1 0 4
Ա Ն Ա Հ Ի Տ
,
բազմաթիւ
են, թողութիւն
պիտի
Անարէէվի
Յու դ այ/ ^
մէ1 Լոբուն
թարգմանոլ–
տրուի,
ոբովՀետեւ
ան շաա սիրեց , բայց ա–
թիւնր կր Հրատարակէ
Զուարթնոց
Հանդէսը)
նոնց որ նւլազ կր սիրեն,
նուազ
թողութիւն
Յիսուսն
ու
Մաբիամ
Մ՝ադդաղենաց
ին ,
որոնց
պիաի
արուի։»
մ էվել Անարկկ,/ն ալ մ աքէն չէ անցուցած
տըո–
«
Այն աաեն , Փարիսեցին
ըսաւ անոր. «.Ո՞վ փական կապ մը Հաստատել։
Անարէէվի
Համար
ես դուն որ մեղքերու
թողութիւն
կուաաս։
Յիսուս
«
լուսեղկն
ամոթ մրն կ,
աստուածային
Աստուծմէ
դատ ո՞վ այդպիսի
իչխանութիւն
«
երեւոյթ»
մը։
մր ունի» :
Օսքտր
Ուտյլտ
դրած կ
Սալոմէ*/ ,
Աւետա–
«
Եւ
Յիսուս պատասխանեց
. «
Ոչ մէկ մարգ
բանկն
առնելով ոչ Յիսուսի
կեանքէն
դրուագ
իչխանութիւն
ունի
ուրիշ
մարդու մր մեղքե–
մր, այլ Յիսուսի
գալուստը
իր կեանքին
գնով
բուն
թողութիւն
տալու,
բայց
իւրաքանչիւր
ծանուցանող
Տովհաննէս
կարապետի
խոբՀր–
սք, իր սիրտը փոխելով եւ սիրող սիրտ մը տա–
ղաւոր
դէմ քր եւ անոր նահատակման
սլատմու­
լով
ինքզինքին,
իշխանութիւնն
ունի
ինքն իսկ թիւնր,
զոր աբգէն իսկ Ֆլ՚՚՚զէր
երղած
էլ. իր
իր մեղքերուն
թողութիւն
տալու»։
սքանչելի
Հերովդիադա/–^
մէ 9 : Ֆլոպէր
եւ
«
Ու
կնո^ր
դաոնալով
,
Հարցոլց
անոր •
/
I ՚ "՛յ/՛"
9",1"
գ՚՚ւտան
Հեթանոս
կինը , մին
Չե՞ս
զգար որ քու մեղքերուդ
թողութիւն
Հեբովդիադան
,
միւսը
Աալոմկն,
պիդծ ու ա–
տրու ահ կ» :
րիւնոուշտ
կրքերով
վառուած,
բայց կր յար–
«
Ա՚արիամ
Մագգաղենացին
գլխով
նշան ը– դեն ՅովՀաննէսի
տիպարը,
զայն կր
սլաՀպանեն
րաւ թէ այգ պէս կր զգար։ Ու նորէն
կ՛ արատս– իր մ իսաիքական
լուսապսակով
,
Հոգեկան
ուէր, եւ իր արցունքներր
ուրաիւոլթեան
ար– կեանքի
մ ե հ քարոզողի
իր նկարագրով
ը զոր Ա–
ցունքներ
էին» :
լեաարանլ, կ աւանդէ :
նկատելի
է որ Հան Րին էր շնչած կ 3
ի–
ԱէֆրԿ"՛
տ
լ\
Վ / ՚ ն / ՚ ի
իր Հոյակապ
°փթե–
ս ո լսի
ոտքերս,
ն օհումը եւ մ աղե րով
սրբում
ը,
նեաց պարաէց/»
քերթուածին
մկ9 ներշնչուած
է
ոբովՀետեւ
Արեւմուտքցի
մրն է ե* ա յգ առքեր,ււ
Աւետարանէն,
զայն իր յոռետես ու
դաոնացած
լուացում
լ, կամ ւսն ո լ շ ա Հոս, իլդով
օծումր
,-
Հին իմաստասիրութեան
մ ԷԷ՛Էն տեսնելով
ե լ
մեկնե–
Արեւելքին
Հիւրընկալներուն
սլատոլասիրւււ–
Լ"՚1 ՚ Յիսուս
Հոն կ՚ուղղուի
իր երկնաւ որ Հորը ե
թեան աւանդական
ձեւ մր - արեւմտեան
բար–
աչխարՀի
վրայ
Զարին,
Տալին,
Անս՛րդաբու­
քերուն ու մտայնութեան
շատ ալ Հաճելի չէ , թեան
տիրապետման
Համար կր գանգատի
,
կր
եւ ոբովՀետեւ
այգ մանրամասնութեան
Հեչ–
Ր՚՚՚լ՚՚քէ
ու բացաւորութիւն
կ՚ոլւլկ
անկից,
տաս իրական
թաքուն
իմաստ
տրուելու
կարե—
նոյն իսկ կր տրսւն9այ
մարդս,՛/,
հ,սղման
ււ,
լիութեան
վտանդկն
ալ ուզած է զերծ
պաՀել
վախճանին
անծանօթ
,
անստոյգ
սլաՀււ, ած բր­
իր սլատմւււածքն
այգ տեսարանին,
ուր ինք ու– լալուն
֊.
ամար, եւ արդարութեան
լիակատար
գահ է խոնարՀ
Հողի ի մր եւ սփովւիչ մեծ Ոգիի
իշխանութիւնը
կր պաՀան^կ
,
կ՛ուզէ
ճչմտր–
մր
Հանդիոլման
լ՛ար,, լական
վե Հ ու
Հուզիչ
տաթիլԱլ,
աս բոզշՆսլզկ
ս մարգոց
/
ալանու ած
պատկերը
միայն
տեսնել։
տեսնել։
1
>ր Յիսուսր
աւելի աղաս, մտածող կ,
Այդպիսի
օրինակներ
դես չաս, կարելի է
նուաղ
,1
իսաիքական
,
աւելի
ա ր դ իա կ տնօրկն
տալ։ Կարդացէք
Ա՚եթերլինքի
Յուդա Րսկա–
յեղափոխական
քան Աւետարանին/,
,
բայց Ա"–
շփովաացի
միարար
թատերախաղը.
Յիսուս
ոլ, տուած"բդին
կ միշտ, ,,ր Հայր Աստուծոյ
կ՚ուղ–
Հոն
վերջին
ս/աՀուն
միայն
կ՛ե
րեւա
յ ու քանի
Ղքլի
,
Աստուածութեան
մարդասէր
,
արդ արա­
մբ բաս
կ՚ըսէ, կը լեցնէ
ամրալ^
գործը իր տենչ, գթած
տարրն է, ՛հորկն մօտիկ,
Հաւա–
աստուածային
վարպետի
լուսեղէն
ստուերով.
տարիս՝ Աւետարանի
Յիսուսին
,
Հակադրուած
Մագգաղենացին
Հոն՝ Հաւատարիմ
,
անձնուէր
,
ստեղծող ու վարող տարրին,
,,
ր տիեզերքի
սւմ–
խանղավաո
Հետեւորդ
մը , երկրպագու
մը , բո զ ի ւ կան կեանքն
ունի ի նկատի
եւ ոչ ա՛հՀա ՛ո­
ղին ո, ո ր ո, Հ ի մըն է վարպետին.
Յ ՚ ՚ ւ ղ ա ն իսկ, ներոլ
գոյութիւնը
,
ել որ - քերթուածին
մէշ\ 4
"
I՛
մ՚ՐԲ
խօ՚՚քերսվ
,
հայհոյանքներով
կր սկսի,
այղ յո լզուած
սրտի աղաղակին կր պատասխա–
Յիսուսբ
տեսնելով՝
ծունկի
կ՚իյնայ
եւ
զայն նկ անկարեկիր
Հաշուող
մտքի
թի,նսվ
մր։
մատնելս.
Համար ստացած
քսակը
անոր ոտքին
իտալացի
տազ անդ ա, ,, ր նոր
գրողներէն
տակ կը նետէ . բայց
Յիսուս
անոր կ՛ր՛՛է՝
«
Գնա՛
մին, ճիօվաննի
՚
իտփինի իր ե րիաասա
րզ ա-
խաղաղութեամր
ել
ըրէ՛ ինչ հր
պէտք է
կա–
թեան
քանի մը գործերոլկ
մկ9
Յի՚՚՚՚ւսր
չտլ՚տ–
տարուի»։
վախելէ ու նոյն իսկ
զայն
քարկոծելէ
ա
նւս–
Ն՚՚յն
՛՛
ղին,
նւ,յն
երեւոյթը
ո ւ ն ի ն
Լէոնիւո
իոատելէ
յետոյ,
զ ղ ա ց իր բսնած
դիրքին
սխալ
Fonds A.R.A.M