2 8
ԱՆԱՀԻ
Տ
Ու մւղաելով եւ Հեղօրկն
Առագաստի
սուրր
գիշերին,
Տշւաւ
ալ շոգն ւ
Պէ՚տք
Է
ոլ։ գուն յիչե" Ոուրր
՚
|ււյււ1ւ ք
\
ստուահահին,
Հ օ ր դ
անունին
Ոուրբն եՏ,
ը ս ա ւ ,
Տեսիլքն
ոնղՀուսլ
ան յա չտարա ւ, աՏսլի սլէս
։
Զի"
կանչողին կշ ՀասնիՏ, ելգ նեղշ Տշ%այ։
Լովիւ տշղան կշ քշնանար.
Վաղն առաւօտ՝
երրորդ
Հ^էւյ
ելգ իւօսի Հաւ,
Ու Տայլւն հուեկի՝ իր քովն ի վար,
Պիտի փոիէուի
Հիւղդ սլալատի լուսաՀՏաչ,
Ոսկորներր կոտրելու չափ
ուձղնասլէս
Պալատին դԷՏ ՀեդինԷին.. .
Կուրհքին
րրէւունրլյ
ճիշտ կր տեղար. :
Բաչր, Տի՛ Տոռնար, սլաաուկ
Տ՚ունիՏ...
(
ՇէԱՐ.)
•
ԼԱՐՈԻԺՆԱԿ
ա
Ժ Ո Ղ Ո Վ Ր Դ Ա Կ Ա Ն ե Ր Գ Ը
Հայ
Ժողովրդական
սաեղեագորհութիւնր
շարոէ-նակում
Է բադմապի
ս ի
ո ւ ս ո /֊ //// ա ս Էր ո լ -
իքիւնների
նիւթ
ծառայել։
Հէքեա
թնե
րի,
՚
էի*–՜
ցագներգութիւնների
ե ժ ո զո վ ր դա կան
երգերի
անսաՀ ման
Հ\մայ՚քր
եւ. սւոեղեագորձ
՚
Հ/^ԼՀ
դէպ է իրենց են քաշում
Հեաաքրքիր
ե Հեաա–
խոյղ
մա ք ե ր ր նորանոր
գանձեր
լոյ՛՛
աշխարՀ
>ա՛ոI,լու : Ս աոնաւորարար
Հայ
ժողովրդական
^՚ՐԳւ*. Վ^՜ՐՆԷ՛** շրջանում
դառաւ,
բանասէրներէ
եւ երաժաագէւոների
ուշ աղէր
քննութեան
ա՛­
ռարկայէ Եւ դա
ունէր իր պաաճաոներբ
ա
նախ
որ երգր իր կրէլււա կ Հանգամանքով
ունի թէ
գրոյ կան ե թէ՛ երաժշաական
արժէքներ
միա­
ժամանակ
(
եւ երկրորդ
որ եւրոպական
ար­
դիական
երաժշաութեան
մէ^
ժողովրդական
երգր
Հանդիսանում
է սա եղօ ա դո ր ձ՝ա կան
ոյժի
կա ր ե
ԼՈ
ր ա գոյն
ագդակներից
եւ արժէքն
երից
մէկը,
Ժ՚ողո վրդա կ ան
երգի
մէ^ սա կ այն եբա–
ժրշաական
աարրր
աւելի
գերակշռող
ղեր եւ
արժէք
ունի
յ
քան
գրական-բանասաեղհականր։
Երգի
եղանակի
մ ԷԼ է որ արաւսցոլում
են
տուեալ
Հաւաք ականութեան
Հոգեկան
ապ–
րոււաերր.
միւս
կողմից՝
լեգուի
յարաճուն
գա ր դաց ման
Հես։ կա սլուահ
փոփոխ
ութ*իւն–
ներր
անխուսավւելիօրէն
աղղու .մ են
երգի
բառերի
վրայ։
Բացի
այդ՝ ժողովրդական
երգր
դրսեւորում
է Հաւաքական
կեանքր
օբր օրին
ք
եւ նոր երեւոյթներբ
ք
նոր պայմաններէ/
եւ
դէժքերր
յաճախ
\\
ք\
բ
բառերով
բնկնում են
քյ|.Ն
եղանակի
աակ։
Յաճախ
ժողովրդական
երգի
բառերբ
շինւում
են յանպւււարասաից
ք
ինչպէս
օրինակ՝ պար եր գների
բւսոերր։
Պարի
ժամանակդ
երբ սպաուում
են երդի
նախնա­
կան
բառերր
ք
բայց
շարունակւում
է ւգարի
ա ր ա մա դրութ
ի ւն ր
դ
պարողներր
յար մարե­
ցնում
են նոր բառեր,
որոնք
րնդՀանրա/ղէս
զուրկ են ո և է գեղարուեստական
արժէքից։
Երգի
եւչանակր
լքնում է միշս։
կենւլւսնի, խօ­
սուն
եւ
Հ ա ր ա գա ա օր էն
սերունդէ
սերունդ
ւիոխանցուող
է
նա Է կրոգր
ժողովրւլական
երգի
Հասարակակ
ան եւ. պա ա մւսք աղա քակ
րթ ա կ ան
արժէքն
եր
ի։
Սակայն
նախ որոշենք
ժողովրւլական
եր­
գի
սաՀմաննհրր։
Ժողովրդական
ենք
կոէում
այն
երւլերր
դ
որոնք
հնւում են ժողովրդի
մի–
Լից
անանուն
Հեղինակների
կողմից։
Բայց
բաւ ա կ ան չէ
9
որ մի երգ
հնւի
ժողու/րդից,
որպէսգի
դառն
այ
ժողովրդէս
կան
եր գ, այլ նա
պէաք
է լչնդունու-ի
ժողովրդի
կուլմից
որւղէս
այդպիսին։
Ժողովրդական
երդեր
սւոեղհւում
են Հագարներովդ
բայց
ւլրանցից
շաա
.
բիթերն
են
գոյ ուիք հան
իրաւունք
սա անում։
Ժ՛ողովրդի
Հաւավլական
գգացւււմր^
ճաշակր, իր նախա–
պայմաններն
ունի այս կ ամ այն երգր սե­
ւի ակնացնելու
եւ ի րբ
/
լարձնելու.
Համար։
Fonds A.R.A.M