2 8
ԱՆ
Ա
էր, պաշաելի
էր, թովիէ
ԷՐ Թ
ա
վ*"*֊Ր
Խժուդի
գիրկընդխառնումը,
ոլոր
մոլոր
եւ սգաւոր
ճի–
Հանի
Հեա
ո դրա
սաց։
Մշաախռովե
է օ պ է ք | հ
| լ -
Խիւ
(
Խ^նթյ
էօպէք
յորդոր
քշուած ֊֊- մ եր
գիւղիս
ճիշդ
դի­
մաց
վիթխարի
Լէվիաթանի
մր
պէ"
կր
սպառնար
ր. ո լ ո ր շրլ\
ա
կ
ա
յ լեոնա կա ա ա րնե
րու։
Զէյթունի
Սօչագ Տէտէն,
Պ էր ղի՛ս կա՛ս
ել
Պէ–
րիար
—
իլրաքանչիւրր
երկնաբերձ
սարեր
— ,
Կոկիսոնի
թ՚ամբասարր
/
էյէր
Պ էլի ) եւ
Մա֊
բաշի
Ս իլճանի
գագաթննրր
՚
մշա ա իւ ռո վ
Խ իւ
էօպէք
էն սարսափածդ
մա ա բերան
րրած՝
ի–
րարա
լռութի՛ւն
կր յանձնարարէին,
երր
Հ
՚
օ –
սլէվչի կաաարին
մշաածրար
ամպերը
սկսէին
փ
սյ
յլ
ասէԱյ
կիլ,
ա
լ
111
ձախ
կրակի
նիզակներ
ժա լթքելով
բեկբեկէ
աՀագդու
եւ
Համասվ/իւռ։
Լաւ
էր որ խորունկ
ձորր թ՛ավ» ուր ի կր բաժ­
նէր
մեր
գի՚֊դր
Խիւ
էօպէվյէ՚֊՚ւ,
այն ձորր
ուր­
կէ Հեգնական
ժսլիաով
մր կր կարկամէր
եւ
ոլոր
մոլոր
կր
վաղէր
արծաթափայլն
թ՚ա–
քուր։
Ապա
եթէ՝
Ա
՛
յդ ձորր
^րլլ
ա
Ր*
•.
Բ
ՈԼ
ՐԴ
էր
մեր
գիւղին
գործ ր,
աարին
աասներկու
ամիս
ւ(նալով
Արա մագգի
շանթերուն
ենթ
ա–
էօպէքի
շր2^ակայքր
բնակչութիւն
չկար,
մարդ արարածք
9
սարսավւած
անոր
ամպա­
ծրար գագաթի
մշա ա կան
պո ռթ կո ււէե ե ր էն, իր
գլխուն՝
մինակր
ձգեր
էին "Հ/դ
խէ՚է֊լւ,
ո
Լ՛ով՝*ե–
աեւ,
նոյն իսկ ամրան պարդ
ու շոգ
ցորեկին՜
կր աեսնէին
անոնք
որ էօպէք
կա աղա
ծ
էր
միշա
եւ կր ծեծէր
իր կո դե ր ր Հերձոաած:
կր
անկէր
իր բաշերը,
կր ցցէր
իր պոէր
եւ
կր
շաչէր
իր խ ար ագանր
աարա շէկ.. . : Կ ա աա
ղի
գա
ղան
մր ն էր էօպ է,լ», ո ՚ վ կրնար
մօ ա են ալ
Խիւ
էօպէքի
այլամերժ
ծմակներուն
եւ
ո՛ր
յիմարր
կրնար
յանղգնիլ
եւ
բնակութիւն
Հասաաաել
անոր
անհամբոյր
կողերուն
վրայ.,,։
այց
Խիւ
էօպ էք ն ալ ունէր
իր բն ա կ ի չ ֊
ներր,
Ս եր գիւղին
կողմ էն էօպէք
կարծես
սուր դանակով
մր կար ուա ծ էր.
մոյգ-կապոյա,
մի ապա
ղաղ մակերես
մր կա
ղմ ելով
կրանիա–
I, ա ի ուրկէ
լայն
ժապաւէնի
մր նման
վար
կր
կախուէր
առուակ
մր գեղին,,.
վայրի
մեղրի,
շինուած
ս ար ա բն ակ
վայրի
մ ե ղուն եր ո ւ
մի -
լիոններ
Հա մրող պարէն։
էօպէք
մինակր
չէր
#
ւ/ Հ//.////,
իր մշա ան որ ող փոթորկին
Հեա
ունէր
նաեւ
մշա ար թ ո ւն
մի ^ա ան եր ու
ա ձագին
ր ու­
նակ
մր
մ եղրածոր։
<< Ո րդեա՝ կս,
մեղր
կեր,
վայ րի
մեղր
կ եր»
րսած
էր դարեր
աո
ա^
ՀԻՏ
Հրեայ
իմաստունը
Սողոմոն։
ԱՀա՛,
Կիչիկեան
վայրի
մեղրր
աննման,
զոր ձեոք
բերելու
Հա­
մար
ո եւ է մարդկային
միչ\ոց
անօզուտ
էր
;
մեղրը
Վ
ա
՛
Ր ի Բ՛ալս
1
–
ԷՐ ՒՐ դանդաղ
Հոսման
մէԼ
եւ մարդոց
Հասողութեան
եւ
մերձեցման
սաՀմանին
մօտենալու
էր. եթէ
ոչ, ո՛վ
կրնար
մօտենալ
Խիւ
էօսլէքին,
կր Հարուածէ՛ր
ան,
որովՀետեւ
այսաՀա՛ր
էր էօպէք.
իրեն
մօտե­
ցողն
ալ կ՚այսաՀարէր...։
Իր բնակիչներն
աչ,
այղ
վայրի
մեղուներն
ալ՝
ղիւաՀար
էին...
այլապէս
ի՚նչպէս
Հանդուրժէին
եւ
ապրէին
Հոն, անոր
Հետ,
անդադրում
ամպրոպներուն
մէ1
Խիւ
էօպէքի...։
Գիւղացին
դիտէր
որ,
այդ
այսաՀար
լե–
րան
ղիւաՀար
բնակիչներուն
կախարդուած
մէկ
Հիւթն
էր
այղ վ
ա
յրի
մեղրր,,.
եւ
շատ
քիչ քանակով
կր ճաշակէր
անկէ,
զերծ
մնա­
լու
Համար
անոր
կախարդանքէն,
որ
աո֊
նուաղն
երկարատեւ
քունով
մր
կր
գամէր
զինք
գետինր...» Խեւ
էր էօպէք,
խեւ
էին
ա–
նոր
մեղուներր
եւ կախարդական
Հեղուկ
մր՝
անոնց
շինած
մեղրր,,.։
Փոթորկոտ
էօպէք
միշտ կատաղի
էր,
ո֊
րովՀետեւ,
Հո ն, անոր կատարին
վրայ
խրմ–
բուահ
էին
Հայակիչիկիոյ
բոլոր
այսերն
ու
դեւերր.
Հո ն, անոր
սէգ
սարին
վրայ
բան­
տարկուած
եւ
շղթ այ ուա ծ
էին
նախանձոտ,
անմիաբան
եւ դաւաճան
իշխաններն
Հայա–
կիլիկիոյ,
Արտաւաղդներր
Կ իլիկեան
աշխար–
Հին, Վասակներր
եւ
Կ իրակոսներր
նենգա­
միտ։
էօպէք
վիՀեր
ունէր,
ուր
անուրներու
տակ
կաշկանդելով
ասոնց
բոլորր,
յանձնած
էր
զանոնք
յաւիտենական
խարազանին
մրրիկի,
որու
Հարուածներուն
տակ
վայողներու
Հծծիւ­
նը
Հեոո՜ւն
Հեոո՚ւն
կ՛ արձագանգէր,
մաՀա–
մերձի
Հռնդիւններուն
պէս
աՀաւոր,..։
Ո՛վ
գի­
տէ,
թերեւս
Հայուն
Աստուածր
օր մր
զայրա­
ցած,
այդ ազգադաւներր
դիւթական
Հարուա­
ծով
մր անիծեց
եւ ... մեղուներու
փոխակեր­
պեց
զանոնք,
յաւիտեան
քաւելու
Համար
ի–
րենց
աններելի
մեղքերր
մաՀացու,,,
վայրի
մեղուներու
բանակի
մր փոխեց
զանոնք...
մեղուներու...
կճող,
անմատչելի..,
կախար­
դուած.., նոյն իսկ
իոենց
մեղրովր,,,։
Աւելի
անՀանդուրժելի
պիտի
դաոնար
Խեւն
էօպէք,
եթէ
| Լ | | յ > ո ւ ն
0.(11,
||ւ
դրախտա­
բուխ
աոուակր
կիսաշրԼան
մր բոլորելով
գիւ­
ղիս
փէշերուն
տակ,
չմեղմէր
վերր
մոլտացող
խենթին
մոլուցքը
կատաղի։
Արքուն
Չայ
մեր
Fonds A.R.A.M