18
ԱՆԱՀԻՏ
&
Ս Ր Լ Ա Գ Ի & ե– Ր
Այս
գի՚շեր՚,
ձմրան
ցուրտ
գիշեր
ԷՀ
՛
ք՛ուրս ր քամէն
ձիւեր
աւլում
ու սլա
տև­
ք՛էն
է ծ՜եփում:
՛
հուրս ր
ձմրան
ցուրտ
գէշեր
է։ Բայց
սենեակումս
տաք
կրակ
կայ,
մ է Հանգիստ
թէկնաթոո
կայ,
Խ է—
չ օն - շունս
- " /
ես :
պատէն
կախուած՜
մ՜ամացոյցը
էնձ
ասում
է որ մ՜ամ է տասն
է՛ երր
տասներ­
կուսը
լրանայ,
տարէն
կր նորանա
յ՛
Հ է—
ն ր կ՝ ե րթա
յ նորր
կր
գա
յ : <ձՆոր
տարէք)
գէշեր
է , ձմ րան
ցուրտ
գէշեր
:
\,
ս ւո ահ
եմ կրակէ
մօտ
ու էլ գոտ
ճրագէ
թախ–
հ՜ոտ
լո յ ս ո ւի երագում
եմ :
իյէչօն
էլ, գլուխ
ր թաթերէն՝
պոչը
Հանգարտ
շա րւէ՜ե լով,
կէսախուփ
աչքե­
րով կրակէն
է նայում
։
Նտ
էլ է երագում
•
կարծ՜ես
յէշում
է
մ է
էն չ
որ
ուրախ
գէսլք,
կարծ՜ես
ա ս ո ՚ մ է. — Հէ՚՚յ
օրեր՛
• •
Ե"
էք անցած՜
օրերր
յէշում
եմ.
ես
ԷԷ եթ՜է
աոձ
ուՆեՆայէ^
ՀաՆգարա
1
չր
շարժէ
է ^ ասելու
Համ՛ար
, —
Հ է ՚ յ օրեր»
. •
՝
ք՝ամ
ԷՆ
շա րո ւ ն ա 1լո ւմ է գրսում
էր
ր 115 ւյ մւս յ ա ր ողբր–
Նրա
Հեա^
Հ^րէ^^Լ
—
ԼՍ&^Լ՚տ
Հ եհ՛ 1էէա ո ւմ
է աաաուՀաՆս
:
^աաէՆ
/
րււ–
էյուահ՜
մ՜ամ աւյո ք*քՐ
թէկ-թակ
,
մ ոտ—
քերէս
Հետ
չտփ
է պաՀում,
թէկ—թակ.
.
Կրակէ
բոցերն
ոչնչութէւնէց
գուբս
գա­
լով,
ոչնչութեան
մէք են անՀ և տանում
՚ .
Ո՛՛ւ–
ո՜ւ,
գուբս
ր քամէն
է
ողբում:
Բա
յց յանկարծ՜
ա լս ձա յներէց
վեր
լսւում
է մ է ուրէշ
ձայն,
թրխկ—թրէւկ.
սլատուՀանս
են ծ՜եծ՜ում
:
Մ է
Հ
Է
Ր
՝
ւր է ա րգեօք
,
թէ կարկուտ
է
զ ալիս :
րէւկ—թրխկ
,
աւելէ
ուժգին
ա
յս
անգամ։
Այս
ով
որ է,
շատ
ան Հա մ
բեր
մէկն
է : Ո՛– թողնելով
Հանգէստ
թիկնա–
թոոս,
մօտենում
եմ
պատուՀանէն
ու
ակամայ
Հարցնում.–
Ո՞վ
է՛
Ոչ մէ
պա–
տ ա ս խ ա ն :
Բացէ
քամու
ոռնոց
էց,
՛՛
լրի
շ
"
Հ՛­
էն չ չէ
լսւում։
Սակայն
Հազէւ
թէ
վե­
րադառնում
եմ տեղս,
աՀա
վերստէն
թք՚խկ—թրի՚Ղ՝
՛՛՛՛՛
յ՛" աարօրէնտկ
բախ
ու–
մր ցատկել
է տալէս
էնձ ու մղում
գէպէ
սլ ա ա ու Հ ան ր :
Այս
անգամ
«
Ո՞վ
է»
այնքան
բարձր
եմ
բղաւում,
որ էնքս
է լ վախենում
եմ
ու
սկսում
գոգալ,
երբ
մ է
ձայն
քամու
ողբէ
>Հէշ\րց
ասում
է.
-
// //
եմ,
մ է յոգնած՜
ճտմբորգ
,
Հև—
ււ ու ի,լ եկած՜
Հեռուն
գնացող
մէ
թավ՛ա–
ռական
:
Առանց
ղարմանալոլ
որ
ալս
ճամբորգր
գուռէս
փոխարէն
սքատու–
Հանս
է ծ՜եծ՜ել,
մէկ թ ա փ ո վ
բանում
եմ
նրան։
Յուրտ
քամէն
վզզում
է
ներս,
ճրագս
Հոգեվարքէ
մ էք է րնկնում
պՐԻ*
ա
լալով։
Շ ՚ ՚ ՚ ւ տ
արա,
ներս
մ տէր,
ասում
եմ, քամէն
ճրագս
կր
Հտնգցնէ–։
^
ա
յ ,
ռ
ինչ զարմանք,
սենեակէս
մէ–
$Ի° ՚^Ի Հայն
պա
ա ա ս էւ ան ու մ է.
Ցուրտ
է, պատուհանը
փակիր։
Մեքենաբար
պա տոլ
Հանը
ւէակւււմ
ու յետ
եմ նայում:
Մ է նոր եւ աւելէ
մեծ֊
զարմանք։
Սենեակս
դատարկ
է.
աIII–
էնքն,
կրակից,
թիկնս,
թոոից
,
ճրազից,
ժամտցոյցէց
,
էէօից
ո, ինձանից
բացի,
Fonds A.R.A.M