40
ԱՆԱՀԻՏ
Շ Ո Գ Ե Կ Ա Ռ Ք Ի Ն Մ Է Ջ
Բր
Ո
չ
ս
ՄեԼԱևՈԻէԻն
Շոգին, շոգին գիս կր տանի,
Սիրտրս պուտ-պուտ կր թափի
Ովկեանին մեջ .քտքիս.
Տուշերս՛ պարգած
Առագաստներ պատրռտած,
Զիս կր լրքեն շոգիին.
Ոիրտրս պուտ-պուտ կր թափի
Հոգիիս ւ1եջ սղեկոծ,
Ուր մակոյկներն յուշերուս
Հորիգոնին տուներուն գիս կր լրքեն մենաւոր,
Ու խենթ շոգին՛ Տեւ ի Տեւ ու խօլապար՛
Զիս կր գրկե ու կր տանի դաշտերեն։
Շոգին ինչպե՜ս գիս կր տանի՝ ա ռ ե ւ ան գ ող
Սիրահարի մր նրւքան,
1
ւՐթ սիրտրս պուտ-պուտ կր թափի Տոգիիս մեջ
Զ
Ո Ր թողուցի ծովեգերքի խիճերուն...
*
ք*ո՚յր իմ, քո՜յր իմ, շոգին գրկած գիս կր տանի,
(՛՛
այց մրտածումս, կառչած լտաշին
Սա դաշտերուն ՈՐ կր վագեն,
Հա՛ կր վագեն դեպ ի քեգ,
Մրտածոս1ես այ արագ,
՚1
ր բերեն քեգ ծաղիկներն իմ Տամրոյրին։
Մարսէ յ լ - 11թլւազսլուրկ,
1930
Փ Ա Ի ՈԻ Ս Տ
"
Բայե՛, Տոգիս, ի՛նչ կր կառչիս
Եառին, շիւղին ու մրջիւնին,
Տես թե ի՛նչպես խանդով շոգին
՝8
աղաքներուն կր տանի գիս։
Հոգի՛ս, Տոգի՛ս, ո՛ւր կր փախչիս՛
Զիս շոգիին խելքին յանձնած,
Ի
Ր աղմուկին, իրփախուստին շրւարած.
հս կր մեռնիմ, ես ոչինչ եմ առանց քեգ,
Ոչ իսկ փոշի մ՛որ Տովին ծաւ1երուն մեջ տե*լ գտներ
Սկո՚լր այստեղ, մարգերուն մեջ,
Ըլլանք ծաղիկ, մրջիւն կամ ծառ,
հւրմենք անյագ լոյսր պայծ առ
Արեւներուն ու Տողին գեջ
Խելքր ծրծենք.
Ըլլանք, րլլանք
Շիւղ կամ մրջիւն դաշտերուն ւ1եջ ւ1ենաւոր,
Ու երկնքին կապոյտին տակ աւէեն ՕՐ
՝0՝
սււ1ենք, ծագենք ու յօրանջենք երագներ։
Հոգի՛ս. Տոգի՛ս, րայց կր տանի գիս շոգին,
Կախարդական ծոցին ւ1եջ գիս պինդ գրկած,
Ու մանաւանդ կր սարսափիմ իր երգեն։
Հոգիս մրնաց շիւղերուն ւ1եջ որ վւաիսոն,
Մինչ շոգին գիս ձրգեց մոլար՝
Փողոցներուն մեջ քաղքին։
Ի՛նչպես, ի՛նչպես, աչքերուն ւ1եջ մարգերուն
1-
տնել րգքեգ՛ վաղոց-վաղոց քալելով
րր դ ե ռ սիրտս այ պուտ-պուտ
կ ՚ ի յ ն ա յ
քարերուն վրայ
Ուրկե կ ՚ ա նցնիմ անկենւլան,
՝
ք*եգ, ո՛վ սիրտ իմ, քե՛գ ոտնակոխ րնելով։
Զ. ՈՐՐ-ՈԻԼԻ
Ս թրազպուրկ,
1930
Fonds A.R.A.M