102
ԱՆԱՀԻՏ
դարձեալ
իր ծննգւս վւսյրր կր գտնուէր երր ե–
ռապեաները
Կրեժ՚ոնի
Հոգերր
բաժնեցին
ի ֊
րենց
գինու որներուն
ժ՛իջել։
Մ՛անս։ու
1
այի,
«
Կրեժ՚ոնի
խիստ
շատ
ւ/՚օտիկ
Մ՝ անտ
ուա»ի
Հողսւմաոր
նոյնպէս
կտրտուեցաւ։
Անկա­
տար
կերլզով
ծանօթ
սլա բա դան ելաւ
բեր­
մամբ
Վքւրզիլիոսի
կալուածներն
ալ գրաւ­
ուեցան ու արուեցան
օտա
րներու
,
նոյն իսկ
կր
թուի թէ վայրկեան
մր
բանաստեղծին
կեան.րլ,
լիւլ անգի
ենթարկուեցաւ։
հայց
իր
բանաստեղծի
Համբտւր
սկսած էր տարած–
ուիլ եւ իրեն ապա Հովել
ագդեցիկ
անձնաւո–
րութ իւննե լաւ պաշտպանութիւնը,
ասոնց կար­
գին
էին՝
Ասինիոս Պ ոլլիոն,
Կորնելիոս
Գալ­
լոս,
Ալֆենու ս Վարուււ։ Այս անձնաւոլաւ
թիւն–
ներու խորՀբդով
Վիրղիլիոս
Հոոմ ղ՛ռաց, ուր,
Ա եկենւսււի
աժ՚ենակարող
ագդեցութե
ան շնոր–
–
իւ, Ոկս՚աւիանոս՝
բանաստեղծի՛ւ։
վերադար­
ձա ց իր կալաածներր,
որով ան կեանքի
ա–
յզաՀո վու թիւն
ստացաւ։
Մեկենասի
Հետ իր մտերմութ՛ի
ւնն
այն­
քան լաւ էր որ Յ՛.) թու ականին, իր բարեկա–
֊
մր, Որաւոիոսն
Ւ1 I ալ ներկա
յա ցուց իր մեծա–
(1
յ
ւ| | ւ ր գ ի լ | ւ ա ւ ի ե ւ |||ւււււո|ւււււ|ւ ր ա ր ե կ ա մ ո լ ֊
Թ ի ւ ն ր շ ա տ
մեհ՜
էր. ւ ս ռ յ ս ջ փ նը ե ր կ ր ո ր դ ի ն հո–
գ ի ծ ՜ ա կ ա ն կծ՜ու ո՜ոին ո ւ գ փ ւ տ ե ր ո ւ Ն
ւ
լ
ր տ յ 1|լւ
հի ա ն ա ր , ե ր կ ր ո ր գ ն ւ ա ւ ա ջ ի ն ի ն
ւ ա լԼւ ո ւ ո ւԹե ա ն
Ււ
ր ա ն ա ւ ա ւ ե ւ լ ծ ա կ ա ն
հ ա ն ՛ ճ ա րին վ րայ կր
գ մ ա յ լ է ր ։ կր պ ա տ մ ո ւ ի 1ւՒԷ ա յ ս ե ր կ ո ւ
մ ՛ ե ծ
գրուլէւերն իրարու 1)հւո գ ր ա կ ա ն ս ր տ մ ՚ ի տ կա–
ա(սկսե՜ր կամ՛ բ ա ւ ւ ւ ս խ ա ւ լ ո ւ Թ ի ւ ն ն ե ր ալ կ ՚ ը ն ե ն
ե գ ե ր ։ Ա յ ս պ է ս , որ ւ՛՛ր մ ՚ է կ ր
մ ՚ ի ւ ս ր ն կր գ ր է ՛
՚՚
յ\1ւէէՕ
էւեւ ոտո՚շա թ ւ օ ա թ&թթւգսէ
ՕՅԼՔՈ–
էշա՚ւ
/
կ ը գ ր կ ե մ ՛ յ յ ե գ ո ; ^ € 1 Ո / Ն ա ւ
մը ՚ ՛ ց ւ ւ ո ւ –
կ է ե ւ ի ւ ե լ ք է ւլուրկ ՚ , | » գ որ կլւ ն շ ա ն ա կ է ՚<ւււլ–
չոյՆ;՛. ւ ս ր գ ա ր ե ւ եքւՒԷ
ո ^ է ո ւ
սահփՆ
լ ա ւ ա շ ի ն
Ո տ ա ւ ւը / Ն ա ւ ի ց ւ ւ ո ւ կ ը ՚ ե ւ ւ|երջփն ա ա ա ւ ւր
/
ն ա ւ ի խ ե լ ք ը / ջ ն չ ե ն ք , կըօ ս ա յ
շ լ \ շ
րաււր, որ
«
ա լ օ ս յ ն կր ն շ ա ն ա կ է ։ - Ո ւ րիշ ա ն գ ա մ ՛ մ՛ը
գ ր ա ւ ի
կ ՚ ե լ լ ե ն Թ՜է ի ր ե ն ց մ ՛ է ո՞րք պ ի տ ի կ ր ն ա յ
ա մ՚ ե ն ա ՜ կ ա ր ՜Յ Ն ա ւ ՞ ա կ ը գ ր ե լ ՛
մ ՚ ի ա ի ն ։ է ր կ ա ր
մ տ ա ծ ե լ է յ ե տ ո յ ,
մ՛ին, կ ա ր ծ ե լ ո վ ամ՛ ե ն ւ ս կ տ ր ճ
Նամ ՛ ա կ ը գ ր ա ծ ը լ լ ա լ , կր գ ր է րարեկաւ1՚իՆ՛
«՚
ւհօ
ՕւտբՕ»
,'
գիւդ. պ ի տ ի
երԹամ՛՛.
մ՛իւսը, իրր
սլ ա տ ա սիւ ան, լ ա յն ա ծ ՜ ա ւ ա լ Թ դ Թի մ՛ր / ա յ ն մ՜տ֊
մ՚ ա ն ա կ ա յ ս օ ը ո ւ ա ն 1ւՒուգ1(է՜ր փ ո ի ւ ա ր ի ն ա լ ն ի ւ –
Թին
՚
ճ ի շ գ կ ե գ ր ո ն ը կր գ ր է 1 աաււր, որ կը
Ն շ ա ն ա կ է « գ ն ա ՛ » ե ւկը գ ր կ է իր ր ա ր ե կ ա մ ՚ ի ն ։
նուն եւ գրասէր
պաշտպանին։
Միեւնոյն ժա­
մանակ
Րկտաւիանոս
երիտասարդ
կայսրն ալ
ամ ենա բարեացակամ
տրամաղրութիւններր
ցոյց
կուտար
երիտասարդ
բանաստեղծին
Հանդէպ։
Առողջութեամբ
տկար,
բարձրաՀասակ,
թխաղէմ,
մարալով
կարկաժ՛,
՚
Լիրղիլիոս ամ­
բողջ իր կեանքին
մէջ գեղջկական
երեւոյթ
մր պաՀեց։
Խօսելու
դիւրութիւնն
ալ
չունէր
ան, ուսանողական
շրջան՛.։
աւարտելէն
յե­
տոյ, մէկ քանի անդամ
վարձեց դատեր պաշտ­
պանել,
բայց
բնաւ
չյաջողեցաւ.
որովՀետեւ
եթէ
Կալլիոպէ,
պերճախօսութեան
եւ դիւ­
ցազներգութեան
մուսան, մէկ աչ.բր մեծ բա­
ցած կր ժպտէր
անոր,
միւսր
բոլորովին
ւիա–
կած
ցոյց կուտար
Մ անտուա
յի զաւակին։
Իր
ձա
յնր սա կա
յն շատ ախորժելի
Էր, նոյն
իսկ
անուշ, ինչ որՀոգիի
Հեզութեան
ստոյգ
նշանն
Է. իր բան ա ռ տ ե ղծռւթիւնները
կա րգալու ժա֊
ժ՚անակ
մա ո՛ւաււ //ր
Հմա յքով
,1'
ր կր
վարակէր
ունկնդիրն
երր։
Վիրդիլիոս
չամուսնացաւ
խաղաղ, ան­
դորր եւ պարզ
կեանքր
սիրելուն
Համար, ար­
դարեւ իր ե ր իտ ասա րդութ
եան
առաջին
տա­
րիներու
միջադէպերն
անցրնելէ
յետոյ, ո–
րոնք քաղաքական
կռիւներու
Հետեւանքներն
էին,
անոր
կեանքին
ժ՚էջ
ուրիշ
սլսւտտՀւսր
չի
յիշուիր եթէ ոչ իրզւերթ ուածներու
շարա­
գրութիւնն
ու Հրատւսրակու
թ իւնր։ իա է ակա՛հ
նկատելի
Հարստութիւն/
մր գիզած
Էր, զոր կր
պարտէր, կ րոուի, իր բարեկամներուն
առա­
տաձեռնութեան,
տուէ։ մր ունէր
Հռոմի
մէջ
—
Ս եկենասի
Հռչակաւոր
պարտէզներուն
քսվ,
բայց շատ քիչ անգաւ/՛ Հոն կր բնակէր՝
չսի­
րելով ո՛չ մեծ քաղաքը
եւ ո՝չ
ժողովրգակա–
նութ եան առթած
նեգութիւնները.
ան կր ս ի -
րէր գաւառական
խաղաղ
կեան,րր, կր նա
խա֊
ղասէր
մանաւանդ
Հարաւային
Իտալիոյ
դաշ­
տանկարը,
Կաժ՚պանիան,
՚՚
լր^ կարգ մր աւ ան­
գութ
իւ՚էւն ե ր ու Համեմատ,
Նօլայի մէջ կալ­
ուած
մր ու՛ռէր։
Իր իսկ
խոստովանութեամբ,
ան
\
քշյսկակւսնները
զլ՛եց
Նս՚պոլիի
մէջ,
|;նէա–
կաեը
շարադրեց
Կամպանիոյ
եւ
Ա ի կ ի լ ի ՚ ՚ յ
մէջ։
շոփււ
ակա՚կներր
գրելու
Համար մօտ ե–
բեք
տարի
գրաւ՝
Քրիստոսէ
առաջ 41 39.
^շակակսԽներն
իրեն
արժեցին
եօթ
տարուան
աշխատանք՝
31 30,
եւ զոր Ատէլլա
ւիոքրիկ
քաղաքին
մէջ կարգաց
Օզոստոս-Ո՚կտաւիա–
նռսին, երբ սա Ակտիու մի
պատերազմէն
Fonds A.R.A.M