84
Ա Ն Ա Հ Ի Տ
՝֊,
ամարճակ
ք
այնքան
սանձարձակ,
ա յն քան
անվե­
րապահ
որքան եթէ մարդու, մր ներկա յոլթեանր
չրլ–
լ*որ
ք
էնչպէս
մենամո^ւերր:
ու
Հէմա
—
էնչպէս
անցեալէ
է՛"Լ"է
1
՚
էհպքերր
զարմանալի
Հաճոյքով
մր կր Հէամէր
"՛
յ՛է
յէշաաա–
կր, այնպէս
ինչպէս
անօթէ
մր, որ յանկարն, "ԸԲ՜
պանէն մէկ անկէւնէն
կր դւոնէ պատառ
մր ուտե–
11*
Ք
ք
՚1"1՛
Հ
^
ա։
՝*
երով կր պաՀէ
ակււաներուն
աակ, ա–
ոոր անսադէւսւ,
Հոդեպւսրսւր
Հաճո^յքԷն
շդրկուելու
Համար։
^յ
՚1
՚
էէշյ՚ւ*
Հ^էՍո*"՛
1
՚
1
"
է
"՛՛՛՛
ւ՝
ք
յէշաաակներսւ
րուռն
ԷւուժումԷն
։ *
հլուէւր կր դառնար
րարձէն
ւէր֊
րո՛յ եւ մաահումր
ձդելով էր դրադումներր
կապար
նորէն
թադուէլ
Հոն
ք
կարհես
ապրելու.
Համար ան–
$դա յման
սլէտք
ունենար
անոր,
էրրեւ
օրկանական
սնունդ : \\րտայայաութէւններ,
ձեւեր,
թռէչքներ՝
որոնք,
ույն աաեն, աճեցուցահ
էէն էր
ւլդուանքր
ոլ անկարսդութէւնր
Հասցուցան
նայր
ասաէճանէն՝
դդուան վշնե ր,
ոէրոյ
պսոորանքէն
ձեւակերպումներ
Կ՚է՝Ա"
։
,)
Ի
ն
։
/ ՚
ք ղ երկու
Հակասական
վէ ճակն երր
անանկ
առան էէն որ վերջապէս
պա յթան էէն
դժնդակ
վէճով
մր ուր Լէ դա
րնաւ
չէւնա^յեց
անար–
դական,
վէրաւորէչ
էւօսքերր,
մէնչեւ որ ջդադալար՝
մարմէնր
ան շ արմացաւ,
ւուսրդսՏուեցսո
։
Թարթէ\)ւԼ՚րր
էրար
եկան ու մէնչեւ
առաւօտ
չքացուեցան
:
1\
րեւր էր լուսաւոր
մատներր
նետեր էր տաէւ–
տւսկամտեէն
վ(*ոյյ՝
ռ
ՐԷ–՛ արթնցան
։
Լուռ,
անէւօս,
առանց
էրարու
երես
նայէլ
Համարձակելու,
դլուէւ֊
նէն
ուդէդ
րռնան քով ք
ո
–
Ա*
Ք
ա
լ^ք//
1
^
ոլ
–
րաժնուե–
ցուն առ անց
լսսռ
մր
փոէւանակելու:
Երկու
ամէս վերջ,
էրէկուն
մր, էրենց
սենեա­
կէն
մէջ,
էսռօրեայ
պարտականութէւններր
լմնցու–
կան,
էւօսքէ
փոէաւնակութէւններր
երկար ատեն է է
վեր սպառան,
ց ամ քան,
նստեր էէն անջյսրժ ու
մտովէն,
մէւսէն
նանուկ,
կր փնտռէէն
րառ
մր, կարճ,
չՀւչէն րառ մր, որ կարենար
լեցնել ան"
դամալոյհ
նայոլանքնուն
առջեւ
րացա ան
աՀաւոր
պարապր։
1\
ւ "էյդ պարապր
դէրենք
կր
ք
ա
շէւ՚ք
սարսափէն
անշարժացնելով
անոնց
մէտքն
ու
վխլեբր։
Մէկէն,
Լիղա, սկսաւ
խսւվղ
ձայնով
մշ ՛մէ­
կուն՝
որուն .ճակատին
բււնտծ են ատրճանակին
իա՜
դովակր,
լռութեան
սպառնանքի
տակ,
բայց՜ որ դո֊
ղսւՀսւր
քաշու
թէոսմբ
հր րնղՀտտ կր խօսէր.
սԻ՜նչպէս
իրաւունք
անէիր,
այն աաեն... 1.րր
սիտքս կր բերեմ այն դիլերը.
Մեք Հերկ
մարմին֊
նհրր... Տիշոցին
մէշ,
իմ մարմինս
խարխափելով
կր
փնտռէր
քու մարմինդ, որ կր ճողոպրէր
իմ զդա֊
յարանքներէո,
կր փախչէր, կր փախչէր
լարս. նակ...
եւ ՀհտղՀեաէ
քու մարմինդ
չքացա,
,
աներեւութա­
ցաւ, իրԱէեզր թողելով
Հոդիդ՝
որան աա ած
էր
իր
ձելր, եւ ես... իմ ղդայարանքներս
յարձակեցան
ա՛­
նոր
վրայ
արՀամարՀանքով
ու պղծեցին
•
լ ա յ ն ։ ել
քանի
կ՛անդրադառնամ,
գիշերէ
դիչեր,
սիրտս կր
սեղմուի, կր տրորուի այո պարապի
հդերքին՝
զոր իմ
ձեռքերովս
բացի : Բայց
ենչպխ՞Ա
Հասկնայի այն
ատեն թէ րնութիւնր
ոչ թէ ներդաշնակ,
այլ Հա­
կասական
ութերու
կենակցութիւնն
է ։ Հրեշտտկր
ել
Սատանան՝
Հոդին ու մարմինն են: Միշտ
մէկուն
արարքր
միւսին
վրայ
ադիտարեր
է ։ 1-նութիլնր
ա֊
նով է մեղադրելի
որ Սատանան
ւհնդիմադրեքի,
ան֊
պտրտելփ
ումով է օմաած)) :
. ,.
1
քդայի
խոսքերր
վայրկեան
մր արթնցա
ցին
սիրտերր
որ տրոփեցին
այս
խոստովանութեան
Հարուածին
տակ : Անոնք
շարմեցան,
առանց տեղ
փոխելո, : $եաոյ
կրկին
ինկան
նախկին
թմրիրին
մէշ եւ իրենց, "աքերուն
տակ պարապր,
խորխորա­
տի մր նման,
սարսափելի
եդսռ,
խորու
նկնսղով,
տարածուելով:
Արշալոյսին,
երր արթ\։ցալ,
կսպևրր
ծանրացած
էին ա կր կոտտային
: ՚
հարձտւ
ինքն իր վրայ ու
քնացաւ
նորէն : Երր արթնցաւ
արելր
իր
դէնիթին
Հասած
էր : Ինքն ալ չդիտցսո
թէ
ինչո՞ւ
Համար
դործէ ուշ մնացոդի
պէս արտդ, աճապարոտ՜
ու
սիրտ
Հատցնելով
Հադուեցաւ։
՚
եոլրսր՝
չէր
դիտեր
ինչ
ուղղութիւն
առնել։
Կիւթէմպէրկի
արձանին
առշեւ
կանդ առաւ,
նայեցա,
անոր,
րայց երր Հե­
ռացած
էր անկէ,
ինքղինքին
Հարցս, ց թէ ի՞նչ էր
տեսածր։
Ու չգիտցաւ։
Պրպտեց
դլոլխին
մէշ, դի­
տէր
որ բանի
մր առշեւ
կանդ առած էր
ու
դիտած:
ք՝տյց այդ րա՞նր:
Կրա՞ղ :
Պատրա՞նք:
Լ\ն քալեց,
առանց
Լուր2ր
նայելս,,
իր առթե­
լ է ն ։
Այն չդիտցաւ
ն ո յ ն իսկ րակին
խոշոր
դռնէն
անցնիլր,
Հնամհայ
տախտակէ
լայն ու մութ
սան­
դուխներէն
եԱեսչ։ Ո՛չ մէկր եւ ո՛չ միլսր;
Ինչպէս
նաեւ
րոունցքր
սեղմած,
ցուցամատին
կռնակով
դրան
ղարնեըչ։
Միայն
երր երիտասարդ
կին ,կ
դուռը րացա, , դլոլխր
թոթուեց
սոդշութենէն:
1
Ոչ
գերբնական
ղօբոլթետմր
ես, Հր,,,ծ՝էր
մամ ան
ա կ
Fonds A.R.A.M