ԱՆԱՀԻՏ
քայլում էր միակերպ,
քայլ առ քայլ՛,
եւ նրա իւ ս ա ա ր աչ։ ո յ էլ Էմ քբ լուսնէ
լու–
սո լէ (1 սլա ււ ւմ էր Աալայեցուն
նման՛.
Տ)արրօն վարող էր կանչել նրան էր ա–
նունովդ. • • բայց այգ վայրկեանում,
էր
ետեւից, տան միշ^ից > լ
ս
^ց "՚է պատու­
հանէ ճռնչոցբ • • • :
Նայես էր չուրեր • • •
Այո՛, ննջասենեակէ
պատուհանը
րացուել էր վերից մէնչեւ վարր, եւ Վա–
լէ րէ ան, մէկ ոտքր գնելով յեցուկի
վյը–
րայ, կանգնեց պատուՀանի մէ^ • . • նրա
ձեռներբ կա բծես որոնում էէն Աուծ՜ծ՜ի–
օէն . • • թւում էր թէ նա աւելէ քան ճ ի–
գեր էր թափում գնալ դէսլ է նա • • • :
Անասելի
մէ զայրոյթ
լցրեց
3
)
ա–
րի»ի
էլ
ու
Ր^՜Ք(Լ
^է յանկարծ՜աՀաս
ներ–
իւււււ (/ ու
մով
:
Հ^Լ/զովեա՛
լ կաէյարդ, աղա­
ղակեց կատաղութեամբ,
եւ
բռնելով
մէկ ձեռքով Ա՛ ուծ՜ծիօի կոկո րգէց , մ էլս
ձեռքով շօշափեց էր գօտէում
գաշոյնր,
եւ մէյեց շեղրր նրա կողքէն
մէշ®, մէն­
չեւ գաստակա լր :
Ա ուծծիօն արձակեց
մէ
բարձրա­
ձայն ճիչ, եւ գնելով ձեռքը վէրքէն
վբ–
բայ,
գողգողալով
վաղեց գէսլ է տա–
ղաւարր; ք՝այց միեւնոյն
վայրկեանում,
երր Ց)աբէօն գաշնաՀարեց նրան, ՛Լա լէ—
րէ ան բարձրաձայն ճչաց, եւ բնկաւ գե­
տէն ր մանգաղէց կտրուած՛ էւոտէ նման;
9)
աբէօն վաղեց դէլղ է նա, բաբ­
երուս
նե
էով
նրան, տարաւ անկողէնր ու
սկսեց խօսել նրան • • •
Նա անշարժ պառկած՜ մնաց մէ եր­
կար ժամանակ, բայց վերջապէս Բ
ա
ց
արեց աչքերր,
մէ խոր, բեկուած , երա­
նաւէտ Հառաչանք արձակեց, նման մէ­
կէն, որ մազապուրծ՜ ազատուած է ան–
մ է շնական մաՀէց, տեսաւ էր ամուս­
նուն, եւ փաթաթելով
բաղուկներր նրա
վզով՝ սողաց դէպ ի նրա մօտ,
«՛
հո՛ւն,
գո՛ւն ես» թոթովեց։
Աստիճանաբար
ձեռներբ
թ ու լաց ան , նրա գլուխը թե–
քուեց դէպ ի ետ, եւ մի երան ալէ ա ժը–
պիտով մրմնջաց - «Փա՜ռք
Աստուծոյ,
բոլորբ վերիսցաւ. • • իայց որքա՛՛ն
յոգ­
նած՛ եմ զգում ինձ»։ Եւ բնկաւ մի խոր
բայց ոչ ծանր քուն ի մէշ* :
3
)
աբիօն նստեց նրա անկողնին մօտ
եւ բնաւ աչքերր չվերցնելով
նրա գու­
նատ, ընկճուած,
բայց արդէն խաղա­
ղած
դկմքէց,
սկսեց
անդրադառնալ
այն բանէ վրայ, էնչ որ
պ ա տ ա հ ե լ
էր
...
եւ նոյնպէս, թէ է՞նչպէս
այժմ
պէ
տ
Ք
է չարժուէր,
է՞նչ
քայլ պէաք է
առնէր։ Եթէ էնք սպանել էր Աուծծէ–
օէն - եւ յէչելով թէ որքան խորը մտել
էր դաչոյնբ նրա կողքին, այգ մասին
կասկած չունէր ,-չէր կարելի այդ թագ­
ցնել։ Նա պէաք էր այգ մասին տեղեկա­
ցնէր
արքիղուքսին,
ղատաւո բներին
• . •
բայց ինչպէ՞ս բացատրել,
ի՞նչպէս
նկարագրել
մի այդպիսի
անըմբռնելի
արարք։ Նա,
3
)
աբէօն, իր սեփական
տան մէջ սպանել է իր մերձաւոր
ազ­
գականին, իր ամենասիրելի
բարեկա­
մին։ Նրանք պիտի Հարցնեն՝
«
ի՞նչու
Համար,
ի՞նչ Հիման վրայ ...»: Բայց
եթէ
Աուծծիօն
մեռա՞ծ չէ : Ֆաբիօն չի
կարող
Հանդուրժել
մնալ
անորոշու­
թեան մէջ–. Եւ ապաՀովելով
ինքն իրան,
թէ Վալէրիան քնած է , նա
զգուշու­
թեամբ վեր կտցաւ իր աթոռից , եւ տա–
^՚ԷՍ դուրս գալով քայլերր
ուղղեց դէպ
ի տաղաւարը՛. Ամեն բան լուռ էր այն­
տեղ, միայն մէկ պատոլՀանոլմ
մի լոյս
էր երեւում :
ճնշուած սրտով բաց արեց
գուռը
(
այնտեղ
կային տակաւին
արիւնթա–
թաէ, մա աներ ի Հետքեր, ել արիւնի սեւ
կաթիլներ
կային աւաղոտ
ճ ա ն ա պ ա ր հ ի
Fonds A.R.A.M