ԱՆԱՀԻ
Տ
4 9
թիլ՛է։)
ժաՀագԷւՐ,
ա ն գ ե ղ ե ա յ ,
անպիտան
ե.
րեսով
Հերոսէ
ւՐլլ (/), —այս
աւՐէնր
բնաւ
սեպՀական
չեն ի/որենացիին,
այլ
արգիւէւքն
են իր ժամ՛անակ
իի
ոգիին։
Ար գ ա ր
էլԼԼ
ա
Լ
ոլ
–
Համ՛ար
Հարկ Է
խոստովանի/
որ ի/որենացի
իր ա յս
արաա֊
ներուն քով
ունի
բարձր
արժանիք,
երե­
ւելի՝
եզական
իսկ՝ բարեմ՚ասնութիւններ,
ս–
րոնք
իրեն*/։ են, մ՛ինչգեո
թերութիլ/ւներր,
արաաներր
ժամ՛անակ
ինն են.
1.
—
ԱռաՀ ինն
րլլ
ա
լ
ո
վ
կր
յղանա
յ
ծրագիրը
ի սկզբանց
լ իակաւոար
Հայցե­
ղ ի ն պատմ՛ութիւնն
ի լ ո յ ս ընծայ
ելուն.
(
Հայկէն,
թէ անկէ
աուսՀ
երկրին
։
ՐԷՀ
եղողներէ՛/։,
զորՀ ի ն զրոյցներր
կր
սլաս։–
,
Րէին թէ կային ֊Բ. Ը.)։
2.
—
իր սլաաւՐութեաէւ
Հիւսուածքին
մ՚ԷՀ. իր ժսւմ՚անակին
Համ՛ար
նորօրինակ
և
անսովոր
կերպով,
մ՛եծ
սւեզ մ՛ր աալր (որ
մ՝երօրեայ
սչաամ՚սւգիրներսւ
յաաուկ
է) ա–
ւա/ւգութիւ1ւ/ւերսւ
—
ր լ լ
ս
՚
յ ժողովրգին
քով,
րլլայնաիւարարական
աոՀմ՚երու
մ՝ԷՀ
սլաՀ–
ուած—
աւանգավէպերու,
սա ասսլե
յ ներ
ու,
ռաւՈլաղրոյցներու
(
ք Օ11Հ1ՕՐՔ )»
թուուլներու
կամ՝ Ատողներու
երգերու,
«
երգ
բանիցոներու
ԼԲ. Ը-), մ՛իշտ Հանագիր՝
քննութենէ
և րնսւ–
րոզութենէ
ա/ւցրնելսւ
զաէւոէւք,
որով
այգ–
ււ/ի ււի կանուխ
թուականի
։
Րը
շրՀաբերող
Հ ի ն աէւգիր
զ րո յցներու
ամ՚ենա ճոխ գան­
ձարան
մ՛ր կր
ներկայացնէ։
3.
—
Իր ո՜ճին
զարւ/՚անալ
ի
ճկունութիւ­
նը, աշիւոյժր,
երանգաւէա
սլէսսլիսութիւէւը,
ւ/՚իշէո
կորովի,
սեղւՐ, սղաբան,
Հակիրճ, բո­
լորովին
աարբեր
արեւելեսհ։
ո ճի
ճասլա.
ղութենէն,
գանգաղութենէն
եւ շաաար ա.
նութենէն,
իր արաայայաութհոհ։
պերճու–
(1)
Մեր օ ր ո վ իսկ յ ո ւ ն ե < յ ա " ն ք Հիւնւ՜՚եարպե–
յեն տ ե ա նի նմ ա ն օ ր ին ա կ վարձերթ, ե ւ քննասերն
1 ՚
ա ր ա ղ ա շ ե ՚ ա ն ատեն ատեն տեղի յ ե ՝ տուած ն ո յ ն
փ ո րձ ո ւ թ ե ա ն , օրին ա կ ՝ երթ Մեսւ՚ոպ ա ն ո ւ նթ ա–
Րսւթերեն «շերե.1>» աոքատեն եյած
«
ւ1եշրու.9>»
(
փ ա ւ ւ ս ւ ւ ո ր ) թ ա ռ ո վ կ ՚ ա ւ ւ ա ջ ա ր կ ե ս տ ո ւ դ ա թ ա ն ե յ։
1«.
րդ ղ ա ր ե ւ ա ր աթե ր են
| ե ղ ո ւ ո վ
մ ա կ դ իր
Հ ա յ ո ւ I :
թիւէւր,
բարձրութիւնը,
եւ յա՜ճախ
նրբու–
թիւէւր
մշակուած
մ՛աքի
բացայայտիչ,
որ
տյնքան
կր զանազանի
լոկ ու մ՛երկ Ժտ*
մ՛ան ակա գրի աավւակ
կամ՛
Հէքեաթի
ռամ՛ -
կական
ոճէն։
4 .
—
Իր բանաստեղծի
ւսնվի՜ճելի
^իր­
քը* վառ եւ աշխոյժ
երեւակս։
յութիւէւր
որ կը փայլի
մ՝ ուն ա լոհ։ զ
Պատ։/՚ութեսսն
մ՝ԷՀ իր բազմ՛աթիւ
նկարագրութիւններուն
Լերկ րի,
տեսարանի,
կռուա՜ճակատներու
ևն.ի^
առթիլ,
որոնք
այնքան
կենգանու–
թիւ/ւ կր կրեն
որ ընթերցողին
կր
թուի
յա յա
յանգիւ/՚ան
տեսնել
նկարագրուածը,
իր
ւ/՛ան ր ամ՛ա ւհւ /// թեամ՛բ
եւ
շարժում՛ով։
Նկարագրութեան
այս կտորները
արժանի
են ծաղկաքաղէ/ելաւ
մ՝ԷՀ
մ՛անելու
իբր ըն
տիր
նմ՝ււյշներ
նկարագրական։
ո՜ճի։
Տ.
—
իր գեր տզա/։ց
Հեաաքրքրութիւ
նը
մ՛տաւ
որ, որ ՚էի^՚ՔՐ
Հետամ՛ուտ
ըրած
է բազւՐաթիւ
եւ բազ։/՛ասւեսակ
գրքեր
տչ–
քէ
անցր/ւել
որոնք
կրնային
Հեռուէն
կամ՝
մ՛օաէն
ամ՛ենափոքր
շ ի ւ ղ «*/»իսկ Բ^՚Ր^լ իր
Պատւ/՚ութեան
նիւթին։
Ց*
—
Իր բազմ՚ախուոն
գրական
արգա­
սիքները,
նշանաւոր
ոչ մ՛իայն
թուով
այլ ե
տեսակով,
զանազանութիւնը,
որ կր
պարու­
նակէ
մ՛էկ կողս"է ((Վարք Ազեքսանգրի»,
մ՛իւս
կողմ՝է
ԱշխարՀագրութիւէ։
(
իր
ժամ՛անակի
եկեղեցականի
մ՝ր Համ՛ար
վայելուչ
պարու­
նակութեամ՛բ
գէրք
մ՛ր չէր՝
տյէ։
չափազսհւց
աշիւարՀիկ
Աուտ - կալ էսթէնէսէ
«
Վարք
Աղեքսսսնգրիոն՝
թարգմ՛անելու)։
Ա՚իա
յն
այս
Հանգամանքով՝
արգէն
եզական
գիրք
ւՐր կը գրաւէ
Հա
յ
մ՚ատենազ
իրներուն
ս"ԷՀ> Հասաատ
սլէտք է ը՚էւգունինք
թէ լոկ
նշմ՛արս։ութիւ/։
է իր րստծը թէ ((Այր եմ՝
ծերտցեալ
եւ սւնսլարասլ
ի
թարգմ՚սաոլ–
թեանց»
որոնց
ամ՚էնքր
իր անոլէւը
բացա­
յայտ
չեն կրեր,
բայց
որոնց
իրեն
վերա–
գրոււՐր
լե զուաքննու
թիւէւր
Հաւանական
կ՚ընէ,
ինչսլէս
Փիլոնի
ճառերը,
Գրիգոր
՛
հի՛ սացիի եւ Աստուածաբանի
ինչ ինչ ճա–
ռերր,
Պ՛լատոնի
((
Օրինացոր,
((
Վարք
Աղեք֊
սանզ րի»ն, եւ իրմ՚է
պ ա րզ ո ւ ա ծ
կամ՝
նաւքա–
ւլօ տ ոլ ա ծ
երկեր—
Փ ՚ ՚ ք ր
կորիւն,
Աոկրատի
Fonds A.R.A.M