ԱՆԱՀԻՏ
63
«
Հնագրութեա՛ն
Հաւաքուէ՛»
կր կոչէ
•
ԷԼ
57
եւ
ՏՕյ եւ որուն
Համար
մասամբ
Ա
(
՛
է՛իրՔՐ–,
Բ
ա
,
ա
մասամբ
աղբիւր
կր ցուցբնէ
Ասո­
րին
Մարիբաս,
որ «քաղդէական
մա ա ե՛ն ի ո
քննութենէն
»
Հանա ծ
րլլ այ
ս մ ի ա յն
մերոյ
աղգիս պա տ մութ իւն » ր
է
զոր իբր թ Է կ՛ ա ր դա­
րացն են «աշխարՀիս
մերոյ
առասպելք»
(
ԷԼ
48
եւ 88/
9
Բ
ա
յց եւ քաղած
բլլայ
«
ի Վւոքունց
ոմանց եւ յաննշանից
արանց
ի
գուսանակա­
նէն Iերդերէ/
ժողովեալ
ի դիւանի
արքունի
յ)
աեղեկութիւններէ
(
ԷԼ 73/։ թ՛է Խորենացի իր
առ Լ 1,ւ ունէր Ս արիր աս եան
րն զա բ ձ ա կ պատ­
մութիւն
մբ . ււ չ սոսկ քաղուած
լ
^՚ԷՀ, եւ ո՝չ լոկ
Աս որ ե ս տ ան ի պաամու
թ եան վ ել *աբ եր եալ զր–
րոյցնեբու
Հաւաքածս
յ մր) որ իր մ ԷԼ թ ան–
կագին
աեղեկութիւններ
կր պարունակէր
Հա–
յասւռանի
Վրայ եւ նո յն իսկ Հա յ նա խ ա բա֊
բական
տոՀմ երու
Վրա
յ
ւ օրինակի
Հ ամար
ք
Բագրատունի
9
Արծրունի,
Գնունի
1
ւն
խյ
տես ԷԼ
104֊ 100/
ինչպէս
կր Հաւաստէ
Խորենացի
դ
աա
է եւ կբ ւաայ
զուա
ենթադրութ՛իւն։
Ե բ ւէեա յ Խոր ենաց ի ի իսկապ
Էս ա ր ժ Էք ա֊
ւոր մասբ,
զլ։ ո յցներու,
առասպելներու,
երգե–
րու,
ն ա Էյ ա ր ա ր ա կան տոՀմ երու
մ ԷԼ
պաՀուած
աւանդական
պաամուածքներու
Հաւաքումր
որ
իր անկապտելիդ
եզական
արժանիքն
Է։ Ո այց
ասոր Վրայ Խ որ ենաց ի աւելցնել
1
լ՚ուզէ նա­
խարարական
տոՀմ երու
«
ծննդաբան
ութ իւնբ »
կամ
ազգաբանութ
իւնր ^ԷԼ 01» անոնց
«
ուստր»
եւ
(
ք
դի
ա
ՐԴ
>յ
1
Լ
է
111
յանկարծ
գ
ո Վ զա ր մանք
(
նոյն
ԷԼին մէԼ 1լ րսէ թէ «Հաւաստի
ի
յունա­
կանս ո մանս կ այ պատ
մո ւթ իւնս » (լո ել ոՎ այդ
յո յն պ ա տ մութ ե անց կամ պատմագիրներ
ու
անուններբ՛
մինչդեռ
յետոյ
գ
նուազ
անՀաւա֊
նօրէն ՝ Մ ա ր ի բա ս էն պատմուած
գտնելր
կբ
Հաւաստէ։
Այս երկու
Հաւասաումներէն
ո րն ալ րլ­
լայ
ճիշդր)
եւ ն ո յ ն իսկ եթէ նկատի ալ առ­
նենք թէ այդ ազգաբանութեանց
մէկ
մասն
ալ տ ո Հ մա յին
աւանդութ
իւններ է քաղած
է,
դարձեալ
ստոյգ է թէ ատոնք քիչ
ա
Ր ^ է ք
ո
՛ ՜
նին
ք
թէպէտ
իր գլխաւոր
առաԼադրութիւննե–
րէն
մէկն է աա /ԷԼ 17/. ինչպէս
եւ
«
ցուցանել
զառ ա Լինս մեր եւ զբուն
նախնիս»
որոնց մէԼ
սրտի
անՀուն
«
խրախճանօք
կր կարգէ եւ կբ
պանծացնէ
(
ԷԼ 127/ Հ
ա
յկ,
ԱրամՀ
Տիգրան
երրորդութիւնր,
որուն
մէԼէն
Հանել կր պար–
ա
է՚"Ք
Հ
ա
յկւԼ
(՝1)
Ո
Ր Ղ
ո
՚ ՚"
Հերոսանուն
մբն է.
(1/
Հայկ անունը որ II. Գր»^ Թարգտսնու–
ու աւելցնել
Արտաշէս՝
Ա՚եծն
Տիգրանի
նախ­
նին որ ազատելս Վ Ա ել ե ւկեա նց
Հպաաակու–
թ են էն՝
Հի մբ դրաւ նոր Վւ առա ւոր
Հարսաու–
թեան
մբ։ Պէա,բ է յ/՚շել
թէ Խորենացիի
այս
ձեռնարկր
եղած է նաեւ իր մեկենասին՝
նո­
րատի
• «
ւ1անկական
տից» ՚ ՍաՀակ
Ասպեսւի
Հրամանբ
եւ րդձանքր
ւ ԷԼ 11
՚,
ա ուս Լ ին ՚ նա­
խարարական
աոՀմ երու
ազգաբանութ
իւնր
ք
հ
երկրորդ
զրոյցներու
պատմութիւն
**%
Կ Առա–
Լինին
թեթեւ
արժէ,բ
միայն
կարելի
է տալ
տալ
ք
լՀ"խ՚ք,
ոբոՎՀետեւ
կր տեսնենք
թէ նա–
խ արաբական
տոՀ մա ն ո ւ նն եր ու
բա ց ա տ ր ո ւ–
թեան
Համար
կր գործածէ
սոսկ
ժ ողոՎրգա–
կան բառախաղային
ստուղա
լ՛ անութ իւն
կ " չ -
ուածրդ
ինչպէս
Ւզնունի՝ բազ,
Վարաժնունի՝
Վարժ, Գ՛նունի՝
զինի
ունի,
Արծրունի՝
արծիւ
ունի,
Խոոխոռունի՝
խոռ եւլն,,
մինչդեռ
գի­
տական
սաուգա բ ան ու թ՚ եա մբ դիտենք
այսօր
թէ Ո զն ունի կր հագի մեր Խ ալդեան
թագա–
ւորներէն
լքէկուն ՛Ես բուին
////
անունէն,
որուն
նախադիր
նեցուկ
ձայնաւորին
անկումոՎՀ
եւ
երկու
բաղաձայններուն
Ա
ք
ր
տեդաշրԼ
ումոՎ
եղած է ք*սուիԳւ, ք*ղուին, եւ ածանցման
մէԼ՝
Թե ան
մկօ գոոե՜ա&ոՀաե՜
կ
Օ ո օ ո (յաւ/աս տե–
ւլուԹեան 1)աւ1ար,
մեե՜
հաւա տք լ ի ն ե րձն լ ե ր |ւրր
իր ական անէ» ի անուն։ Ասկէ <լատ
Հայկ\\ կ-ը
լո1| նո ւ ազե ց ո ւ ցիր ւՐասնիկ Է, ո|ււսլնսւիւնւսկան
Հայ–ուկ^\
ւ1ր աւ1*ւիուիոււ1լւ կր Թուի
քքյամհմա֊
տել համազօրները Սւ՝–ս1էհ, մանաւանո– 1Հհ<ւէէ–
ս1<հ, ուխ=ու կ , ինլ պ է ս Ձ1էհ=ակ,
ւԱ.,
ւ շ – ի 1 | /.
քչետեւաբար ան1)իւհւ
կ
խոր հնաց ի ի ((յձիււր ԹԷ
էք
եր ()այրենիՀ)ր « կ ՚ * լ հ յ ա ն ո ւն ն ա խն ւ ո յն ւքերոյ
Հ ա յ կ ա յ
1
Հայք» /՜Է& 51/, ա յլ ասոր Հ-փյչդ– ՚)ա1|"ւ–
ււակր
Հայկ\\
ելաՏ՜
կ կամ
կազմուած
1
կ
Հայկ
ք)երւսւ անունը՝ շ այ կա կ անուն ալ ճարտ արելո վ
կրկին/։
(
Ջ,՛
"
Երբ ապա
յըղձալէն
.
բո
| ) | ( | IIIԱ՚|| | | ( |
1
ւ 11՚|
I
զրուցաց
՚
էւ|ատւ1ուԱ՜իւն՚՛ , Էյլ 4^/. փափաքանք
<լոր կ ՚ ա յպ ա ն է խորենացի եւ 1)ւ1՚րւսսւի երիաւս–
ւււււ|ւււու1ւ1 եա՚հլւ, «մանկական աիոց», ()ասուն չ ը լ ­
լալուն իւակու1ւՒեանր կր վ երա գ րէ եւ որուն
լկաւ1՚ուԹեւււ((՚բ միայն ւլո1)ա;յւււմ կ ու ա այ։ Ուրիշ
ան գ ամ րա<)է ի բաց կր մ ե րմ է սապէս ան֊
հաստատ րաներու Արայ գ ր ե լ
"
Ր լ ի ն լ վասն;
այնց ացգ աց որք ի վերջնոյն Տիգ րանայ կար­
գ եցան՛ –Տաււեսցուք, Թէ ե ւ փաււն այսր բ ա գ ում
անւ| աւ1՛ ի ւ 1 ՚ է ՚ 1 ւ շ աւլերււիցես, այլ միայն (լորս
հաւաստի գ ի տ եմք»
(
է շ
306/։
Fonds A.R.A.M