58
ԱՆԱՀԻՏ
IIւ։ւIIւ երներլւ կր աւաււանին նեղ անցքե­
րու
մ՚Էշ^։ Գարու1ւներբ
//
ա ւ/ ա՛հ եւ
կ՚անց–
նթ/ւ՝ իրե՛նց կենսայսրգ
լոյսււվր,
բայց
ան.
կարող են ՛ներարկելու
իրենց աւիշբ
Հողին
արգասաւոբւՐան
։
Ղ-արերու անբացատրելի
երկիւղով
պա–
շարուած
Է ՅովսԷվփ մ՛անկական
Հոգին,
եւ
՛
ք աՀուան
ւլ աղափաբր
սարսուռներ
կր ցանէ
անոր էութեանր
մ՛ ԷՀ։
ԳողգոՀուն
ձեււքր
յանձնաօ
Հայրենի
աւիին
Հզօր պաշապանութեանբ,
շրթ ու1ւք–
ներր կափկափուն,
իւււովագին
կր
Հարցնէ.
—
Ով
է մ՝եռեր,
Հա՛յր,
այս
քաղաքին
յ՚էչ։
Վարպեար
կր նկարագրէ
ւՐեղի ամ՛աս-
ուաէւ սլա յծառ
ցորեկներր,
եւ
յանկարծ
պարապէին սէՀ
թսւնձրութ
իւն
ւ/՚ր թ խպա–
Հոծ,
վաաագո՚յժ...։
Աւարն
է երկրագործ
ժողովրգին
ուշ.
խաասւթեան
եւ յոյսին...
սեւ արշաւր
Հե­
ռաւոր
Հորիզոններէ
խուժող
ւՐարաիհւհ -
րուն... Աթագնում՚ր
սլայծառ
ու
արեւուս
գաշաերու
թաւիշին։
Ք,մ՚եռ
գիշեր
է. մ՛ութ ր կր
աարածուի
քաղաքաւ
վրայ. ժ՚անուկ
Յ՚՚վսէփին
լւնաա–
նիքբ
Հաւաքուած
է
սոս լաւ կ
երգիկին
ա ակ.
եղ բայրներ,
քոյր.
ինք
Հերմ՚օբէն
կապուած
անոնց կեանքին,
պլլուած
մ՚օրբ
սրտին։
Այնքա՛ն
ւՐուիՒ է գսւրսր.
խաւա՛ր.
ստուեր
իսկ ձի տեսնսւիր։
Հ՚՚վբ
կբ
Փշէ՛
ձժ՚եռուան
գիշերներբ
կ՚հբկաբին։
Հեռուէ՚ն
Հեռու
կր լսուի
շուէւերու
մ՚եղւՐ ու երկա­
րաձիգ
ոււնում՚ր. ողբերգական
սւրձաւբսւնգ–
նե՚ր
Այս
աւՐէնր
մ՚աՀամ՚եբձ
Հոգեվարքնե­
րու
վախ ճանբ կր գուժէ,
եւ կբ լսենք
մ՚օ֊
աակայ
տանիքներու
ներքեւ՝
ալեծփող
Հո­
գիներու
Հեկեկանքր...։
Ա՛անսւկ
3"
վ
ս
էւի
կբ "էրէ
առանձնու–
քժիւէւբ եւ բնութեան
մ՝ ԷՀ աժ՝էն
երեւոյթ,
աւ/՚էն
շշուկ
որոշ
աղգեցութիլն
ւՐր
կբ
էէսրծեն
իր Հոգեկան
տրաւՐագրութեանց
վրայ։
Անոր մ՚անկութիւնբ
գուցէ
բէւաշխաբ–
Հի
բոլոր
տզոց
ժ անկութիւնն
Է,
բայց
ինքն այն Հազուագիւտ
տղաքներէն
է,
որ
ւՐեծ ւՐարգոց պէս
ունին
իրենց
թաքուն
զգայնութիւնբ
եւ կ՚ապրին
իրենց
ներքնաշ–
խարՀին
մ՚ԷՀ։
Անոր արեան
մ՚ԷՀ
Հոսող
գեղարուես–
տական շառա
լիւլն եր ուն
բնոյթբ՝
այնպէս
ժ՚ր տպաւորուած
է որոշ գէպքերու
աղգե–
ցութ ենէն, որ իր վերյիշումներբ
կբ գառ–
նս&ւ խորՀրգաւսր
Հէքեաթներ։
Այս
պատւ/՚ութիւններբ
կ՚ազգեն
մ՛եր
տրաւՐազ լաւ թ եանց
վրայ։
Վարպեար
կր զգայ
ւՐեր Հոգեկան
րնկ–
ձսւՏներբ,
եւ երՀանկութեան
լոյսով
մ՝ր
իր աչքերբ պայծառացած,
կր
նկարագրէ
իրենց տանիքր՝
ննՀարանի
փոխուած.
Հե­
ռաւորութեանց
Ժ՚ԷՀ կախսւած
թավւանցիկ
աւՐպերր, սւնւքնց Հեւքոտ
վազքին
մ՚ԷՀԷն
ամ սա ա ա՛ն աստեղ ազարգ
գիշերներբ. Հ
ո
֊
ղին Հոտբ
եւ
պարտէզներէն
բարձրացող
ծ աղ իկնհրուն
բո յրբ– իր Ք
ո
յրբ
եւ եղ բայր–
ներր եւ
բ
ո
լ
ո
ր
բնսւանիքբ
որ
երՀանկոլ–
թեաւՐբ
կ՝րնկղւՐէիւն
այգ
բոյրերուէւ
քաղց–
րութեան
յ՚էչ,
Եւ իր շրթունքնեբր՝
որոնք
կբ
բաց֊
ուին Հեշտանքով
րժ՚պելու
Համ՛ար եր1բ1ւքէն
Հոսող ծիր կաթինին
առասպելբ։
ինչպէ՚ս
կբ սիրէ թավւ տալ
իր երե­
լու կայութեանր.
կր կտրէ
կ՛անցնի
ծիր
կաթին
էն
Հոսող
թավւանցիկ
՚1՝
իՀ
ո
ցբ>
կբ
վայելէ
օտար ու Հեռաւոր
աշխաբՀներու
Հեթ անոսական
գեզեցկոլթիւնր։
Յոգնած
արտեւանու1ւքր
1
լիյ\ւսԽ
պաՀ
մ՛ր ա
չքեբուն
վրայ,
կէո մ՛րափի
Հեշտանքի
մ՚բ անձնա­
տուր,
անորոշ մ՛տածումներ
զոր չի կրՊւար
սաՀմ՚անել՝
կբ խուժեն
իր գլխուէւ
մ՝ ԷՀ, և
աչքերբ
կբ բանայ
կրկին, զանոնք լաւ րմ՚–
բբռնելու
եւ անոնցւՐով
արբենալու
Համ՛ար։
ֆուշմ՝ան,
ՀետզՀետէ
խանգավառ
իր
մ՛անկութեան
վեր յիշումն երէն, չի Հասկ
բ–
նար, թէ
ինչո՛ւ
եւ խնչպէս
իր
կեանքի
նախաշրՀանին
էսառնուած
–
ՐԼԼ՚-՚Ր
"՛
մ"
ազնիւ
Հոգին,
այն իտէալ
կինր
որ կոչ­
ուած
էր մ՛օտաւոր
ապագային
բաժնել
իր
Fonds A.R.A.M