122
ԱՆԱՀԻՏ
շրՀանակի
մ ԷՀ ցուցագրեց
ամենագեղե–
ցիկ,
աննման, պարզ ու բնական
սիրոյ
տե­
սարան ր որ
երր. եւ իցե ցուցագրուած
ըլ–
լայ
շարժապատկերի
մԷՀ...։
Ծափառարու–
թինն^
ոչ շարժանկար
է եւ ոչ
թատերական
խազ. ան խօսուն շարժապատկեր
է, եւ իբր
ա յգ. ունի որոշ եւ
անհունապէս
իրական
թեքեիք։
Այս ֆիէ֊Րր
ունի
այնպիսի
յատ–
կութիւններ
զոր ոչ բեմը
ոչ լուռ
շար­
ժապատկերը
կարոզ
է ի կատար
ածել։»
Պրուքլինի
ԸսցԽ
թերթր
կր
՛
էրէ՛
«
Պատկերի
նիւթին
մ ԷՀ ոչ մէկ
նշանաւոր
բան
կայ... նւՐան պատմութիւններ
բեւ/՚ա–
գրուած
են շարժապատկերի
մ ԷՀ
հարիւրէ
աւելի
անգաւ/ներ. բայց
անոնք երբեք
չէին
ցու ց՚սզ րուած
տյնպէս
գեղեցիկ
ու այնպի–
սի վարպետութեամբ
խաղի
ու
բեմագրու–
թեան տեսակէտէն՝
ինչպէս
ա յո նոր խօ–
ոուն շարժապատկերի
մԷՀ։
Այս
պատկերի
զարմ՛ անալի գերակատարը՝
նշանաւոր
Հէ–
լէն
Ա՚որկանն
է, բայց պատկերի
մ՚ԷՀ ամե­
նէն
զարմանալին՝
(
ի. Ա՝ամ՛ս՛ լ I, անի վար­
պետ
բեմ՝ ա գրութիւնն
է, եւ կրկնակի
զար­
մանալի,
որով՛հետեւ
Ծավւառարութիւն^յ
Մա֊
մուլեանի
առածին
շարժապատկերն
է ։ Նր–
ման
եւ ոչ մէկ պատկերի
մ ԷՀ
(
նոյն իսկ
յայտնի
Կեանքի պար^
՚
^՚ԷՀ) գ
ոլ
–
ք ՀԷԷՔ
կրնար
տեսնել
այսսլիսի վարպետ
վերարտագրու–
թիւէ։
պիլրլեսք
թատրոնի
մթնոլորտի...։՝»
ՒՀշՀՕ Vօ^]< 7ճԽցէԱտ.
—
«
Շարժապատ­
կերի մԷՀ Մամուլե
անը ցուցագրեց
պասւ–
կերացման
եւ խմբաւորմ
ան
նո յն հան՜ճա.
րեղութիլնը
զոր ան արգէն
ցոյց տուած
էր
իր բեմագրած
Փօռ կի^
մ ԷՀ։
Մ
ամուլեանը
իր «քամերաոն
տեսարանէ
տեսարան
փո­
խագրելու
ատեն՝ քամերայի
հետ
միասին
կը յառաՀացնէ
նաեւ էսօսակցութիւ1ւը,
եւ
այսպէսով
կը ստացուի
ամբողՀապէս
իս­
կական
խօսուն
շարժապատկեր...»։
« ...
Ծափահարութիւն
շարժապատկեր
ը
կր
ո ՛՛լու ււա էր յա յանի
ա՛ն համ՛բեր
ութ
եամբ,
ա յն պատճառով
որ զայն արտագրող
Փա­
րա մ՚ււ լք ւթ Ընկերութիւ1ւը,
անոր
ներկայա–
ց ում էն քանի մը ամիս. առաՀ սկսաւ
գո­
վաբանել
զայն։
Լաս չին
հազորգեց
ընկե–
րութեան
պաշտօնեաներու
եւ Մ
ամուլեանի
աշխատակիցներու
համոզումը,
թէ
այգ
պատկերր
կը յեզաշրՀԷ
շարժանկարի
ար­
գի
բնոյթ ր։ Այգ
առաՀին
լուրերը
մենք
պարտինք
(
իուբէն
Ա՚ա՚Րուլեանին,
իբր
հան՜ճարի,
մ՛ոգի եւ կախարգի։
Յամ՛ենայն
գէպս,
շատ քիչ շարժապատկերներ
բաց­
ուած
են այդ ՛դի՛՛ի միահամուռ
ու
ծայրսւ–
գոյն
ծովեսսէներով
եւ աւելի
քիչ պատ­
կերներ երկար կեանք ունեցած
են
տյգքան
մեծ
ու կանխակալ
գովեստներու
հեղեղէն
յե ւաւյ։
ԾափառաՐՈւ թիւն^յ
արզ արացս։ ց իր
հասցէին
շռայլուած
գովեսսէևերը
եւ Ա՛՛Ա­
մ՛ ա յ I։աՆր բազմեցուց
«՜
ճերմակ
յոյսերու»
(
միակ
յոյսերու)
գահին
վրայ։
... (
Անց.
եալ տարի, «քՒեւեր
Եւրոպայի
վրայ»
խաղի
բե մա գրութեամբ)
նրա հրաշալի
ղեկավա­
րութեան
արգիւնք ը այնքան
ազգուէր,
որ
առաՀ ի՛ւ՛ գիշերուան
հանղ ի ս ականներ ր
ոտ­
քի
ելան
միահամուռ
ել բուոճւ
ծափերով
ուլՀունեցին
զայն։
Ա՝ամ՚ուլեան
ռուսահայ
է եւ իր բեմ ական
կրթութիւնը
ստացած
է
Ա՛ ոսկու ա յի
գեղարուեստական
թատրոնի
սթիւտիօի
մ ԷՀ Վախթանկեանի
ղեկավա­
րս՛ թ եան տակ... ան ունի շատ
նուրբ
զգա­
ցողութիւն
ու նոր տպաւորութիւններ
իւ­
րացնելու
մեծ
կարողութիւն...
ի հարկէ
այլապէս
նա չէր կարող տալ
այն ինչ որ
տուաւ
Փօրկի^
մԷՀ եւ ոչ ալ
կարող
էր
տալ՝ առանց շարժապատկերի
ո ել է փոր­
ձառութեան
եւ առաՀին
անգամուն
իսկ՝
այպիսի
գեղեցիկ
ու ազգեցիկ
գործ
ինչ–
պիսին է
Ծավւաքւարոլթիւնշ.*
Նրա
բեմագրու–
թ եան
գլխաւոր
յատկանիշն
տ յն է
ան­
կասկած
որ ան իր սքամերաոն
անգագար
շարժմ
ան մԷՀ կը պահէ ամենամեծ
յա
-
Հտլութետմբ
եւ համր պատկերի
ու
ձայ–
նա լոր
ԱՖՕներու փոխագարձ
յարաբերու­
թեան պարագան
երուէւ՝
աւելի
եւս
մեծ
յաՀողսւթ
եամբ,
ամ ենաարաղ
կերպով
կ՛իրագործէ
ռւաակերներու
փոխանցում՛ը։
Երբ անոր «քսւմերաոն
առարկայէն
կը հե­
ռանա յ, ձայնր
նոյն համեմատութեամբ
կը
հեռանայ
չավ՛ին և ուժին
մԷՀ–.։
Ծափաոա–
րութիւն^ւ
սւնկասկած
յեղաշրՀում
յաոաՀ
Fonds A.R.A.M