Ա Ն Ա Հ Ի Տ
101
վյաղաքին
մօւո,
Մ ի՛սկի օ 1\) գետակին
եզերքր
գանուող
աւան
)2 /
ւ1՝ր, ապագայ
Հռչակաւոր
րանասաեղծի՚1ւ
աոաջին
թոթովուէաերուն
վր–
կան
եղաւ։
Ջկան
նոյնպէս
ստոյդ
աեղեկու–
թ իւններ
Վիրգիլիոսի
Հօր եւ մօր վրա
յ,
ուս­
տէ կ եգրակացուի
թէ ան Համեստ
րնտանի–
քի
մր գաւակն
էր։ Ոմանք
անոր
Հայրր րր–
րուտ մր կ՛՛ենթադրեն,
ուրիշներ՝
վարձկան
մշակ
մր որ, իրվարպետին
աղջկան,
Մ ագիա
Պօլլայի Հեա ամուսնանալով,
անաաոներ
կր
գնէ, փեթակներ
կր Հաստատէ
եւ
փոքրիկ
Հարստութ
եան մր տէր կր դառնա
յ։
Աւելի
խելքի մօա է վերջին
են թա դր ութ իւնր,
որով
կր պատկերացուի
Վիրգիլիոս
մանկիկ
մր որ,
կայաառ
ուլի
նման իր Հօր բոլորտիքն
ոս­
տոստելով,
իր մատաղ
սրտին ու Հ ոգի
ին
մէշ^
խորապէս
կր դրոշմէ
ան^ինշ^
սէրր
դաշտե–
րու եւ անտառներու,
ձ առերու եւ ծա դի կնե–
րու,
մեղուներու
եւ թռչուններու^
Հօտերու եւ
Հովիւներու
որոնէք
աննման
երգիՀր
պիտի
դառնար
ապագային,
մինչ իր երկու
աւագ
եգրայրներր
իրեն պէս թոքերն
ին տկար
կր վախճանէին,
մին՝ մանկականդ
միւսր պա–
աենական
Հասակին։
Յամենայն
դէպս
աներկ­
բայելի
է թէ Հա յրր
Հողագործ
մրն էր եւ գիւ­
ղացի
/
Յ/, քանի որ Մերիս
իր
բագուկներուն
վրայ
քաղաք կր տանէր իր ուլր (*)
։
Րսկա–
(1)
՚
ք՚ՕՐէՍՈՅէ© 86116X1 ե10, 1Ոէ6Ր ք1սա1ՈՁ
ՈՕէ<ւ...» երջանի՜կ ծ՜եր, գ ո ւն 1)ււ՚ս ք ո ^ ը ՛ ք ա լի
Տ՜անօԹ՜ գ ե տ եր ււ լ...
Հով. Ա. 52
^՝տնօԹ գե­
տերն են 1|° եւ Սփնվիօ։
Լատ.
1\11
ՈՇ1ԱՏ,
իաալ.
յ\1ւոօւօ, գ ենե տ ե ան Լոմբ ա ր գ իոյ գետակ մր որ
այ(քմետն <1|օ գ ե տր կր Ս՜ափի /«(ւո, Լատիններու
Բտժստր, ա ւ ե լի 6ին ա ա եննեբը Քոժսոստ կը
կոչուէր,
580
1)
ա<լարամեգր երկար, Ագրիական
ծ՜ււփր կր Թ՜ափք։
(%)
Ս՚ինկիօ գ ե տ ա կին եզերքը, (քանսաւ այի
մօտ, ճ ո ժ 6 Տ աւանը, որ այսօր Բւ6էօ1& կը
կ ո չ ո ւի ;
թ յ
«
Բտտշւէտ սէ &ոէ6, եօ^6տ, բ ս 6 ո ; տսհ–
աւէէւէ6 էտսւօտ*.
Աււաշուան սլէս, աղա՛ք, նա խիր արօ՜եցէք,
ց ո ւ լ լրբեցէք.
Հով. Ա. ՚հՕ
եւ հետեւեալներ։
Հ)
«
Ւ10Տ 1111 (գԱՕԺ Ո60 ե)6Ո6 V6^էՏէ 1 )
աւէէւաստ Ո3606տ».
կր գ ր կ ե նք այս ուլերն անոր /Թ՜ոգ ան բ ա ֊
րոփ չ ր փ ս յ լ է ՛
Հով Թ. (հ
պէս
չքնաղ
քերթողին
մանկութեան
եւ պա­
տանեկութեան
վրայ
որոշ բան մր չի գիա–
ցուիր.
անոր տաղերն ալ այդ մասին
ոչինչ
կր
սորվեցնեն։
հովուական–՛֊//»/»
կր վկ'Ա.1
1
–՛"
Լ
3
է
՚
Կ ՚ / ՚ Ղ / ՚ Ժ " "
խնամուած
կրթութիւն
մր ստացած էր,
բայց
ո՞ւր,
ի՚՚նչպէս։
Բանաստեղծին
եւ ոչ մէկ գրու­
թեան
մէշ՝ ակնարկութիւն
մր կր
նշմարուի
անոր
կրթութեան
վայրին
եւ
ուսա՝ցիչնեբու
մասին. կր կարծուէ, սա կա
յն թէ մինչեւ եօթ
աարեկ
ան Հա սա կր — // մա նք ա ա սն եր կու. ս/ա՛­
րեկան
կ՛ենթադրեն—Մանաուայի
մօա, Կրե–
մոն
դի
ւ ղաքա
ղ ա վ» ր ս ս ր վել
Է յե ա ո յ , ա ն
ղր ր–
կուեցաւ
Մ իլաԳւ եւ. անկէ աչ Նասչոչի, որ ա
յն
ժ ա մա նակ
դի ա ութ ե ան եւ դպրո ւթ եան
ծաղ­
կեալ
կեդրոն
մրն էր֊ ՚Ւննաղաաներէն
ոմանք
Հ ա ւան ա կան կր ղան
են
որ Վի ր ղ իլ իոս
իր ու­
սանողական
ՀրՀաԳւն ա է ա ր ա ա հ
ր՚լլայ
Հռոմի
մ ԷՀ։ Ո ՝ ւր որ ալ եղած
ՐԷԷ
ա
յ ա ռլ աղայ բա­
նա սա եղծին
ուսանողական
կեանքի
վեր Հ ի
Հանգրուանր,
ի^՚Հ "/՚
ո
եւԷ կասկած չի վեր­
ցներ՝
այն Է թ Է անոր
կրթ
ութ
իւ նր
վ եր ի ն
առա
ի ճանի խնա մուած
եղաւ։
Վիրգիչիոս, ար­
դարեւ,
լքի ա յն
ղ ր ա կանութեան
չՀեաեւ
եցաւ,
ա յսինքն
րսւո
ժամանակի
սովորութեան*
միա
յն քերականութիւն
//
ճարաառանութ
իւն
չսորվեցաւ,
ա յլ Հեւոեւեցաւ
նաեւ
զիւռութ
եան
I մաթ Էմա թիք եւ բ^էկութ
ի
1
եւ փիլի ո ո փա­
լու թեան։
՛
Ծանօթ
Է մասնաւորասլէս
որ
եպի֊
կուրեան
էքիր°նբ,
որու1ւ
Հանդէպ մեծ
յար­
գանք
ունէր Եի կ երոն,
ա՛ւար
ւի ի լիսոփ ա յ ու֊
թեան
ուսուցիչն
եղաւ։
ք*այց թէ այս վ ե ր
Հին
երկու
դի ա ութ
իւնն երն ո"ր ասա
ի ճան
ղ
ինքր
Հրաւդ ուրեց
ին
է
ա յ դ
մա ս ին
բն ա ւ
սւ ե ղեկս
ւ–
թիւն
մր չի ղան ո լիր՝
ո՝ չ իր
գրուածքներուն
եւ ո չ ալ ժամանակակից
եւ յա Հորդ
սերունդ­
ներու
գրութիւնն
երուն
մէՀ։
Շ սւ սւ
Հաւանա­
կան է որ երբ֊
յ՜) աարեկան
Հասակին
աո–"
ն ա կան աարագ
Հագած
օրն իսկ —,
Լուկբե֊
ա ի ււ ււ բան ասա
եղծ
ին
անձն աս պ ա ն ո ւթ եա
ն բ օ -
թբ
լսեց ու իմացաւ
այնքան
յա յանի
մարդու
մբ վախճանին
Հեաեւող
ավւսոսանվլներբ,
իր
գրական
կոչումր
բոլորովին
խաացաւ
իր երե­
ւակայութեան
մ ԷՀ։
Ասոր ապացոյցն
է
Վիր֊
գիլիոսի մեծ Հիացումր
Լուկրեաիոռի
ա աղան­
դին
վրա
յ, իր ձգաումր
անոր
նմանելու
եւ իր
յուսա Հա ա ութ իւնր
ան որ
լի աո վլի ն
եր բ եք
չ Հա սն ել ու վա խ էն
։
՛
Բրի սա ոս է առաՀ
ք
գվ
թ ո ւ ին,
Վիրոիլիոս
Fonds A.R.A.M