136
Ա Ն Ա Հ Ի Տ
Խորենացին
Մաթ,,, սազային
ու Թէոգորոսին
632
թ ՚ ՚ ւ ի ց
,1
Լս1ո
Տ
Խորխոռունեաց
Մովսէս
հակառակ
հայ եկեղեցու
ամբո
ղ
չ
լրութեան
Հետ
եպիսկոպոսը
այլեւս երկար
չապրեցաւ։
Նա
անբաժան
մնաց։
կարեւոր
է նոյնպէս
գիտել,
Հլի եւ պարարտ
ծերութեամբ»
իր
արգիւնա–
որ Վարդավառի
կամ Պայծառակերպութեան
շատ կեանքր
կնքեց
120
տարեկան
հասակում
տօնր
եկեղեցու
մէք . գարում
Հաստատ
ո ւե–
638
թուին.
ցաւ։
ճառի
լեզուն
Խորենացու
Պիտոյից
Գիրքն
Ա– ԶԱՄԻ՛ՆԵԱ՛Ն
է յիշեցնում։
"
Նոր Նաիփջեւաս
Մայիս
1931
Իմ գիւղս
՞
Նպւէն թախի՛ ծն է գրկէր գիւղն լուերուն,
Ու հու) մը խուլ կը կաղկանձէ դաշտին մէջ
Սուգն անպատում տերեւաթափ ծաոերուն,
է ւ աշունն ալ կ ՚ ի յ ն ա յ առէջ աո. աոէջ:
Ու ես ա ււ ջ եւ գիւղանկարին այս տրտում
—
Պատերազմի արհաւիրքներն ողբերգ ող —
Կը տաոասլիմ արտասուելու անկարող:
Ո՜վ իմ գիւղակս հայրենի, ո՛րթ, աւերած,
Ա յժըմ աւա՜ղ լըքուա ծ նոյն իսկ երազէդ,
Ձորցած բաղեղ մ՚ինչ պ է ս ծաոին պըլլըւած,
կը յամա ոիս պահել պատրանք մ՚ ա նց ե ա լ է դ ։
՜
հուն իմ սրտիս աոկ այծող ջահն ես սիրուն
Զոր կր սպաոնան մարել հո վ ե ՚րր վաղուան–
(–
այց ես, գ ի՜ ւղ եմ, քեց պիտի բնաւ չըմաւնամ– . . :
Ա– ՍԵՄԱ
Fonds A.R.A.M