ԱՆԱՀԻ
Տ
2 9
գիւղին
Հրաշալիքներ
էն
Ս
՛
ին Էր
.
օԳառնուկ
մր
նէին
աւսրինեբբ
է
քանի
դէպքերը
*՚
Հ
ՈԼ
Հ
Ի
մէՀ
ամբողՀ
կե՛ր
եւ թաս
մր իւմէ՛
Աբքուն
11
ա֊
կր թաղուէին
եւ քանի
դէպքին
ականաաես
քէն,
մարսեցի՝
ր, զ՛սա ց ո
էլ
ԱՍ
էին
մեր
գիւ դա–
մասնակիցներու
թիւր
կր պակսէր
դ
ծերու–
զիք
եւ ի
ս
կ
ա ա
է
ս
111
է
ա
–1
Ղ
ա
Է
ս
էր ասոր
ջ ու րր
թ եաս
Տա մրէս,
իրենց
նաիւնեաց
մ ի ան աչով՛
զմայլելի։
քՓաքուրի
արեւելեան
ա
ւի
ի ո վրայ
ի
Աս Հա աո ու մ աաա
ղձ
ունէր
մեր
գիւղացիս
դ
Հովոցին
*
ւ՝էՀ
բոլորակ
մր կաղ մո ղ այ ս չնաշ֊
պ ա ա մ ել ո
Լ
ե ւ վ եր ա սլ աա
մ ել ու Համար։ &ակա–
իւարՀիկ
առուակիս
վճի ու Հուրր,
՛՛՛
ԷՀ ի մաք–
լ ի ս
թ ալոէ՛ էին աս ոնց
մ ԷՀ յիՀ աա ակներն
այն
րա մաքուր
եւ արծաթ
ազօծ
քարերը,
իր գնաց–
ս,րանչելի
աեսիլքին^
որ ա ոա Հ ին անգամ
գիւ–
քին
մ ԷՀ յա ւկա
ան սլ գա որ
"՚
յս մութ
արծ ա–
ղր մանողին
աչ,րին
սլա ր զու էացաւ , երր
ան՝
ա ա
ՄԱ*Ր11Վ11՚ե*
ԳԻԻ ՚ Լ Ը (Ծաղկաձորում)
նկար ԳԱԲ. ԳնԻՐՀԵՄԵն
թագոյն
աննման
Արքուն
Ձայր
ք
իրապէս
միակ
ոլակասր
կր լրացնէր
մեր
գիւղի
աս–
ա ուահա կերա
Հա մայնա պա ակերին։
Մեր
գիւ–
ԴԼՀ
*
Հ/&եչողին
կ՚Ասէինք
մենք.
«
թ՚աքուրի
ձ ուկր
ք
էօպ էք ի
մե ղրր
եւ
Արք ունի
Հ ու
րր
չճաշակած
մի՝ անցնիր»։
Զմայլելի
էին
ձուկն
ու մեղրԱ
եւ Հուրր
մեր
գիւղին
դ
Համեղ
Պ
զու­
լալ
եւ իւնկարոյր.
սաածիչ,
դիւթող
եւ
կա–
ե՚
ա
րդ
ո
զ • • •
։
Այսպէս
աՀա՛
մեր
գիւղր
օժ աուած
էր
բնութեան
Հրաշալի
աոաւելութիւններով։
Գիւ–
ղացիք^
ԿԻր
ա
ԿԻ
եւ աօն
օրեր
գի
լ
դին
աղրիւ -
րր Հովանաւորող
սօսիին
աակ
նսաած
ք
կր
շաղա կր ա ա էի ն աՀէն
ու ձաիւէն.
Ալի
փաշայի
՚
ւՏՕօի
յարձակոււ/սերէն,
ղիւղացւոց
դէպ
ի
ՀՀէյթուԱ
վւախո-ւսաէն,
մղուած
անհաւասար
կռիւներէն
%
որոնց
մէՀ իւրաքանչիւրր՝
իր Հե­
րոսութեան
որոշապէս
չա վւ ազանց ուա
հ
լ՛ա–֊
ժինր
ունէր
եւ
այգ
չափ ազանց
ութ իւններր
ՀեազՀեաէ
կր սա ուա ր ան այ ին
քանի
կ՚անց–
Ալի
փաշայի
կռիւէն
վերՀ՝
զիւղ
կր գառն
ար
յաղթ ական
եւ երր
ՀՀԷյթուն
վւ ա իւ ա՜ծ
գիւղա֊
ցիք
աակաւին
Հազիւ
իՒաքուր
ի
փ է շերն
էին
Հասած։
Երբ
Հազիւ
ոաքր դրած
էր
աղբիւրին
մօա
սօսիին
կր պա ամ էր ան,
աՀա
գիւ–
ղ ին
կի ս ա ւ եր
ա ան եր ու
սլաաերուն
աակ
էն
խումբ
մր Հրե շաա
կային
դիմագծով
լուսաւոր
էակներ
է
որս
լի
ալով եկան,
ւի րփուրներու
պբլ՛
լա ած
գ
իւարաեաշ
մազերով,
աղբիւրակին
մօ–
աեցան
եւ ընկղմեցան
անոր
ակր
%
յւսւէա
ան­
յայտանալով
իր դեղՀուկի
աչքերէն
❁❁
յ
Գիւղին
ծերերր
«
յաւ երժա Հարսեր » կր կոչէին
զանոնք
դ
պաՀապան
ՀրեշաակներԱ
մեր
զիււչին
,,,։
Օր
մրն
ալ անոնցմէ
ի""՛ ՚^թ *^ր
կ բկին
ա
յ
ս
ել ա ծ
էր
մ եր
զիւղր , երբ Ռուբինեանց
ի շիւ ան ա կ ան
ա ուն էն սերած
Հ այ կազն
մր ՝
Հիւր
էր
եղած
մ եր գի ւ ղբ,.,
մեծ երբ
կ՚բսէին
որ անոնք
Հ
ա
,/
Պ այ աղա ար
ող Հուն ելու
Համար
ելած
էին
Հու­
րի ակէն,
ողՀունելու
Համար
Հւսբազաա
/՛
Հ­
իլ
անաղ ունբ
(
շաււսււիղր
Հ այ ա կ իլ իկի
ոյ թ ա
գա՛
ւ ււ
բա կան
գե բղա սա անին։
՝
Մերո։ կ մբն ալ
կր
Fonds A.R.A.M