Ա Ն Ա Հ Ի Տ
ա
որուն
Համառօտ
ր պատրաստել
սալած
էր յատկապէս
Տ ՛
Հէսարեանէն
եւ
Հրա­
տարակած
1847/՛
^՛ :
Մ տ ա դ ր ա ծ
էր
անոր
ընդարձակն
ալ
պատրաստել
տալու,
ր
ս
՚
յս քիւ յ
ե
տ
"
յ 1՚ր
ան
Կ"
լմ
ը
վր
ա
յ
հսյ
–
սաւ
:
Տրչեալ
գէրքէն
զատ՝
Հետեւեալ
ղրքերու
տպագրութեան
սատարած
է՛
1՛
Ա ե տ ա ք ս ա ըանո
ւթ
է լ ն , Տ ՛
Կ՛ԱՐ՜
ճէկեան
(1846)՛ 2 •
Հ
աս
Ր
ա1
ց
ո
յց
պատկեր
շերամ
պաՀելու
•
3՛
Ընթերցաս
էրու–
թիւն,
Ն •
Չ.օրայեան
(1852)– 4–
Մ
ասր
ուս
մ ունք
քրիստոնէականդ
// ///
ր կ ւա եան
(1855)
=
Այ"
վերԱնը
կրնանք
ըսել
թէ
մեր
մէք ամենէն
շատ
տպագրուած
գէր–
քրն
է ։
Մ– ճ է զ ա յ իբլեաս՝ բարե գ ործ ։
փսան
Հազարէ
աւելէ
Հայեր
մաքսե­
րու
I։ ւ ա քյ Լ ւ ա ք ք տ եղե ր պ՛աշտօնէ
ան­
ցուցած
է :
Մինչեւ
1896/՛
եղերական
տարին,
Պոլսոյ
Մ ա ք ս ա տ ա ն բեռնակէ
րներու
մե–
ծամ ասնութ
ի ւ ն ը Հայերէ
կը
բաղկա­
նար։
Ա՝ կրտի
չ Ամիրայի
օրովն
է որ
մեն­
թոլով
Հայ
<ձՀ ա մ ա լ»ն ե ր
մուտ
գտան
Մ ա ք ս ա տ ա ն
մէշ^։
Իր մեծ՛ագոյն
փ ա փ ա ք ր եղած– է
եր­
կրագործութեան
եւ
մ ե տաքսաւլո
րծու–
թեան
ա ա ր ա(1 ա մր (Ւ ուրքէո
յ մէշ^։
Ասոր
Համար,
մետաքսէ
շատ
մր
գործարան­
ներ
բանալ
տուած
է աՀագէն
գումար­
ներ
ծա
էյ
սելով;
Հայ
թատրոնէն
Հաստատման
Հա­
մար
Հարկ
եղած
քաշ\ս
լե րութէւնր
չէ
զ/ացած,
Հակառակ
՛
կարգ
մր
խաւարտ–
միտ
Ամէրաներու
սադրանքներուն
,
ո–
րոնք
գժ-բաղգարար
վերջապէս
յաջողած
են առածէն
Հա
ք
թ ատ
րոնր
փլցնել
քԱււա–
գիւղի
մէջ ա<)ին.
էնչպէս
յա յանէ
է,
այս
թ ատ
րոնր
կանգնած
էր Առաքել
Ալ–
թուն֊Տէւրրէ
:
Ամէն
տօնական
օրերուն
ճէզայէր–
/
եան
Ամ էրան
աղքատիկ
տղաքներու
Հագուստ
շէնել
կուտար՛
Բարեկենդա­
նէ շաբաթները՝
1
Ս ա ալ իւ ւլ ի
աղքատները
կերակուր
չէին
եփեր,
որովՀետեւ
Ամի­
րան
ինք կը
զրկէր
անոնց
ուտելիքը։
Իր
ծնն գավայրին
(
քՍասգիւգ)
բա–
բեզա րգութեանր
կը Հսկէր։
Հյ/ինել
տ
ը–
ւ ած
է իր անձնականէն
ՀՀ
՝
ք՝արա
Աղաճի»
քարափը
ինշպէս
նաեւ
կամուր^
՛՛՛
Ր՝
հյսագիւդը
-
Այվանսէ
բային
միացնող։
Աքս
կամ
ուրդին
վրայէն
ինք անցած՛
է —
իրր
թէ — ձիով
առածին
անգամ,
պարա­
դ՛ս յ մր որ թշնամիներուն
կողմ է
էբր
զէնք
գործած՜ուած–
է
զինքը
կառավա­
րութեան
ա ււ ՀԼ ւ զրպարտելու։
՝(՝
է Հ ժ՜ա­
մանակ
վերՓ
ձՍ1Հ*
ա
ւ
կամուրջը
քանդը–
ւած՜ է պետական
որոշումով։
Մ–
ճ էզայիրլե անի անկումր եւ
աատսաոները:
1850
թուականին
սկիզբները
Մ աք—
ււիւ յանձանձող
(
կէօմրիլք
էմինի)
ան­
ուանուած
է
ճէզայիրլեան
Ամիրան՛
ՀհԱյս ՚ոէտղաավ
ստանձնած՜
էր
մաքսէ
յանձանձում
բ :
Մ աքս
էն
կեգրոնատե–
զ է ն Կ՛
Պոլսո
յ կողմն
էր եւ Հոն
տնօրէն
կարգած
էր Ս տ ե փ ա ն
Լէմոնճեան,
է"կ
րնդՀանուր
Հաշուակալ
Նէկոզոս
^Հօրա–
յեան,
որ կը ստանար
ամսական
կարե­
ւոր
գումար
մը։
1850
ա ա
ր ի է
29
ին
Մ ի–
սաքեանի
դրած
իր մէկ
նամակէն
մէչՀ,
Զօր՛ս/եան
իր այս
պաշտօնր
կր կոչէ
-
դժոլար
,
փառաւոր
եւ շաՀաւոր»
(
*)*
ի–
մսատուերներ,
Հ. Ասատուր,
կ.
Պոլիս
1921,
Ն– Զօրայեան,
էշ
16) :
Մեծ
էյսլարքոս
Մ "՚֊ստաֆա
Ոէշիտ
վւաշաքէն
սեղանաւորն
էր Մկրտիչ
Ամի­
րան
ու անոր
պաշապանեալն
ու
բարե­
կամ
ր միեւնոքն
ա ա են։
Նշանաւոր
բարեկարգիչ
ել
Հ
Հ
Կ
էւլ–
Հանէ»է
ՀՀիյաթթր
Հէւմայունէն»
Հեզէ–
նսւկր
Մ ուստաֆսւ
Րէ շիա փաշա
1852
^
ն
մէնշեւ
1858
երեք
անդամ
1)
սլարքոս
ան­
ուանուած
է : Այ՛՛ Հռչակաւոր
սլետական
ոաձնա
ւ ո րութէւնր
մե&ապէ
ս կը
գնաՀա–
Fonds A.R.A.M