38
ԱՆԱՀԻ
Տ
փ որ ձ ե ր ր րիւ նա եւ
Լ ուղ վիկ էՀենֆ
ք
Արն ոչ դ
հբուխ եւ այլն։
Սակայն
–
այգ
տրամադրութիւն֊
ներին եւ վարձերին
վերջնական
կերպարանք
աալր վիճակուած
էր մի շատ
աւելի
կարեւոր
ա ն ձ նաւ որ ութ ե ան. Պ ալ ե ս տ ր ի ն ային
/
վ
525
1
Տ04ի
Պ ա ւ ք. ոէորին ո էն Հանդիսացաւ
մի Հ անգոյց,
որի մԷՀ լա ծուեցին
նուիրապետական
արուես–
տի Հին ոճ ական
ուժեր ր եւ
սադՏ/է/աւորուեցին
ն որ եր ր ։ Նա աստուած
այ ին ն ո է֊իր ա պ ետ ո ւթ ե ա ն
վերջին
օրՀներգուն
Էր եւ միաժամանակ
այն
շարժիչ
ուժր, "/՛ի շն որ Հիւ
եր աժ շս/ու թի
ւ նր
ժող,
երգի
միջոցով
ինդիւիդու.ալիգմից
դիմեց
կրկին դէպ ի կոլլէքտի/
իգմէժ՚ողովրգական
պա–
ր ան ու ա գր
Հ այ դր
՛
էէ
ի մօ տ
Տ Ա11Շ
ան ու ան տ ա կ
դառաւ
եր աժշսւական
ու ր ոյն
ֆ ո ոմ ,
որ ից
ս կ դր՛է ւ աւոր ո ւ եց նուագարան
այ ի*1ւ Հա ման ո ւա­
՛
քՐ. • Ժ՛ո գ ո վրդա
կ ան երգր
նր ա , ինչ պ Էս եւ Ս ո֊
/
քարտի եւ մասամբ
ք^Էթ,Հոֆրնի
գործերի
մէջ
ստացաւ
ՀիՏ/եակ/սն
արժէք։
«
ՔԱ1
ւՀ1սՈՈ1է31Ո
Տ՚էտն՚է 1ա \\^3.1ճ6»
գերման
ժողովրդական
եր­
գից
՛
ի ո Էս ա ո եց ԲԷթ Հ ո ֆրնր իր ^ / ՚ գ
ս
ի մֆ ո -
նիայի
Հոյակապ
խմրեր
գր։
Հայդրն
«
Լ ց
սիմֆոնիայի
երկրորդ
մասին
*
ւ՝էջ ներշնչուած
էր
ֆ ր ան ս ա կ ան մի ժո դ ո վ(՛դա կ սւն երգից
«
Լ չլ
Ջ6Ոէւ11ճ 6է յՇԱՈՕ ԼւՏ©էէ6»,
որր իր Վ՛արիդ
գտնա ած ժ ս/ման ակ
)
/
>(Տ
Գ՜֊մ, 1Տ(՛՝ ՚ լսեց եւ ո֊
րովՀետեւ
Ս՛արի
Անթուանէթր
շատ էրսի­
քքա մ
ս
՚
յԳ
1'
ՐԳՐ - ամբողջ
սիմֆոնիան
նրան
նուիրեց
եւ կոչեց
«
Լ »
էԽ քւ՜ԱՈՇՇ»–*
՚1
Տ1(
)
թուի
սլա ա ե րաղմից
յե տոյ գեր/քան
Հրա–
ւս ա ր ա կ չ ա կ ս/ն ա ն երր
կր ճա տ եց ի ն վ երն
ագրի
վերջ ին բա որ։ Նման
նեբշնչուՏ///եր
ո/նեց/սն
նաեւ
Հ ենղելր իա ալ ա կ ան
ժ ո ղ ո վրդա
կ ան եր­
դից* Ս՛ոցարար
սլաւական
և նոյն իսկ թրքա–
/
լան
է
եւ այլն։
ժողովրդական
ստեդծագործու–
յժ ե ա ն ա ա րր երր
մո
Լ
տ ք գ որ ծ եց ին
եր ա ժ շ ս/ ու–
թեան մէչ աւելի
ուշ
Րօ1օաԱՏ€, ճ11€Ո1ՈՈէԽ,
&
հք1թՏՕէ1ւ6
անունների
տ/սկ։
Սակայն
ժողո­
վրդական
երգր
՚
ւՕրդ դարում
միայն
ստացա/,
ի ր գ եր ա գ ոյն ա ր ժ էք ր
,
ո րպէ ո ստ ե ղծագ որ ծ ա -
կ/սն
նախանիւթ։
/
հու ս/սկան
նորոգիչների
(\
<^3է01՚),
Գեբիւսիի,
Ալրենիզի,
Գրիգի, Տր
Ֆալիայի
արուեստի
մէջ նա ստացաւ իր
վեր ջԳ/ ա կ ա ն
ե ւ
կա տա ր ե ալ ա ր տ այ այ տ ու­
իք իւն
ր։
(1
ւ շաղիր դիա ոգու թ իւնր
բերում
է մեգ
այն ե գ րակս/ց
ութ եան, որ ժո ղ ո վրդ ա կ ան
երգի
ա րժէք ա ւ որ ման
եւ գ արդ աց ման
մի ե լուոյն
վ/ուլերր
ունեցել
է նաեւ
Հայ
ժողովրդական
երգր , բնակ/սնար ար
նուագ
Համեմատու­
թեամբ։
Ինչպէս
յայտնի է թ՚արդմանիչներբ
Հունաս­
տանից
իրենց Հեա Հայաստան
բերին
յունա­
կան արուեստի
շունչբ. իսկ եբկրո/մ
տիրում
էր պարսկական
ադղեցութիւնր։
Այղ երկու աղ֊
դեցութիւններր,
եբրայականի
Հետ, որին են–
թ ա ր կ ու ել էր մեր ե կ ե ղ եց ա կ ան
ս կ գբն ա կ ան
երաժշտո/թիւնր.
Հայ եկե/լեցում
գտան
իրենց
սինթէզր
Հայ ժողովրդական
երաժշտութեան
Հ ե տ
։
Այ դ դ ալ/ուց մեգ Տա աց ա ծ տ ա դ երի
ե ւ
սաղ մո սերդ ո ւթ իւնն երի
մ էք
այ դ պ ար ա գ ա ն
այնք ան շեշտ ուա ծ
Է
Հ որ նր անք
նոյնք ան
պարսկական
են, որքան
Հայկական
կամ յա -
նա կան
Պ
ա պ ա պ ա րսկ ա կ ան
ք ա ղ աք ա կ րթ
ու֊
թեանց
մայրս։
ժ ու ա ր պատճառ
եղա/, որ մեր
եր աժ շ /// /// թ ի ւնր * ման ա ւ ան դ
ժող ո վրդ ա կ անր
1
թ՛օթ՛ա՚իէ իր ՚քրսՀքի,"
**
ս՚ար
ագդեցութիւննել/ր
եւ սա ան այ իր ուրոյ՛է/ կերպարանքր։
Հ այ ///-
նանուն
է
ժողովրդական
՚
ս/ադանգր
սկսում Է
իր
երդ երր
յ օրին ել բո լ որ ո վի ն
այ լ ոգո վ ք ա ն
իր Հին կամ աւելի
ճիշ/ո
եկե/լեցական
երգե–
րր։
/՚
ացւում
Է Հայ ժողովրդական
սս/ե/լծա–
ղործ
մտքի եւ ե կեգեցէ/ւ
մի ջ եւ էէ՝ի ան ջրպետ,
որբ
գն//ւլով
Հե/ոդՀետԷ
խորանում
է եւ Հեռա­
ցնում այդ Տէր/լու եգլւերր։
Ժ՚ո/լովրգ /սկա՛ւ/ նոր
երգր կ ամ նրա ոճր իր
ո ւււ (I|ւ I(
Հ ան դա/է անք ով
չի կ ա ր ո դա՛ւ/ ո Լ մ մու աք դո բ ծ ել եկ ե դ եցի
։
Եկ ե–
ղ եց ին Տէէ/ աց ա
՛
է/
ձ //
ոն մ խ ել ի ե ւ պ ա ր ի ս պ ն եր ո վ
պ աշ ա բու ա ծ ժողո վր դ ա կ ան սա ե դ ծ ա գ ո ր ծ /// կ ա ՛ւ/
մաքի
առջեւ, իսկ Տէկեդեցական
երաժշաութիւ­
նր ՚ այդ պարիսպներից
ներս գս/նո/ ոգ
կրօնա­
ւորներ
ի է/՚ենս/շնորՀր։
Սակս/քն
սլո/րիսպներից
դուրս
ժ ո դ ո վր գ ա կ ա ն ել/գր գ ա րերի
ր նթ աց -
քում
յդկուհց եւ կերտեց
իր ո/ րոյն
կերպա­
րանքր։
Այգ Հակամարտութեան
Հետ Է կապ­
ուած մեր ժողովրդական
երգերի
այն խմբա–
ւորումր, որ կոչւում
Է աշխարՀիկ
-
կրօ՛նական
երդ եր
։
Տես ն ել ով, որ ի ր ս ա ե դ ծ ա գ ործա թ ի ւ նր
չի կարող
եկեղեցի
մանել, իսկ
եկեգեցական
է՚ՐԳԼւ /""րի՛
Հ
իրեն եւ իր ճաշակի՛ն
անհամա­
պատասխան,
ժոգովուրդր
ստեղծում
Է կրօնա­
կան երգեր
պ
եւն
ա
,
նուիրուած
այս կամ
այ՛ո
Սրբատեղիին,
Սուրբին կամ 8ի սուս ի
ծննդեան
եւ այլ օրերին։
Մենք
ունենք
տասնեակներով
Աւետիսի
երդեր,
ինչպէս եւ երգեր
նուիրուած
Ս ու Րէ՛ Ս ալ/դսին,
Սուրբ Կարապե տին եւ այլ
Ս բբաւ/1 ե ղին
երի։
Fonds A.R.A.M