ԱՆԱՀԻՏ
21
Ո Ս Կ Ե Դ - ԷՆ Զ Ր Ո Յ Ց
Դ Շ ԽՈ 8 Հ Ե
ք
Լ Ն է
Ն Ա խե Ր Գ Ա ՆՔ
Հովիտ Տրն էր
ք
ըադքէն
երկու օ*աՏ Հեռու,
ԱՏառանոսն, ուր Տենք աՏԷն Ս աչիսին,
Ցաքերուն
Հետ կ՚առնէինք
չ ո ւ ,
Գրրաստներու
առոչդ
ուսին
։
Ու Հոն խուՏրով
է
ա
դլիկ՛
տ
է\Դ
ա
Հ*
Արեւուն տակ թէ լուսնակին,
Մէչ Տէկ գառնուկ, Տէչ Տէկ ճերՏակ սատանա (
է
Յոդնիլն
ի՛նչ է չէի՚"ք
դիտեր աՏենեւին
։
Հասա առասան
է
կարի
դերձան,
Կրհիէլեերն իսկ
ապրրշուՏին
ք
ԶԷին տոկար Տեր թրռուսկին
Տտնկական
գ
Զոր Հովերր
վե՛րն աՏսլերուն կր քրսէին
Հ
Պ՚իշերներն ուր լուսին կ
ը/(՚"|՚ք
Կր նստէինք
շուրջանակի
րոլորրս Տէկ,
Տանիքին
վրա չ. ու ա Տէն ոք անպաա՜ճա ո֊
Պէւոք է սլաաՏէր
Հէքեաթ
Տր Հին ու ՀաՏեդ։
Ցոդնանքէն
վերի
չարութենէն
վերՀ
օրուան,
^1
1
ունկրնգրէինք
ք
խելօք
խելօք,
*
հո ւ պա րնե ր ր ասպետներուն
Տարա ական,
Ու ՚հեւերուն՝ ապրոդ Հեռու
լերանց դոդ,..
Ու կր սկրսէր ա լ աՏէն ոք
Նրադներու
նետել
ոսկի իր Տադոդ. . ..
Ա.
Լիալուսին
ԱՏանոսէն՝
հա զկի պէս.
Արհաթ թավադ
լիալուսին՝
երդին վրա չ,
Ուր Տենք
րոլորս
իրարու չես
Շրջանակ ենք կադՏեր, չունինք
րս՚ցակաւ։
Զրրուցելու
կարդն իՏրս է աչս անդաՏ.
Ես կր կր1լեեՏ սովոր ակ ան Տեր պա չ Տան ։
-
Ո՛վ որ գիտէ, էէ Աոդծէշհ
ղի
ս
*
Անոր
րերնին
ս ատ կահ շան Տիս.
Ո՛վ որ վէպի
կէսին
կ՚ելլէ,
Անոր տունէ՛ս կ
ո
1
Ր Հէն Տտնէ.
Տշղա՚ք, ո՛վ որ կր
քրնանայ,
Ւր երազին սեւ կատուն
գ ՚ ՚ ՚ յ . . .
1
1
ր սկսիՏ այնպէս,
ինչպէս
ձրՏեռ
ղիչերներ,
Պապշս, քաՏակր
րարձին,
Հատիկ Հատիկ կ արտաբերէր.
Ու ես՝ երկար, անքուն,
լրռին,
Բերանշս գոց» աչքերս
Տեհրաց,
Կ՚ունկրնղրէի
ձեռքերս
հանկիս
վրս՚յ
հալլահ :
-
Կար ու չրկ
ա
ր,
մաՏանակին,
Երրոր արար, ուղտն էր սափրիչ,
Ու անելին՝ հառեր կտրող սուր
կաղին,
Ու տապարով կ
ահիլուէին,
Երրոր ասեղն էր Տեհ բրրիչ,
Ողնին՝ րՏրիշ,
Ու. Տոլնետիկ՝ էշն իՏաստուն,
Երր Տրչիւնշ կր կ/լքէբ ԷՅադ ու րալիչ,
Ու հառերր կր Հասնէին
աստղերուն,
Երր ոսկիներն
կ՚երանէին,
Ու. կալՏաւլն էր չափշ
անոնց,
Երրոր
է՚աիււոր ունէր
ճարՏին
Ու կր րաձնէր
ձրրի՝ իր ղանձ...
ԸՏտաՏպօլի
Տէչ կ՚ապրէր Տէկ
թաղաւոր:
Ծովու
աւազն
ունէր
Հաշիւ
Fonds A.R.A.M