6
Ա ն
կանգնած
սլաշսռնեան
ամ՚ենայն
հաւանա
կանութեամ՛բ
այս Հա՛նէս
Ջանսլէրն
է. որ
քա՛ն եւ սչաաէլերի
վերարտագրութիւէւր
յա–
Հսղ չէ գէւՐքերի
մ՚անրաւՐասնութիւնների
նկատւ/՚աւՐբ,
բայց
այսւոեղ եւս երկու
ար
ուեստներէ
նմ՚անութիլնր
աէլ1ւերեւ է ։
Մեր կասկածն
ունի
Հաստատութեան
եւ
ուրիշ
կռուան. ւՐի երկրորգ
յիշատակա
րան, տարբեր
բուէ։
՚
Էրչիս՛
յայանոււէ՛ է,
որ Ատղւ/ոսարանո
րէւծայուած
Է
մ՚Էէլիքւ
Լեւոն
Դ.ի կողմ՞ից
(260
ա.)։
Արգեօք 178ր.
եւ 2ք)0բ.
յիշատակարանների
եւ նաիւրէւ–
թացի գրի մ՝ ԷՀ
նմանութիւն։
չկ
ա
՞
յ՛
ա
, )
ս
ղ֊էսչքոււ/՝
իՈւգիրր
բոլորովին
սլարւլ կրլի
նէր։
Յամ՛ենայն
գէսլս
առանց
Աւշագրու
թեան
չ ի կարելի
թտլէւել
անու1ւների, ժա
մանակ
ի եւ արու –ե սաների
ղուգագիպու–
թիւնն ու նւԲանութիւնր։
Լեւոն
9՛–/՛
Հտնս–
լերր
Հեթումն
էր, յիշւստակուտծ
1288
թուին,
իսկ Հանէս
անունով
յայսնի
չէ
նորա
ժամ՝ տնակ ից։
Լեւոն
Զ>/՛
աւոենա–
գպիրն էր Յովհան
Գար գէլ
,
բա
յ ց նաժա~
/
քանակով շատ ուշ էր (1)։
(1)
Յովնաննոլ ՚1՚արդե|ի (էաւքանակադաւ–
թիւն Հայոց. Սպ./89./185։
Հ / • Տ
Այս
իւն գրի
լուսար
ս/նութ
իւնր
կարեւոր
է մ՝եր
ւՐանրանIլարչսւէէ
եան
սլտտժտթեան
համ՛ար. Ա արգիս
Պիծակի
արուեսսւր
այն
քան
րնւորոշ է, ինքնուրոյն,
որ
համ՚ողուած
ենք թէ նա՛ է ստեղծել
" ՚
յ գ
իւրատեոակ
ո՜ճր եւ յետագայ
ժաժ ստակի
կողմ՛ից որ–
գեգրուել
նորա
աղգեցութ՝
եամ՚բ։
Հակա–
ոակ
գէսլքում՝
սլիաի
կարծել,
որ
նորսւՂւից
սաաՀ
գեււ եւս եղել Է մ՛ի վարսլեա, որ
ն ս յ ն ո հի ստեղծագործ
ողն Է եւ
I)՚տրգիսր
նորա
հետեւող
ր կամ՝ շատ շատ աւել ի ղար–
գացնողր։
Այ՛՛ տեսակէտով
ցանկալ ի էր
լսել
Պ. Հաբէշետնի
կամ՛ մ՛ի այլ
բանասէ
րի կարծիքր,
որր հէւտւորսւթիւն։
ունի ան
ձամ՛բ
քննել
ձեււագիրր
եւ աեււ1ւել, թէ
բացի
մ՛եր
ցուցումներից
չկա՛ն
այլ, արտա
քին
նշաններ,
որ հաստատէին
մ՛եր կաս.
կածներր,
օրինակ՝
մ՛ագաղաթի
կամ՝
գոյ–
ների
նւՐանութիւն
էլամ՝
տարբերութիւն
եւայլն։
ԳԱՐԵԳԻՆ ԱՐ՝ԲԵՊՍԿ\
ՅՈՎՍԷՓԵԱՆ
1,՝
օմիածի6
Fonds A.R.A.M