58
ԱՆԱՀԻՏ
ներս
Հսկայական
քա յ լ ե ր է արել
թ՜է՛
տնտեսական
եւ թէ՛ կուլաուր-կ
րթ ական
մ՛արզերում՝։
Այժմ՝
ԱգրբէՀանը
նանկւաՑ–
է գսլրոցների
ցանցերով,
գրագիտութիւնը
Հսկայակահ
տոկոսներով
ասսւշ^ է
գնում,
ն՜աղկում է մամուլն
ու
գրականութիւնը,
կենցաղի եւ բարքերի մէՀ ւսՀաղ ին
յեղա–
վախութիւէւ
Է առաջացել։
Էւրոսլակաէւ ի֊
մ՝ ււ ս ա ււվ թրքական
փափախի
տեղ ա
յժմ՝
աիրում՝ Է եւրոպական
գլ խարկը,
կանանց
«
չագրայի))
աեղ փարիզեան
աարազը։
կինը
ազաաագրւում՝
Է մսւՀմ՛ եաակսւն
ՀարԷւ Րա–
կան
իւ այտառակ
կե ունքից,
մ՛ոլ լաների եւ
տէրվի շների
գարը
Նիրվանայի
շորերն է
ընկնում՝:
թուրք
ժողովուրւէն
իր աււաՀա–
գիմ՚ութեամ՝բ.
արգէն
մրցակցութեաէւ
է ու
զում՝
ելնել
Հարեւան Հայ եւ վրացի
մ ողս֊
վու րղների
Հեա։
Նա արւեստի
ասպարի֊
զում՝՝
ունի
կոնսերվատորիա,
ւՐի քանի
ի1 աարսն, որոնցից լաւագոյնը,
Գեղարւես–
տական
թատրոնը, նա ուղարկել է (ք ոսկւա,
Օլ իմ՝պիագին
ցուցագրելու։
Նախ քան ՕլիւՐսլիագի
սկիզբը,
թրքա
կան Գեզտրւ ե սուտկան
թատրոնը
մ՛ի շարք
գաստրոլային
ներկա յացու&ներ
տւեց Ա՛ոս
կւա յում՝, թարգմ՛անական
եւ
ինքնուրոյն
պիէսների
րէսլէրտուարով։
իՊւքնուբոյն
պիէսների
նիւթ
ը
նոյն
Հրատապ
խն գի բներն են, ինչ որ այժմ՝
այ
րում՝ են ամ՚բողՀ
մ՛ աՀմեաական
աշխար–
Հը։ ՎերաՆննգի,
ղարթ օնքի,
ընաանեկաՊւ,
կրօնական,
Հասարակական
յեղափոխու
թեան
խնգիրներ։
թարգմանականների
մ՚ԷՀ
կա յին ւՐի շարք
յա յանի
ռուսական եւ եւ
րոպական
պիէսներ,
վերջինների
թւում՛
Վիգթոր
Հիւկոյի
«.
էքի-՜աղող
Մ արգ»ն ու
Նէքսպիրի
«
Համ՚լէգոը։
կար մ՛ի սլիէս եւս
Հայերէնից,
Շիրվանղագէի
((
Նամհւսոը։
թրքական
թատրոնը
տյլ եւս
նախայե
ղափոխական
թատրոնը
չէ։ Այժմ՝ ա յլ եւս
բեւՐի վրա կանանց
գերը
տղամ՚արղ իկ չեն
խաղում՛ եւ Հասարակութեան
մ ԷՀ
կանայք
փակ
լոմաների
ւՐԷՀ չեն նստում։ կան բազ
մ՛աթիւ
գերասանուՀիներ,
որոնց մէՀ՝ մ՛ի
շո՚ՐՔ շնորՀալի,
տաղանգով
կսւնայք։
Տա–
Ադրբէջանի
Գեղարուեստական
Թատրոն.–
«
Հաւքլեդ» թրքերեն |եգուու|
Fonds A.R.A.M