու թէւնր
։
էէսե լ Է տմուոնադան
ես...
•—
Եւ
Ա
ո յ ն Էսկ
տղայ մր ունէմ,
երկու
տա­
րեկան...
Տարօէվւնակ
զարթում
մր եղաւ
ք
քղ
երազէն
էվժափումր
։
Լիզան
չկար
։
Եւ ինք կր ք
ա
\
հր*
մտածումնե­
րու
ժխոր մր դանկին
մէջ՛. Զես գիտեր
ինչպէս, ի ֊
րեն
այնպէս
թուեցսո
թէ
ա
(
Ր1 տղան,
Լի զա յի
ազան, չէր կրնար
՚*՚
յդ
ամուսին էն ՐԱ
ա
է
1
^
լ
մաքի
դարձուածքով
մր
ա
յ
ս
Համոզւռմին
եկաւ թէ
աղան
իրՏԷ էր՛
՚ "
"
Ղ ՝ հ
՚ / ՚ ՚ / ՚ ՚ ՚
ւ
՚ " /
Կ՚
՚ /
ւ ՛
1
" " / ՛ / • /
լալ։ Երկ՛" քո, կէս ""՛՛րին
V ՛ " / / "
՚ / ՚ " *
,
,
. 7
Ա
ք ՛
1
՚
րեէց
աոաջին
յարարերաթխններէն
ԻՎ
ե
Բ
՚ " ՚/՛՛»
քք
Տեսնելէն
երեք կամ չորս աՏիո անցած
տեղի կ՛,,,.
նենայ
աՏաոնաթխնր՝
որան
աոաջին
ս,Տի,,ներ,,,ն
Հրաչքով
լէը
՚/(՛»"՛՛/՛ " " / " ՚ . /
ա
Ժ
ա
"
Հ
7"7
։
՚ ՚ ՛
կոոին,
այդքան
Հեո աները
երթալու
,
ղէաք
,
կ,,,ր,
կղային
վերչէն
նախադասութիւնը
այնքան
կեն­
դանի ու իՏաոաալից
կր Հնչէր իր
ականչներոձ
Տէչ, "Եւ
նոյն իսկ աղայ կ
նիՏ,
երկս, տարե­
կան..."։
Ի՞նչ տեդր կար այդ լուրը
Հաղորդելու Տէ.
կու Տր որուն Հետ արՀաՏարՀանքով
կր խօսէր /,,
իրՏԷ վայրկեան
Տր
աս ա\՝
բաժնուելու
Լարմուձեւհ–
րու Տէջ կր նեդաէր։
Բայց այդ լուրն էր իր Տէչ
գաղափարը
արթնցնողը
ւ
Ատիկա
Տ1,կ Հարու ահով
Պեարոսր
ես, Տղելու
նպատակով
չէր արտասան­
ուած : Ատիկա
եղաւ դանակի
Հարս։ ածր՝ որ իր Տէչ
ջիղեր
փրցուց,
Աւելին՝
նախադասութեան
կաղ–
Տուածքն
էր որ կր կրկնուէր
աղեղի)։ ՏԼջ, I։
ւլայն
կիսող սաորակէար,
աՏԷն
անղաՏա
ն, կր ի)),դար՝
ինչպէս
Տուրճի
Հարուածները
սողին
վր՚՚՚յ
I
Այո՚,
Լիդա
կրնար տարրեր
ձե, ով Տր տալ այղ Տիսւվւը,
եթէ
նպաաակր
շըէէ՚՚դ՛
Է1էե, դո,
1
ւ
ք./՝՛՛/՛/՛՛
1
՚ / / ՛ " ՛
րայց ես շինեցի Տեր սիրոյ
կե),դանի
շէ),քր քոլ
պատկերովդ՝
որ անխորէոակ1ղիօրէն
աեւ եց Տաա–
ծուՏներուո
Տէչ։
ԼիՏա դու), աւելորդ
իւրաա
իլակ
Տըն ես, Տոոացա Տի Տոիւիրին
աակ
թաղուահ... ա յ–
լապէս,
օրինակի
ՀաՏար,
կր),ար րսեք
նո յ)ւ ի,,1ք եր­
կու տարեկան
աղայ Տր տնիՏ... ւիոիւանակ
"
երկու
տարեկան ր զատելու
ստորակէտով
Տր բու ն նախւԱՀ
դասութենէն,
այնպէս
որ այղ կէար Հաո պարզա­
պէս
նպատակ,,,, ,,ր շեշտով
Տր գործածուած
/ , (
ւ ՝
ուրկէ
սկսեալ
նախադասութեան
ս, լդ երկրորդ
Տասը,
իբրեւ թէ անկարեւոր,
վերջին
պաՀո, ն
աւելցուած,
դանդաղ
ե, վանկ առ վանկ
Հնչուած,
խորՀրդաւոր
շապիկ Տր Հագնելով,
կր ստանար
ճակատագրական
բնոյթ
Տր։ Հապա
ա
)
ն նայուածքնե՞րը,
որոնք այդ
երկու
րառերուն
արտասանութեան
ՀետելեցաՆ,
բարձրանալով
կ,,,Տ,սց կաՏաց,
դեանէն
Տինչե, Պետ­
րոսի
աչքերը,
տեսնելու
ՀաՏար
Հոն անոր
վերջապէս
ընկճուած
Հողին։
Բանի այ,, ՀաՏոդաՏր
կր Հաս­
տատուէր՝
Պե,պ /, քայլերը
կ՚արաղանային
,
ԱՆ
կը վազէր
ՀիՏա
գրեթէ՝
փողոցներէն.
Ան,,,,
յ ի շ –
ղաթխնր
կր թափառէր
իր Տանկ,,, թենէն
Տեացահ
լուսանկարներուն
շարջ,
֊
փ *
1//
ււՀ
^
Տ
ա Ա
Ա ւ
,
Fonds A.R.A.M