80
ԱՆԱՀԻՏ
Գուբարի
քսանեւհնգաԺեայ
բեմ՛ակա՛ն
գոլ,–
ղութիկներ,
՛
նա սկսել կր գրել եւ արգկն
ծունէո,
թեռն
յոբելեա՛նը։
Այգ յոբելեանը
լոյս են տեսել,
Ամերիկայի
Կոչնակ
հանդի֊
շնորհաւորեցի՚ն
աշխարհի
բոլոր հայաբնակ
սում՝, մ՛եր սիրելի եւ անմ՚րռաց
դերասան֊
վայրերից,
նոյն իոկ Հնդկաստանից։
Առան–
ներից՝
հանգուցեալ
Պեաըսսեանի,
Ֆ՚սսուլ–
ձին ակնածութեան
ու շնորհաւորութեան
եաճեանի
եւ ս՛՛եր անմ՛ահ Ագամ՚եսւնի,
այլ
արժանի էր վեհափտււ
Հայրապետի
շնոր– եւ կենգսաի
մնացած
Տիկիններ
Յասմ՛իկի,
հաւորութիլնը։
Այժմ՝ Գէորգ
Գուբարը բո– Մայսուրեանի,
Գուրեան-Արմ՚ենեանի,
").
Պ.
լսրել է իր կեանրի
յիոունեւութերորգ
գա–
Աբէլեանի,
ֆաւիաւլեանի,
Արմ՚ենեանի
եւ
րու7,ր, նա տակաւին
պռոյգ է, երիտասար–
այլոց
մ՛ասին իր յիշտլսւթիւ1։ներր։
կ,ա այգ
գա կան
կենգանի
աշխումութեամ՚բ։
Նա յօգուտծների
մ՝էշ* առանձնապէս
գեր են
գես չէ գագարել
ո՛չ հասարակական
գոր–
խազոււՐ իր րՊւկերական
անկեղն–
զգացում՝՛;
ծսւէւէութ
իլէւից, ո՛տ գրական
եւ ո՛չ մ՝ա– ներբ,
ոգեւորուի)իւնր,
ս
էրր
արուեստի
նաւանգ
բեմ՛ական
գործ ու1ւէութիւ1ւից,
ււր համար, եւ հմ՚տուիքիւնր
արուեստի
մ՚ԷՀ։
այնքան
սիրելի են իրան։
Աուբարր, զանազան
ժամ՛անակներ, բաց
ի իր գրական
էջերից,
հայ Էժերէ1 ե րի
մ՛էջ
Այս
գրութեան
վրայ ես աւելացնուժ՛
ասլել է եւ Նոր ՆախիՀեւտնի
բարբառով
եմ՛ հետեւեալ
մ՛ի քանի
նօթերը։
յօգուաՆներ,
ֆելեէտսններ,
բանասիրական,
Գէորգ
Զուբարը,
ինչպէս
ասել եմ՛ ե ր գին՜ ա բան ական
յօգուաՆներ,
սլատկեր–
կենսագրտկան
ուրսւաւլծի
մ՛էջ,
յայտ՛նի
ներ։ Նա աշխատակցում՛
էր եւ ւՐի քանի
հռետոր էր, ինչպէս
հայերէն
նոյնպէս
եւ ռուս թ
երթերի։
ռուսերէն
լեզուներով։
Վկայ
ասածիս որ
Վերջերում՛ս
գրել է մ՛ի քանի պսաւ–
երբ
Ռոստովում՛ փառաւորապէս
աօնուեց
կեխեր
որոնց
մ՛ի քանիսը
զետեղուած
են
նրա իրաւաբանական–վ,ասաաբանական
գոր֊
Ա ք
1
ա
Տ ի
տ
հանգէոի
մ՚էջ
։
Շատերը գեռ
մնում
ծսւնէութեան
քոանեւ հՊսլամեակը,
այն֊
լպ,
տ
դ
1
ա
իպ,
բայց իր որգին
(
որդեգիրը,
որ
տեղ ներկայ
էին սակաւաթիւ
հայ փաս– մ՛ի բժիշկ-խիրուրկ
է) մ՛տադիր է
կարելին
աաբանների
հետ՝ բազմ՛աթիւ
ռուս եւ այլ
ա
գ կ լ,
լ լ Ա յ Ա
շԴ,$–
այ
կ
^ըա/սը։
ազգի փաոաաբաններ։
Աոլբարը
ունի գրած
եւ մ՛ի
քանի
ՇեշտոււՐ
եմ՛ մ՛իանգամ՛ եւս որ այգ պատկերներ
մ՛եր խորհրդային
հասարակա–
ասպարիզուժ՝
նրա ունեցած
գործունկու–
կարգի նոր կեանքիդ:
Ա,լ այժմ՛
սրանցից
թ եան մ՛էջ
առանձնապէս
յիշաաակելու
լ ո յ ս է տեսած
մ՛իայն
մ՛էկը
թի՚վդիսում՝
արժանի է այն վւաոտը, որնա շատ և շատ
հրատարակուող
«
|ւ–Ո|հտար
հայ
ամ՚ենօրեայ
անգամ՝ պաշտպան էր հանգիսանում՛
չքա֊
թերթի
գրական– շաբաթ ական
յաւելուածի
լոր գասի՝ ա յն է զրկուած
եւ հտրոտա–
մ՝ էի
հարուած
բանւորների՝
դատի, եւ այգ բո–
նուբարի
թաղմ՛ան
ներկայ
էր շատ
լորր նա կատարում՝ էր ձրի։
ւՐեծ հասարակութիւ՛ն,
բաղկացած
մ՛ասամբ
Գուբարը շատ ընտանեսէր
էր, իսկ նրա իր այլազգի
պա շտօնակ իցներից, եւ ա մ՛ե­
կինը,
Տիկին
Ցսւս՚՚՚իտնէն,
նրա վերաբեր–
նտժեծ
մ՚աոաւԲբ
՚
ք,որ Նախիջեւանի հայ
.
Րամ՚բ մ՛ի խնամ՛ող
մ՛այր էր եւ ընկեր։
Ժ
"
Ղ"Վ "
ւ
ՈհրՄիա
յն ժ ոզովո, րդ ի ոիրե ք իթ,
Վերջի
ժամ՛անակները
Աուբարր, թէ–
մ՛իայն
Հսւբարի
մ՛ահ լ, կարող էր
գրաւել
պէտ
արդէն
վաթսունեւհինգ
տարին ան֊ այգքան
մ՛եծ
բադժ՚ո, թ ի,՛,,, ՛Արկայ
կրա­
ցել կր, ըայց գարձեալ
սիրով մ՛ասնակցում՝
ռ,
Ա
ջնորգը,
գիտնական
պատմ՛ագիր
Գ,սրե–
էր սիրողների
ներկայացումներին,
եւ նոյն գին Յովսկփեան
արքեպիոկոպոսր։
//« ,,
ար–
իոկ
երբեմն կատարում՝ կր ամենադժուար
կուած կին շատ պսակներ, շատ հհ ռադ իրն եր։
գեր
երր, ինչպկս
սիրահարի գեր, ևլն,։
Վերջեր,,
Հայաստանից
վերադարձից
Ու՛նենալով ան չավ, թատրոնական
յիշո–
յետոյ
այնքան
գովաբանեցի,
,,
բ հտնզ
ուց֊
Fonds A.R.A.M