ԱՆԱՀԻՏ
27
Աւելի
ը
ա
ՂՅԸՐ իւաղեոով.
Այրելու լոչսե աւելի
ըա՚էսրր ՛սաղերով...
ԱշխարՀ
իրեն աւելի
քա՛՚դցրր
եկաւ..,։
ՄիՀօրեարին
երրոր Հիւանդ
լոչսն
աչ1ւան.
Մեռնող
սրաի պէս րոց ավտո,
Արիւնեցաւ
աՏպերն
ի վար,
Իր Հոդիէն Տրտաւ Տէկ րան. . .
Հօտր քրշհց դէպի պա լա ան ադշրկան...։
Սարին վրրաչ, Տացառներու–
շուքին տակ
ք
ԸնկողՏանահ
խոտերուն
վրաչ
խրշրրտուն.
Աչքերն
դԷՏի պատրշդաՏր աՏրափակ,
Կպցուց
սրրինղն
իր շրթներուն.
..
է
Կարհես
Հողին չորդեցաւ աչդ նրւադէն...
կարհես
ղարերն
իրար եկան,
Կարհես պարեց Տեհ ապաղան,
Ու փրէ
ա
ն վ
ա
ր նախանձ ու քէն.
Ու թրրթրռուՀւ
դարձաւ
եթերն
ապաքէն,
Ուրկէ դիրար տեսան
աղջիկն ու տրդան,
Ուրկէ դիՐ
ա
Ր
ունկրնդրեցին
:
Թո՛ղ եո ՏեռնիՏ
Հրրաշլ>ներու
Հ^Րա^քի՛"• • •
Հեղնէ՛, Հաչրրդ՝ ոէդ դաՀակալ
ՊաՀան^եր է որ ես շինեՏ,
ԱստեդաՀուպ
պալատիդ
դ է ս՝,
Կախ արդակ ան տ ո ւ՚հ Տր որա լ.
Պալատներուն պէս
Հէքեաթի
դ
Որ եօթն անդաս
շրքե՜ղ ՐԱ
ա
±1
ԸՏտաՏպօլի
պալատներէն
ՏարՏարեաչ
... :
Ես
սիրտ Տ ու1ւի ւ). պաշտոդ
ր՚իրհւլ.
Ես կեանք Տ՚ունիՏ,
րստրուկ
սիրողդ,
Արրինդ
Տ՚ունիՏ ու ցնցոտի... :
Տրւաւ
աւլՀ՚իկր^ պատասխան.
Հովիւ
էո
րդ
։
ս
՚
ձ<
սրտիս իշխա ն,
Եթէ
Հսւչրրս ձեռք
վերցրԳւէ քու վրրան,
Թոխ կր խրՏեՏ, ես ալ կրԱաՏ ինքնասպան...
Թող երկուքրս ասփովւէ Տէկ դերեդՏան,.
.
ւ
Տեոնուեռ աւ, անհանօթ
րաււ Տր^ սիրոչ
Իր րերանի
ՏաՀկին
վրրան.. . »
Հովիւն րնդոստ րսթափեցաւ.
շ^^-Լ
1
^
1
ա
Հ
ա
Մութլէ 1լար լոկ թափուող
ցո՜ւրտ ցո՛ւրտ ա Տ պերէհ:
Ինկաւ ՜ճաՏրաչ.
Հա սա ւ տուն, ուր իր ^աչրիկլԼ
շերՏօրէն
Ծունկի եկահ՝ աղօթք կ րսէր
լո՛ւռ
լալԼ^ն...։
Ինքն ալ հո/Նկի
ասէն
օրուան
Հանդունակ,
Աչս պէս
աղօթք արտասանեց
գլխաՀակ,
«
Ո՛վ Սուրր Սարդիս, Հօրս անուան ո վ պաՀապան,
՛
հուն որ վիշապն ր
ս
պ անն եց իր ան վար
ան,
Օգնէ
ինհի։ Վադն առաւօտ քա՛^ ԷԼԱ
ա
^է
Երր
կ
ա
^ինլլԼ *1իդԱ" դ$*^՛
դաՀիճներ.
ՄաՀուան
դԷՏր ^ վաաերու պէս, չրդոդա՛Տ.,.
Ո՛՜վ Սուրր Սարդիս, ո վ Հօրս
անուան
ՊաՀա պան... :))
II ալն ո ւ. թեն էն իր աչրերո
փակուեցան,
Մինչդեռ
Տաչրր
1
լ ադօթէր դեռ,
Կանչելով Տեհ, պդաիկ
սուրրեր,
Ասաուահահին,
Տիսուս ու Տէր.,.
Ու
Հ ի ՚ - ՚ Լ " ՛ ^ առաւ
"՚֊
րիշ կերպարան.., ։
՚
հուք աեսե
Դ
ր էք պատկերն
անոր
է
Որ նիղակ Տր ա^ ձեռքին
ՏԷ^
9
ԿլԼ Յըխւլրճէ
վիշապին
փոր,
Տալով անոր գարշ կեանքին
վերՀ։
Ի՜նչ
փաչլոլն են անոր նիղակն ու վաՀան...
Ասպանդակէն
անթիւ աստղեր կր լուսնան
է
Մօրուքն
Է Հուր, աչքերն
ՏԷչ Տէկ արեգակ,
Հաւատափոխ
կարհես ՎաՀադն է Հա Տակ,
Զ.օրութեաՏր ու քաշութեաՏր
։
Իր նրժոչդն ո ւր որ է կոխահ,
Պաչտին տեդր, Տինչեւ աչսօր, կր Տրնաչ
ք
էեռնւյն
լուսցող
դերթ լուսր1։կա չ,
Եւ ուխտի տեղ է դարձան,..։
Ու երեք
Հեղ րացուեցաւ Տէկ
պաաուՀան*
Ու դալկաՀար
դէՏը Տր՝ լուսնի Տր նրՏան,
ԱՀա՛ աչս Սուրբն
ւսրիաղէն
Մրաաւ
խր՛ճիթն
Հովիւ արդուն.
Fonds A.R.A.M